a stone that change

Kabanata 4

Bahagyang umungol si Bunny habang unti unti siyang nagkakamalay. Nanlalabo pa ang matang tinignan niya ang paligid. Puti, iyon ang unang rumihestro sa kanyang isip.

Where am I?

She slowly sit up from bed. Tila tinakasan siya ng kanyang lakas dahil ang simpleng pag-upo lang ay kinailangan niyang pilitin ang sarili.

"ANG KULIT NG APOG MO!!! WALA NGA AKONG GINAWANG MASAMA!!!"

Kamuntikan sa siyang malaglag sa higaan sa biglaang pagdagundong ng tinig na iyon.

Natatakpan ng kurtina ang kanyang hinihigaan kaya wala pang nakakapansin na nagising siya. Marahan siyang sumilip sa likod ng kurtina ng marinig ang galit na tinig ni Red.

"I don't trust your words, Silver. I swear if anything happen to my sister I won't let you get away that easily." puno ng galit na sigaw rin ni Red.

Ganun lagi ang itsura ng kapatid tuwing siya'y napapahamak o nasasaktan. Minsan nga'y napagkakamalan itong basagulero dahil hindi nito pinalalampas ang mga taong nanakit sa kanya.

"That's enough, Red. Hindi ko na gusto ang tono mo sa kapatid ko." mahinahon ngunit puno ng pagbabanta na singit ng lalaking katabi ni Silver.

Napatitig siya dito. Diyata'y kapatid nga ito ni Silver dahil magkamukha ang nga ang mga ito. Mas matangkad lang ang lalaki kay Silver at masasabing masculine male version ni Silver. The only different between the two was there eyes. Silver has ash like eyes while him has crystal clear blue eyes.

Para sa kanya ang ganoong mga mata ay napaka-amo ngunit ang mata ng lalaki'y hindi, bagkus puno iyon ng awtoridad na tila nag sasabing hindi ito pwedeng suwayin.

Napasimangot siya. Base sa kanyang diskripsyon katulad na magkatulad ito kay Red. Poles apart ika nga.

Nahigit niya ang hininga ng biglang lumingon ng lalaki sa direksyon niya. Ilang sandali siyang natameme at tila nalunod sa mga mata nito ng mapansing nakakunot ang noo nito sa kanya.

"Walang naman palang problema ang kapatid mo, kaya tantanan mo ang kapatid ko." ani ng lalaki.

Sabay pang napa-ha si Red at Silver sa winika ng lalaki. Sinundan ng mga ito ang tinitignan nito kaya tuluyan na niyang hinawi ang kurtina.

"Yow brother... oppfff," bati ni Bunny ng walang kisap matang yumakap si Red sa kanya.

"Goodness Bunny. Okey ka lang ba? May nararamdaman ka bang masakit? Do you have injuries? Wounds? Scratchs?..." sunod sunod na tanong ni Red habang niyuyugyug siya.

Bhooogsh!!!

Lahat ng na roon sa silid ay napalingon ng pabagsak na bumukas ang pinto. Doon ay nakatayo ang babaeng nakasalamin, may edad na ito at namumula ang pisngi sa galit.

She adjust her glass then look at them one by one. Humugot ito ng hininga na tila kinokontrol ang galit sa pamamagitan niyon.

"Ms. Bunny," tukoy nito sa kanya bago bumaling sa iba. "I can see your in great shape now kaya wala na akong nakikita pang dahilan upang magkaroon ka pa ng maraming bantay."

Kahit hindi si Bunny ang pinariringgan ng ginang ay napalunok rin siya sa takot. Nasa aura kasi nito ang awtoridad at masasabing mataas ang katungkulan nito sa institusyong iyon.

Tila nasindak itong si Silver at ang kapatid nito, na hindi niya akalaing kayang I express nito. Walang dalawang pag iisip na lumabas ang mga ito sa silid ng may pag mamadali.

"Madam..." may pag dadalawng isip na ani ni Red.

"Mr. Red Javier Crow!" taas kilay at tinig na agaw ng ginang sa iba pang sasabihin ni Red. "Wala akong pakialam sa kung anong palusot ang lalabas diyan sa bibig mo ang pagkaka alam ko lang ay mahigit isang oras ka nang wala sa mga estudyante mo na ngayon ay pinipintahan na ang monomento."

