กริ้งงงง (เสียงนาฬิกาปลุก)
"อื้อ.."ฉันบิดตัวท่ามกลางแสงแดดส่องผ่านผ้าม่านเข้ามาทำเอาฉันแสบตาจนนอนต่อไม่ได้เลย ฉันลุกขึ้นในตอนเช้าและไปอาบน้ำแต่งตัวให้เรียบร้อยฉันใส่เป็นเดรสดำรัดรูปหนีบผมนิดหน่อยแต่งหน้าจนเสร็จ
ก๊อกๆ !!
"อาหารเช้าค่ะ" แม่บ้านยกอาหารเช้าเข้ามาให้
"ขอบคุณค่ะ" แม่บ้านวางถาดอาหารไว้ที่เคาเตอร์ฉันเลยยกเข้าไปในห้องของเจอาร์ที่ตอนนี้มีเพียงแสงแดดเท่านั้นที่ส่องถึง ฉันวางถาดอาหารลงบนโต๊ะเข็นและเอาถ้วยโจ๊กไปไว้ที่ซิงค์ล้างจาน ฉันเดินไปเปิดไฟและเดินไปปลุกเขาที่นอนหลับอยู่บนเตียง
"เจอาร์ ตื่นได้แล้ว"
"หื้อ...เช้าแล้วอ่อ" พระเจ้าดาเมจแรงมาก 0//////0 ทำไมถึงหล่อขนาดนี้ตอนตื่นนอนน่ารักไปอีกอยากจะเข้าไปฟัดไปกอดจังอ๊า ไม่ได้ๆเราต้องคีปลุคเราอายุเยอะกว่าจะมาทำตัวเด็กๆไม่ได้
"เช้าแล้วลุกมากินข้าวก่อน" ฉันค่อยพยุงเขาขึ้นมา
"อื้ม..." ฉันหยิบช้อนซ้อมให้เขา
"กินเองไหวไหมเดี่ยวฉันต้องไปจัดกระเป๋าอีก"
"อื้อไหว"
"เคร" ฉันเดินออกมาจัดเอกสารใส่ในกระเป๋าเอกสารของฉันให้เรียบร้อยคงไม่ทันกินข้าวเช้าแน่เลยต้องรีบไปประชุมเช้าแถวๆนี้ยิ่งรถติดอยู่ด้วยสิ
ก๊อกๆ !
เคาะกันจังเลยมีไรทำไมไม่นัดกันมาทีเดียวละจ้า
"สวัสดีครับ" นึกว่าใครคุณหมอนั่นเอง
"สวัสดีค่ะ"
"คนไข้ตื่นหรือยังครับ"
"ตื่นแล้วค่ะ" ฉันเดินพาไปที่เตียงที่ตอนนี้เจอาร์กำลังนั่งกินข้าวเช้าอยู่หน้าทีวี
"ดีขึ้นไหมครับ"
"นิดหน่อยครับ"
"ยังไงเดี่ยววันนี้ผมขอตรวจเลือดดูอีกรอบนะครับแล้วเดี่ยวพยาบาลจะเข้ามาวัดไข้ความดันเป็นระยะนะครับ"
YOU ARE READING
My Boss เจ้านายที่รัก
Romance"พ่อ !!!!" "แกเลิกเถียงฉันสักที" ฉันทำหน้ามุ่ยเมื่อได้ยินในสิ่งที่พ่อพูดออกมา "พ่อจะให้หนูไปเป็นเลขาบริษัทของเพื่อนพ่อทั้งๆที่หนูเป็นผู้บริหารเนี้ยนะ" "แกแค่ไปช่วยแปบเดียวเองทำไมต้องบ่น" "บ่นสิ หนูต้องไปป็นลูกน้องให้เด็กอายุเท่าไหร่ก็ไม่รู้เนี้ยะ...