Adeta yıkılmıştım!!!!! Annnemle babamı ,evimi, arkadaşlarımı,okulumu ve bursa' mı geride bırakıp İSTANBUL'A gideceğim haberini aldığımda adeta yıkılmıştım! - Hayır,hayır,hayır kesinlikle hayır -Berencim beni anlamalısın tatlım -Dalga mı geçiyorsun annee! arkadaşlarımı okulumu ne bileyim yani burada bi düzenim var ve bunuda bozmaya hiç niyetim yok sen gidebilirsin ben burada kalıyorum annecim! Annemin gözlerinden beni anladığı anlaşılıyordu çok üzülmüştü ama napıyım bende üzülüyorum annem bana daha fazla bu evde kalamıcağını bu şehirde yaşayamayacağını ve babamın yüzünü görmeye tahammül edemeyeceğini anlatmaya çalışıyodu ve bir yandanda orada da düzen kurabileceğimi teyzemin kızı sırma ile de arkadaş olabileceğimi düşünüyordu aslında sırma iyi kız dı ama uzun zamandır görüşmemiştik. -Tamam ama anne..... dememle birlikte annem küçük bi çığlık atıp valizlerimizi hazırlamaya koyulmuştu bile. Odama gidip ağlaya ağlaya bir çanta ya kitaplarımı koyuyorudum annem gelip uçağımızın sabah 7de olduğunu söyledi evden hemen çıkıp sevdiklerimle vedaşlamaya gittim.Eve geldiğimde hem ruhen hemde bedenen fazlasıyla yorgun ve bitkin hissediyordum.Sabah annemin -Berennnn diye bağırmasıyla uyanıp duş aldım yol için siyah bir tayt üzerine kot bol tişört ve spor ayakkabılarını giyindim ve artık hazırdım. BEKLE BENİ İSTANBUL!!!!
