Κινήθηκα γρήγορα προς την αλλη αιθουσα. Έκατσα στο καναπε για να ηρεμησω.
«Τι έπαθες γλυκια μου ; », με ρώτησε η Λεισι. Η λεισι ειναι η μακιγιεζ σε αυτο το στουντιο. « σε βασανίζει πάλι αυτός. Ο , αντε μην πω τωρα , " κυριος" , λέμε τωρα , Ansel ; ». «Όχι. Ναι. Δεν ξερω. », απάντησα μπερδεμένη.«Έλα πές μου.» , είπε η Λέισι καθώς έπιασε ένα μαντηλάκι για να σκουπίσει την μασκαρα που είχε φυγει απο τα δακρυα.
Η Λεισι είναι γυρω στα 30 και δουλεύει εδω πολλά χρονια.
Ααα ναι ξεχασα να σας πω. Αφού εφυγα απο το ορφανοτροφειο εψαξα για δουλεια. Δεν βρηκα τιποτα ενδιαφερον. Βρηκα μονο μια δουλεια που ηθελαν σε ενα φωτογραφικο στουνιο καθαρηστρια και ετσι άρχισα να δουλεύω εκει. Μια μερα με ειδε ο κ.Ansel ο φωτογράφος που επαιρνα κατι ποζες για πλακα και μου ειπε πως θελει να με δει επειδη εχω ωραιο σωμα και πολλα προσοντα. Και ετσι με πηρε ως μοντελο. Αλλα μην νομιζετε οτι το να εισαι μοντελο ειναι ευκολο. Ολο πιεση και αγχος. Μποεω να πω πως την μισω αυτη την δουλεια αλλα εδω στην αγγλια δυσκολα βρισκεις δουλεια με καλα λευτα.Εδω τουλαχιστον παιρνω 750 λιρες και ειμαι και αρχαρια. Αρκετα καλα. Ααα επισης ξεχασα να σας πω , πως τωρα πια μενω σε ενα δθιαμερισμα κοντα στο στουντιο. Για να καταλαβετε το στουντιο βρισκεται στο κεντρο απεναντι απο το σταθμο και για καλη μου τυχη βρηκα και νοικιασα ενα μικρο διαμερισμα με λιγα λευτα.
Ειχα μεινει ομως στην Λεισι. Η Λεισι λοιπον δουλευει εδω , πολλα χρονια και ειναι σαν μαμα μου παρολο που ειναι μικρη. Ξερει πως να με κανει να γελαω ακομα και αν ειμαι στα χειροτερα μου. Ειναι το μονο ατομο που γνωριζω εδω περα. Ενταξει βεβαια ποτε δεν ημουν ανθρωπος , που ειχε πολλους φιλους.
«Δεν μπορω αλλο αυτη την πιεση απο τον κ.Ansel. Ειμαι ακομα καινουρια και δεν ξερω πολλα. Αλλα αυτος δεν το καταλαβαινει αυτο. Του ειναι πια , τόσο δυσκολο να το καταλαβει ;» ,είπα καθως η Λεισι τελειωνε με το μακιγιαζ .«Μην ανησυχεις θα του μιλησω εγω. ». «Οχι Λεισι. Οχι μην το κανεις. Σε παρακαλω. » , της αποκριθηκα καθώς σηκώθηκα απο την καρεκλα μου απότομα. «Δεν σηκωνω κουβεντα»,ειπε καθως μου εβγαζε τα προστατευτικα χαρτια. «Πηγαινε τωρα πριν αρχισει να φωνάζει. »
Καθώς περπατούσα για να φτασω εκει που ειναι τοποθετημενα τα σκηνικα ενας νεαρος ( με πολλα τατουαζ ) με σταματησε.
«Εμμ ..συγνωμη θα μπορουσες να μου πεις που ιναι ο φωτογραφος ; » ρώτησε με αμηχανία. «Και βεβαια. Ακολουθησε με ..σε αυτον παω κι εγω.«
Αυτος ο νεαρός ήταν πολύ ωραίοςΠραγματικα πολυ ωραιος. Κοντα καστανα μαλλια και καστανα ματια με ελαχιστο μουσι και πολυ γλυκουλης. Αραγε τι να θελει τον Ansel. Δεν φαινεται και πολυ για μοντελο.
«Ορίστε , φτασαμε. Αυτος είναι.» , είπα καθώς σηκωνα το δαχτυλο μου για να του δειξω που είναι.« Σ'ευχαριστω.», είπε καθως εγω συνεχισα να περπαταω. «Κ.Elgort ..ειμαι ετοιμη που να παω ? »«Καθισε στην καρεκλα και θα ερθω μισο λεπτο ..», είπε χαμηλόφωνα καθως εφτιαχνε την φωτογραφικη μηχανή.«Οκ . Ααα ενας νεαρος σας εψαχνε. ..αα να αυτος εκει πισω» , είπα κουνώντας το κεφαλι μου προς εκεινη την πλευρα. «Μαλιστα ..εμμ σκεψου εσυ τις ποζες που θα εκανες κι ερχομαι. » , απάντησε τραυλίζοντας.
Ο Ansel πλησιασε τον νεαρο με φοβο.
«Κ.Elgort ο Marcus με εστειλε σε εσας για τα .. », είπε ψιθυριστά το νεαρό παλικάρι. «Ξερω ξερω..πηγαινε κατσε στο γραφειο μου και θα τα πουμε μετα. »
ВЫ ЧИТАЕТЕ
Last Night ( Zayn Malik&Ansel Elgrot fanfic)
ФанфикΗ ζωη καθοριζει το μελλον σου. Ή μπορει και οχι ;
