YILLAR SONRA

6. BÖLÜM

Azra endişe ile akşamı  bekliyordu ailesine Arafı nasıl anlatacaktı. Ailesi kabul etse bile millet ne diyecekti Azra milletin ne dedigini umursamasa bile aşiret vardı ne kadar sevmese de babası pek aşiretin dediğine uymazdı ama şimdi nasıl bir tepki verirdi bilmiyordu. Akşam yemekten sonra konuşacaktı onlarla düşünmekten kafası patlayacaktı. Odasından çıkıp annesinin yanına indi salonda oturmuş televizyon izliyordu. Azra da onunla birlikte oturup izlemeye başladı.

😓

Akşam olmuş masayı hazırlamışlar abilerinin ve babasının gelmesini bekliyorlardı Azra ve annesi  beklenen kişilerde gelince herkes sofraya oturdu ve yemeklerini yemeğe başladı Azra stresten zorla yiyordu.  yemeklerini nasıl diyecekti benim bir oğlum var diye aman allahım bu korkunçtu ama yapacak bir şeyi yoktu. Azra düşüncelere dalmışken Abisi ona sesleniyordu.
Kafasını kaldırıp Azat abisine baktı Azra
"Efendim abi"
"Güzelim istediğin gibi bir yer buldum gibi üç katlı bir yer bizim ortak şirkete ait bir yer güzel 3 yıl once filan inşa edilmişti. Temizde bir yer önce bir şirket kullanıyordu Sen şimdi bir kaç düzenlemeyle orayı klinik haline getirebilirsin  ama sende bir bak ona gore halledelim.
" Tamam abi dediğin gibi iyiyse olur ben yarın gider bakarım sağol abicim"
"Önemli değil güzelim sen bak dusun neler yapılacağını filan içine sinerse bizim sirketin iç mimarı ile içini halledersiniz"
"Tamam abi dediğim gibi ben yarın gider bakarım"

   Yemeklerini yedikten sonra herkes salona geçip oturmuştu. Azra mutfaktan çayları alıp aile üyelerine dağıttı. Sonra boş olan teklin koltuğa oturdu. Derin nefes alıp söze başladı.
"Ben size bir şey söyleyecektim."
Herkesin bakışı Azraya dönmüştü. Babası
"Tabi kızım seni dinliyoruz."
"Bunu nasıl söyleyeceğimi daha doğrusu nasıl söze başlayacağımı bilemiyorum"
Ali abisi lafa girdi
"Kızım söyleysene ne oldu yüzünde bembeyaz oldu kötü birşey mi var."
"Aslında kotu birşey değil yani bana göre ama siz nasıl bir tepki verirsiniz bilemiyorum"
Azat
"Lafı dolandırmadan sonuçu söyle bence"
"Tamam o zaman benim bir çocuğum var."
Herkes Azra'nın lafından sonra donup kaldı Azat hemen ayağa kalkıp bağırdı.
"Ne diyorsun kızım sen ne çocuğu bu kimden bu çocuk sen ne yaptın Azra!"
"Ya bak biliyorum cok tuaf hatta hic normal değil ama konu öyle değil beni bir dinleyin öyle"
Azra  anne ve babasına bakamıyordu. Babası Azat'ın düşündüğü gibi bir şey olmadığını biliyordu öyle bir şey olsa Azra şimdi ki halinden daha kotu olurdu
"Azat otur yerine Azra herşeyi anlatsın"
Azat yerine oturunca Azra tekrar anlatmaya başladı.
" Şimdi ben Almanya'ya gittikten bir sene sonra bildiğiniz gibi bir hastane de çalışmaya başladım. O sıra da hastaneye bir kız geldi Angel o zaman 18 yaşındaydı ve hamileydi. Sevgilisi varmış kızın hamile olduğunu öğrenince bırakıp gitmiş kızda bebeği aldırmamış zaten kimsesi yoktu. 8 aylık hamileydi onunla tanıştığım da bizim hastanede ki bir doktora kontrole geliyordu. Bir gün ambulasta bir hasta geldi o gün ben ve bir uzman doktor nöbetçiydi kapıda karşıladık hastayı bize anonsta hamile bir kadına araba çarptığını ve kanamanın olduğunu söylediler ambulas gelince hastayı indirdiğimiz de gördüğüm şeyle şok oldum. Çünkü gelen kişi Angel dı doktor kanamanın cok olduğunu ve ameliyata alınmasını soyledi ameliyata aldığımız da bayılmadan önce onun bana emanet olduğunu söyledi. Bebek doğduktan sonra kanaması arttı ve onu kurtaramadık. Ve o doğan bebeği bırakmadım ve emanetime sahip çıktım. Şimdi 3 yaşında bir oğlum oldu Araf"

Azra bunları anlatırken yine o zamana gitmişti ve ağlıyordu. Kafasını yerden kaldırınca annesinin de ağladığını fark etti abilerinin ve babasının da gözleri dolu dolu olmuştu.
Annesi kollarını açıp
"Gel bakayım sen buraya"
Deyip sımsıkı sarıldı kızına
" ahh benim güzel yavrum koca yürekli yavrum"
Babası da Azra'nın saçını okşayıp
"Niye daha önce söylemedin güzel kızım"
"Bilmiyorum kızarsınız diye onu istemezsiniz diye söyleyemedim. Kızmadınız değil mi?"