Dancing with Niall Horan

Long Lost Brother

Natasha´s POV

Mijn broer slaat me super hard in mijn gezicht. Ik blijf hem aankijken alsof het me niks doet, Niall blijft ook maar staan. Zo blijven we in stilte staan totdat ik zie dat hij zijn mes trekt. Ik duik weg en Niall pakt mijn broer vast. "I don't know who you are, or what your name is, but you stay with your hands of that girl!" zegt hij en duwt hem weg. Ik kijk maar toe hoe alles gebeurd alsof ik vast zit aan de grond. "Natasha, say something, or are you afraid?" zegt hij en ik knik. Eenmaal als die brok uit mijn keel is die er zat begin ik met praten. "Yes I am afraid of you Michael, just go away! My parents didn't left you in Holland for nothing. Why are you here anyways?" zeg ik en mijn woede komt naar boven. Ik snap niet waarom ik eigenlijk Engels tegen hem praat. Waarschijnlijk ben ik het nu zo gewend dat ik zo tegen iedereen praat. "Natasha, I am here to finish what I were starting." zegt hij en hij loopt steeds dichter naar me toe. Ik zie Niall zijn mobiel pakken en Michael heeft niks in de gaten. Mooizo, terwijl Niall belt probeer ik op te staan en Micheal van me af te krijgen. Hij heeft nog steeds zijn mes in zijn handen dus het is moeilijk om dat te ontwijken. Niall is klaar met bellen en probeert Micheal ook in bedwang te houden. Hij steekt me in mijn arm en het bloed als een gek. Het laatste wat ik hoorde is een ziekenwagen.

Niall's POV

Nadat Natasha gestoken werd rende Micheal snel weg, nog voordat de politie kwam. Even later nadat ik had gebeld kwam de zieken wagen al. Ze pakte Natasha snel vast en gingen met haar mee in de ziekenwagen. Ik vroeg of ik mee mocht en het mocht omdat ik de enige was die haar kende en alles zag gebeuren. Eenmaal bij het ziekenhuis aangekomen mocht ik de kamer niet binnen. Ze bloedde heel ernistig dus ze weten niet wat ze nog kunnen doen. Ze is al buiten bewust zijn. Er komen paar politie mannen naar me toe en vragen of ik Niall ben. Ik knik en ze nemen me mee naar een kamer. Daar vragen ze me een paar dingen, zoals wat er gebeurd is en of ik de dader kende. Ik vertelde alles wat ik kon maar het was niet veel. Ik wist eigenlijk alleen dat hij Micheal heette. Als ik weer in de wachtkamer ben komen er weer heel direct dokter naar me toe. "Sorry, but your girlfriend is in coma." Na die woorden begint alles om me heen te draaien. "Is everything okay sir?" ik knik. "Can I see her?" vraag ik. De dokter knikt. Ik ren meteen de kamer in en zie, een nog blekere dan ze al was, Natasha. Ik liep rustig naar haar toe en pakte haar hand vast. "Not now Natasha. Come on wake up. I have so much to tell you. Natasha, it's all my fault. I love you. I wish this isn't the last time I can say it. Please Natasha, wake up.."