Someone’s POV
Ang saya niya. Ang saya nilang tignan. Nakalimutan na kaya niya ako? Kasi siya kahit kailan hindi nawala sa isip at puso ko. Antagal na rin ng huli ko siyang nakita, specially ang mga ngiti niya. I really missed her. Gusto ko siyang puntahan ngayon at yakapin. Gusto kong ngumiti din siya sa akin ng ganyan. Gusto ko siyang guyurin papalayo sa lalakeng yan. Gusto ko siyang makatabi. At higit sa lahat.....
Gusto kong sabihin ang mga salitang...
Mahal kita.
Minahal kita kahapon, mahal kita ngayon, mas mahal kita bukas, mamahalin kita hanggang sa kahuli-hulihan kong hininga, at hihintayin kita sa forever nating dalawa, dahil mahal na mahal kita.
Tumayo na ako dahil aalis na ata sila.
Umupo ako sa may pinakamalapit na shed at naupo. Ayaw ko muna siyang mawala sa paningin ko. Kahit sa malayo ko lang siya nakikita ngayon, okay lang. Binuksan ko ang guitar case ko at kinuha ang gitara sa loob.
Kahit hindi mo ako naririnig at nakikita. Gusto pa rin kitang kantahan.
This song is for you my Belle.
I started to strum the guitar and sang
Nakita kitang may kasama ng iba
Halos dina pansin na ako’y naghihintay pa rin
Abot langit ang iyong ngiti at parang kay saya
Bakit lungkot aking nadarama
Gayon wala na tayong dalawa
Hawak n’ya ang yong kamay
Nais ko sanang agawin ngunit di na maaari
BINABASA MO ANG
So this is how it feel (Completed)
HumorThis story is about a girl na sinaktan at pinaiyak ng kanyang mahal-- her boyfriend. Sobra siyang nasaktan to the point na gusto niya siyang kalimutan at iparamdam din sa lalakeng nang-iwan sa kanya na masakit pala. Gusto niyang iparamdam sa lalake...