Chapter 9: his song

445 14 2
                                    

Someone’s POV

 

Ang saya niya. Ang saya nilang tignan. Nakalimutan na kaya niya ako? Kasi siya kahit kailan hindi nawala sa isip at puso ko. Antagal na rin ng huli ko siyang nakita, specially ang mga ngiti niya. I really missed her. Gusto ko siyang puntahan ngayon at yakapin. Gusto kong ngumiti din siya sa akin ng ganyan. Gusto ko siyang guyurin papalayo sa lalakeng yan. Gusto ko siyang makatabi. At higit sa lahat.....

Gusto kong sabihin ang mga salitang...

Mahal kita.

Minahal kita kahapon, mahal kita ngayon, mas mahal kita bukas, mamahalin kita hanggang sa kahuli-hulihan kong hininga, at hihintayin kita sa forever nating dalawa, dahil mahal na mahal kita.

Tumayo na ako dahil aalis na ata sila.

Umupo ako sa may pinakamalapit na shed at naupo. Ayaw ko muna siyang mawala sa paningin ko. Kahit sa malayo ko lang siya nakikita ngayon, okay lang. Binuksan ko ang guitar case ko at kinuha ang gitara sa loob.

Kahit hindi mo ako naririnig at nakikita. Gusto pa rin kitang kantahan.

This song is for you my Belle.

 

I started to strum the guitar and sang

Nakita kitang may kasama ng iba

Halos dina pansin na ako’y naghihintay pa rin

Abot langit ang iyong ngiti at parang kay saya

Bakit lungkot aking nadarama

Gayon wala na tayong dalawa

 

Hawak n’ya ang yong kamay

Nais ko sanang agawin ngunit di na maaari

So this is how it feel (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon