Najpierw było ziarno rozsypane przez rolnika
A część ziarna z drogi zjadły wrony
Potem zaczęły kiełkować
A część z nich między chwastami nie mogła zapuścić korzeni
Potem zaczął padać deszcz
A część z nich niedaleko koryta rzeki wróciło do koryta razem z nią
Potem zaświeciło słońce
A część sadzonek która wyrosła wśród kamieni uschnęła
Potem mijały kolejne miesiące
Przetrwały najsilniejsze plony
A potem przyszła susza
I został jedynie suchy piach
CZYTASZ
Błędna perspektywa
PoesíaWitaj w moich skromnych progach. Rozsiądź się wygodnie i zatoń w rozmyślaniach jak w nieco za dużym fotelu i odpocznij od zgiełku codziennego życia. Zatrzymaj się teraz. Potem może być za późno. *zdjęcia mojego autorstwa, znak wodny oznacza nazwę mo...
