Mavi Aşk

1.bölüm

Okulun ilk gününden okula mi gidilirmis ya yeter bıktım ben bu okuldan eve sıcacık yatagimda uyusam ne olur sanki.
-kalk ve hemen hazırlan okulun ilk gününden geç kalma okula!
-Tamam anne hemen hazırlanıyorum.
-arya ya hemen mesaj atalyım hazırlansın çabucak da hemen çıkalım geç kalmayalım.
-Derin:Hemen hazırlan bebek okulun ilk gününden geç kalmayalım.
-Hemdemim:tamam bebek hazırım sizin oraya geliyorum.
Aaaaannnneeee arya hazir mis geliyor hadi biz de inelim.
-Tamam.
Ve okula kadar sessizlik anne bizi burda indirir misin? Aryayla beraber markete uğramamız gerek .
-Tamam.
-Sonra görüşürüz anne.
-Görüşürüz.
Hadi hemen gidelim alacaklarımızı alalım da okula gidelim,annem nasıl oldu?
Uzun bir sessizlik içerisinde bekledim ama cevap vermedi bu durumun onu çok uzdugunu biliyorum ama bu kadar da kafaya takmaması gerekiyordu.
-Daha iyi o gün ki kadar kötü değil.
Fazla üzerine gitmek istemiyordum şimdi canını sıkamazdım sonuçta yeni bir sayfa açmıştı ona yardımcı olmak yerine onu daha fazla üzemezdim biz aryayla ilk okuldan belli aynı sınıftaydık ve hiç ayrılmadım mahailemiz de aynıydı bazen o bide kalırdı bazen de ben onlarda ama çoğunluk la o bizde kalırdı annesi ile babası sürekli kavga ederdi o hep üzülürdü o üzülmesin diye annem ona annelik babam da ona babalık yapmıştı ve benim hiç olmayan kardeşim olmuştu.Bir anda bir çığlık duydum ve düşüncelerimin arasından sıyrıldım ve hemen çığlıkların geldiği yöne doğru koştuk ve o oradaydi elinde bir bıçak ve dur bir dakika elinde kanlı bir bıçak vardı önünde de bir ceset ama ben onun gözlerinin yesilligine bakıyordum gözleri zümrüt yesiliydi ve korkuyla bize doğru bakıyordu ne yapacağımı bilemeden hemen aryanin elinden tutup okula doğru koşmaya başladık.
Okula vardığımızda aryanın yüzünün bembeyaz olduğunu fark ettim ve onu teselli etmeye başladım.
Biraz sonra arya onun kim olduğunu bana sordu ama verecek bir cevabım yoktu ne diyeceğimi bilemiyordum biraz sonra bir çocuk yanımıza geldi
"Arka bahçede sizi bekliyor" dedi ve gitti. Kimi kastettiğini anlamadık ve hemen oraya doğru yürümeye başladık ve yine beni o güzel zümrüt yeşili gözleriyle karşıladı arya'nın kulağına sınıfa gitmesini söyledikten hemen sonra yanına gittim aslında çok korkuyordum ama bunu ona belli edemezdim yanına yaklaştım.
"Ne var?"dedim.
"Bu sabah hiçbir şey görmediniz"dedi.
"Neden?"diye sordum.
Gözlerimin derinliklerine baktı ve o baktıkça benim kalbim hızlanıyordu bir dakika neden kalp atışın hizlaniyordu ki.
"Çünkü onu yapan ben değildim ben cesedi gördüm ve bıçağı yerinden çıkarsın."
"Sana nasıl inanabilirim ki?"
"Kanitlarim var."dedi.
Hiçbirşey demeden oradan ayrıldım.