Goed verhaal van mij

Deel 1

Daar zat ik dan. In bad. Het water is lekker warm, lekker autistisch YouTube filmpje kijken, en een hapje van m'n cookie dough ijsje-- Oh wacht, de lepel ligt nog op mijn kamer, dikke OOF. Ik pakte een stukje ijs uit het bakje, kreeg terminale vingerkanker en legde het bolletje snel in me mond. toen was het genieten, ahh.  en toen stuurde de boze buurvrouw met uit haar huis. "Achterlijk teringwijf" schreeuwde ik, maar toen kwam ik er achter dat het eigenlijk de buurman was die zijn ballet aan het beoefenen was. ik trok in de achtertuin nog ff snel mn kleren aan, want ja... Ik liep met een paranormale hoeveelheid passie over straat. Toen zag ik Chantal, die vroeg of ze kon slapen bij mij maar ik zei nee tegen die hoer (geen haat) want mijn huis is ongeveer net zo groot als een bacteriecel, nonexistent. toen ging ik naar de action voor wat velrosche crocs, da past bij m'n nieuwe rosche overhempje wat ik van de buurvrouw gejat heb. Nu komt het, ik was dus heel normaal door de etalages aan het bivakkeren, zag ik kamil gecguyayygvguyv uyuyydyuhsdyh ameral met de manager meneer praten. de manager was pissed; 'jij kunt ook niks goed doen, het enige wat je doet is poepen over de kassa mevrouw. ik keek naar de kassa mevrouw die er inderdaad wel bruin en verstrooid uitzag. ugh weer helemaal van me apropos. kamil werd dus ontslagen door de boze manage meneer die een beetje op een kruising tussen Herman Blijker en een Oempa Loempa leek, maar da zijn details. ik was kamil dus aan het uitlachen en hij vond het iets te intens en ging weg. 'oja, waar kwam ik ook alweer voor' oja crocs. ik zag dat de rosche crocs op waren, alleen nog maar magenta, fuchsia en bes. daar heb ik niks van aan. ja, totdat ik een van de crocs heel intens om mijn voet aan het frapperen was. da voelde eigenlijk best fijn, ook al leek ik op die ene oma die altijd wordt buitengesloten op familie feestjes. ik liep naar buiten en daar kwam mijn mama aan rijden. recht over kamil die niet oplette en somber na de overkant probeerde te stappen, maar uiteindelijk toch met zn kop in de hondepoep op straat onder mama's auto is gestrand.

da was het wel voor vandaag, de groeten van de feestcomissie

Da