Chapter 2: I'm sorry

0 0 0
                                    

"Sean, I'm sorry kasi ugh!"

.

.

.

.

.

"Uhm Sean, pasensya na kasi noong blah blah blah—ugh! Shete! How can I say sorry to Sean?"kinakausap ko ang sarili ko sa harap ng salamin sa banyo.

"Magsorry ka muna tapos explain."sabi ni Leila habang nag-aayos.

"Paano mag-explain?"

"Kung bakit mo cinomment 'yon."

Vvvvvvvvvvvvvv!!!! *vibrate*

"Hello?"tumawag si Melody.

"Hello Melo bakit?"tanong ko.

"Hinahanap ka ni Glenn, sabi namin wala dito pero gusto ka niya makita."

"PAKITA NIYO SAKIN SI SAPPHIRE PLEASE LANG!"

Dinig na dinig ko ang boses ni Glenn, nagwawala ba dahil sakin?

*At room*

"Anong nangyayare dito!"

"Sa-Sapphire?"umiiyak si Glenn!!!

"Bakit ka nandito? Anong problema mo?"

"Sorry Sapphire. Kasi na-naging malandi ako. Gust-to ko na m-magkasama tayo."

"'Di kita maintindiha—"bigla niya kong niyakap.

"AYYIIEE!!!"

"Sapphire, can I be your boyfriend?"

"Glenn, hanggang crush lang ako. Naging crush lang kita kasi your smart, your handsome, and your the MVP of our team. Oo magaling ka sa lahat ng bagay. Nasa taas ka pero nasa baba ako. Hinahangaan kita at hindi kita gusto."

"Kung ganoon, sino?"

"Si-si S-Sean."

"SI SEAN DENZEL SERATO?"

"OO! MAS MATINO PA KAYSA SAYO! ALAM MO BA 'YON?"

.

.

.

.

.

CCCRRRAAAPPP! </3

I started to cry.

"Okay lang iyan Sapphire."sabi nila Althea habang hinihimas nila ang likod ko.

"TANGA BA TALAGA AKO?! TANGA BA KO SA MGA LALAKI?"

"Hindi, hindi ikaw. Sila."sabi ni Leila

"BAKIT ANG DAMING MGA MALALANDING LALAKI SA MUNDO?"

"Hindi la—"

"LEAVE ME ALONE!!"tumakbo nalang ako palabas ng room. I hate my life now. Ayoko na mabuhay pa.

Pumunta nalang ako sa Garden. Dito nalang ako magmumukmok. Hanggang mamaya.

"Oh eto, punasan mo yung huhog mo."parang pamilyar ang boses na 'yun.

Then...

Shocks! Si Sean!

Inaalok niya ibigay ang panyo. Nagthanks ako sa kanya, kahit hate niya ko, talagang mabait siya.

"Uhm Sean?"

"Bakit Sapphire?"

"I'm sorry."nakayuko nalang ako.

"Para saan?"

"Sorry sa nangyari noong bakasyon. Kasalanan ko kasi, hinahaluan ko kasi ng malisya. Akala ko kasi nagmamayabang ka."

"Sorry din."huh? Bakit siya nagsosorry?

"Bakit ka nagsosorry?"I asked.

"Sorry kasi pinagsalitaan kita ng masakit. Pumapatol ako sa mga babaeng tulad mo. Pwede mo na kong tawaging bakla."natawa tuloy ako sa last sentence.

"Why are you laughing?"

"Tatlong dahilan kung bakit hindi ka nahahalatang bakla. First, hindi talaga halata sa mukha palang hindi ka talaga bakla. Second, gwapo ka. Andaming nagkakacrush sayo. And third, sa kilos mo, lalaking lalaki. Walang pumipilantik, walang kumekembot, walang arte sa sarili."

Shhhh. Silence silence. Shhhh. Silence silence.

"Sapphire, pwede ba kitang maging friend? Naiinggit tuloy ako kay Vincent kasi Meron siyang friend na mabait."wait. Sean please repeat!

"S-sure! You can hug me as a friend, and you can love me as a friend."Sapphire naman eh! Huwag agad agad approve sa friend request. Diyan ka nadadali ng budol-budol eh! Hehe joke lang.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

I'm sorry

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Aug 21, 2014 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Chapter 2: I'm sorry...Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon