စိမ့်စမ်းရေပြာအိုင်မှ အလွမ်းဒဏ္ဍာရီ The Legend of Azure Lake

အပိုင္း-၁၇

စိမ့္စမ္းေရျပာအိုင္မွ အလြမ္းဒ႑ာရီ (အပိုင္း-၁၇)

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

မ်က္လံုးေတြ ပြင့္လာတာနဲ႔ မ်က္ေတာင္ႏွစ္ခ်က္ ခတ္တတ္ေသာ အက်င့္ေလးက သူမေလး ငယ္စဥ္ကတည္းက အခုထိ၊ ရင္းေအာ္ ႏိုးလာမွာကို ေစာင့္ေနရာမွ

'ႏိုးလာျပီလား ဒီေန႔ ေခၚျပစရာ တစ္ခုရွိတယ္'

ႏိုးလာတာနဲ႔ ေရခ်ိဳးျပီးသား ေခါင္းျဖီးျပီးသား အဝတ္ေတြ ဆင္ျမန္းျပီးသား၊ ထိုသို႔ အားလံုး ျပီးဆံုးေအာင္ သူ႔နန္းေဆာင္ အတြင္းသို႔ အျပင္လူ ဝင္တာ မၾကိဳက္ေသာ္လည္း သူ႔စိတ္အရႈပ္ခံလုိက္ျပီး နတ္အေစခံငယ္ ႏွစ္ပါးကို ေခၚယူလိုက္တယ္ ဆိုတာ ကိုေတာ့ သူမေလးသိေအာင္ ေျပာျပေနဖို႔ မလိုပါ။

'ဒါကို အရင္ျပီးေအာင္ စားလုိက္'

'ႏိုးလာတဲ့ အခ်ိန္မွာ ကိုၾကီးကို ျမင္ရတာ ေကာင္းလုိက္တာ ဒါနဲ႔ ရင္းေအာ္ အိပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္ဆို ကိုၾကီး ဘာလုပ္ေနတာလဲ'

ပန္းကန္ထဲက မုန္႔ကို စားေနရင္း သူ႔ကို လွည့္ေမးေတာ့ သူျပံဳးမိသည္။ သူမေလးက ႏိုးလာတာနဲ႔ တစ္ခ်က္ေလးမွ အျငိမ္မေနတတ္သူ ျဖစ္ျပီး ျဖိဳးခနဲ ျဖတ္ခနဲ လွည့္ပစ္လိုက္တာေတြလည္း သူမထံမွ အက်င့္ေလးရွိသည္။ သူမက ထိုသို႔ ျပဳလုပ္တိုင္း သူမကိုယ္သူမ မထိန္းႏိုင္ပဲ လဲက်သြားတာလည္း ရွိတာမို႔ ထိခိုက္မိမွာ စိုးကာ သူက အေနာက္ကေန လိုက္ဖမ္းေပးရတာလည္း ရွိ၏။ တကယ္လုိ႔သာ သူမေလးက ေနေကာင္းတဲ့သူ ဆိုလွ်င္ သူဘယ္လိုမွ ထိန္းလို႔ ႏိုင္မွာ မဟုတ္၊

'လုပ္သင့္တယ္လို႔ သတ္မွတ္ေပးထားတာေတြ လုပ္ေနရတာ မင္းႏိုးလာတာေလာက္ေတာ့ ေပ်ာ္ဖို႔ မေကာင္းဘူးေပါ့'

သူမ ဦးေခါင္းေလးကို လက္ျဖင့္ ပုတ္ျပီး ေျပာေတာ့ သူမက သူ႔ကို ပါးေလးေဖာင္းကာ မ်က္ေစာင္းထိုး၏။ ျပီးေတာ့မွ ကုန္သြားေသာ မုန္႔ပန္းကန္ကို ျပန္ခ်သည္။ အေစခံမေလးက ပန္းကန္အလြတ္ကို လာယူသြားတာကို တစ္ခ်က္ငဲ့ၾကည့္လုိက္ျပီးေတာ့

'မင္းသာ ႏိုးလာမယ္ဆိုရင္ ေန႔တိုင္း အခ်ိန္တိုင္း ကိုၾကီး ဘာလုပ္ေနရလဲ ဆုိတာကို ေတြ႔ႏိုင္တာပဲေလ'