"WHAT?!" gulat na gulat na bulalas ni Red. "Those brats!"

Siya ma'y nagtaka kung ano ang pinag uusapan ng mga ito.

Nagmadaling nagpaalam si Red sa kanya at walang pasabing nilampasan ang ginang.

Pakiramdam ni Bunny ay lumiit ang silid na kinaroroonan nila gayong napakaluwang niyon. The womam that is now in front of her has so much authority. Iyong pakiramdam na pag ito ang kaharap ay hindi pwedeng magkamali.

Pinagmasdan siya nito ngunit sa paraan na hindi na nang-iinsulto it is more like she's amused on what she saw.

"Are you alright?" mahinahon na tanong ng ginang.

"H-hai... I mean yes." taranta niyang sagot.

"Really?"

Napatingin siya dito ng diretso dahil doon. She become aware of her self. Bukod sa nanghihina ang bou niyang katawan ay tila may nagbago sa kanya. Iyon nga lang hindi niya mawari kung ano iyon.

"Well aside from I feel like my strength abandon me, I am fine." anya.

Tinitigan siya nito and she feel uncomfortable by it.

Maya't maya pa ay tumango tango ang ginang sa kanya.

"Good, but I will expect that this won't happen again.  I really don't like my students getting hurt." Anang ng ginang.

Mabilis na tumango si Bunny.

Sa katarantahan ay napatayo ng wala sa oras si Bunny at mabilis na nagpaalam dito.

Kahit nanghihina pa ay nagawa niyang makalayo sa silid.

"Nakakatakot naman ang ginang na yun." Anya niya sa sarili pag kuwan.

Napatigil lang siya sa paglalakad ng maramdam ang panghihina.

Hopeless na napasandal si Bunny sa pader.  Banayad na hinilot ang ulo ng muling kumirot iyon.

Psst! Pssst!! Pssst!!!

Napatigil siya ng maulinigan ang tunog ng phone niya.

Pagkapa sa bulsa ay napag alaman niyang hindi niya dala ang telepono niya.

Psst! Pssst!! Pssst!!!

Napakunot noo siya at agad binadha ng takot ang dibdib.

Mabilis na bumalik siya sa paglalakad ng muling matigilan.

"Eeehh!!! Na saan na ako?!" Bulalas niya.

Daig pa niya ang nasa loob ng maze. Old, brown, gold and broze with ancient sculptures on every wall.

She's not fan with antics pero, kung sa ibang pagkakataon, siguradong ma aapriciate niya ang lugar na iyon.

She tried to trace back where she came but no luck.  Masyado siyang nahihilo para mapansin kung saan siya dumaan.

She rest a bit.  Umiikot muli kasi ang paningin niya.

Dahil na rin siguro sa panghihina ay tila may nakita siyang bata na nakatunghay sa kanya.

Short golden hair, her eyes were round clear blue. Her skin is pale like she never been outside much. White gothic lace style ang damit nito.

Ngumiti ang bata sa kanya.  Pagkatapos ay may itinuro ito sa kaliwa.

Nanlalabo man ang mata ay nagawa pa rin ni Bunny na mabistahan kung ano ang tinuro ng bata.  Isang pinto na bahagyang nakabukas ang nakita niya di kalayuan sa kanya.

Pakiramdam niya'y isang dekada na ang nakaraan mula ng maligaw siya sa mala maze na hallway na iyon.  At sa tagal na iyon hindi niya inakala na matutuwa siyang makakita ng pinto.

"Sala-," naudlot ang pagpapasalamat niya sa bata ng ng paglingon niya'y wala na ito.

She gritted her teeth.  The last thing she need is to scare her self to death.

Marahil dahil sa hilo at panghihina ay kung ano ano na ang kanyang nakikita.  Kaya bago pa may ibang magpakita sa kanya ay pinilit niya ang sariling maglakad papunta sa pinto.

BLAG!!! BOOGSH!!!

Sa lakas ng kalabugan na nagmumula sa loob ng silid ang tanging pumasok lang sa isip ni Bunny ay may tao sa loob niyon.

Walang inaksayang panahon si Bunny at tuluyang pinasok ang kwarto.

Ganoon na lang ang paglaki ng mata niya ng makitang may mga patalim na ngayon ay tatama sa kanya!