En Jij?

Hoofdstuk 2

Alex slenterde naar de koffiezetapparaat. Hij maakte een koffie klaar en ging op de deur van Josh kloppen. Hij was al zeker wakker, het was ongeveer 11:30. Josh zei:

- Kom maar binnen...

Alex deed de deur open en ging op het bed van Josh zitten:

- Was het lekker gisteren?

- Ja, ja... Dankjewel om dat te zijn gaan kopen. Josh probeerde en klein glimlach erbij te steken.

- Was is het probleem sinds gisteren eigenlijk?

- Niks erg-...

- Niks erg?! Onderbrak Alex hem. Je ben niet naar buiten gegaan sinds ongeveer 24 uren! Er liggen papieren van koekjes en chips overal op de grond en je zegt dat er is niks erg! Er is zeker een probleem! Alex werd bijna kwaad.

- Ik wil het niet zeggen...

- Ok dan... Ik ga zien wat ik voor jou kan doen...

- Nee, alles is fijn. Je moet niks doen...

- Ik zal toch proberen als je zo blijft...

Alex ging uit de kamer van Josh, nam zijn koffie en ging aan de tafel zitten.

Lowie lag op de zetel en was op Facebook aan het chatten met Alex:

- Weet jij wat er is gebeurt met Josh? Hij lijkt echt depressief te zijn geworden...

- Ik kan niet helpen, sorry... Je zou misschien iets moeten vinden dat hem weer blij kan maken.

- Ok, ik zal proberen. Dank u!

Zoé kwam boven Lowie en kuste hem:

- Hallo! Zei Lowie met een grote glimlach.

- Hey! Ik ga deze middag eten met Emma en Lucie. We kunnen deze avond samen gaan eten?

- Natuurlijk! Ik ga nu joggen, dus tot straks!

- Ok!

Julie werd wakker in haar kamer. Er was niemand naast haar. Ze nam haar telefoon om te zien hoe laat het was en dan ging ze rechtstaan. Ze ging naar haar keuken en ze zag een papier op de tafel met erop geschreven:

'Dank u voor gisteren avond, ik zal proberen je niet wakker te maken wanneer ik naar buiten gaat. Ik hoop dat je niet alles zal hebben vergeten. Misschien tot een volgende keer, Thomas.'

- Thomas?! Nee, dat is niet mogelijk! Ik zou hem moeten vragen... Dat kan gewoon niet!

Lucie kwam in de keuken van Felix:

- Goed geslapen?

- Ja! Heel goed!

Felix had en hele grote ontbijt klaargemaakt voor Lucie. Ze dacht:

- Dat is wel heel cliché, maar dat is erg schattig...

Felix vroeg:

- Wil je een ei?

- Ik zal wel beginnen met wat er aan tafel is... Zei Lucie lachend.

- Eigenlijk, was het jouw eerste keer gisteren?

- Nee, waarom? Jij niet?

- Ik niet, ik dacht dat het was  je eerste keer...

- En doe je vaak zo een ontbijt voor hen dan?

- Nee, Ik doe dit voor de eerste keer.

- Waarom doe je dat voor mij dan?

- Ik weet niet, ik heb gewoon het gevoel dat jij bent verschillend...