Hard Love- Jackbum ✔️

'Kollarında Uyurken Ayrı Sevmek'

Bu hayatımda yaşadığım en güzel an olabilirdi. Dakikalarca gözlerimize bakmıştık. Sadece bakmamış içimizden geçen duyguları hissetmiştik.

Şimdi onun yatağında ikimiz de birbirimize bakarak yatıyorduk. Sonsuza kadar gözlerine bakabilirdim. Hele o gözünün süsü olan benleri o kadar çok seviyordum ki...

"Jackson ben özür dilerim." dediğinde kaşlarımı çattım. Özür dilemesini istemiyordum. Bazı şeyleri çok geç farkettiği için özür dilemesini istemiyordum.

"Jackson çatma kaşlarını. Hatalıyım. Seni sevdiğimi kendime yediremediğim için yeterince suçluyum. Ha Eun'u seviyorum sanarken seni sevdiğimin farkına varmamam benim hatam. Keşke bu şekilde tanışmasaydık. Seni o zaman güzelce sevebilirdim. İkimiz de acı çekmeden güzelce severdik birbirimizi. " dedi. Gözleri dolmuştu. Gözlerinden öpmek istedim ama konuşmaya devam etti. Konuşunca rahatlayacaktı. O yüzden onu susturmadım." Seni vatan haini olarak gördüğüm zamanlardan gerçekten utanıyorum. Ama hatırlıyorum sen bana sarıldığında, öptüğünde ben kendime çok kızıyordum. Çünkü beni öpmen hoşuma gidiyordu. Ben de sana alışıp seni öpmeye başlamıştım. Her öptüğünde içimde bir şeyler kopmuştu. Kendimi suçlu hissediyordum. Seni kendimden uzaklaştırmaya çalışıyordum. Ama yapamıyordum. Sonra bu olaylar gelişti işte. İyi ki de gelişmiş. Sizin hakkınızda çok yanlış şeyler öğrenmişim. Şimdi çok mutluyum. Ve seni sevdiğimi farkettiğim için de çok mutluyum. " gözlerinden bir kaç damla yaş düştü." Jaebum ama sen de vatanına hizmet ediyordun. Sen görevini yaptın. Kendini suçlu hissetme olur mu? Bundan sonra kendini suçlu hissetme. Senin suçun değil bu olanlar. Şimdi her şey yoluna girecek ve biz beraberiz artık. Değil mi?Hadi bana ailenden falan bahset."
Gülümsedi. Sonra gözlerini tavana dikip anlatmaya başladı.

" Annem ev hanımı. Babam polis. Aralarında çok yaş farkı yok. Babam annemden sadece iki yaş büyük. Ben evliliklerinin üçüncü senesinde doğmuşum. Doğum günüm 6 Ocak. 94'lüyüm. Erkek  ve benden 4 yaş küçük bir kardeşim var. Matematik öğretmenliği okuyor. Adı Taehyung. Pek iyi anlaşamazdık. Sürekli kavga ederdik ama ben bu göreve gelirken baya ağlamış ve beni özleyeceğini söylemişti. Yani son günlerimiz baya iyiydi. Aslında sık sık kavga etsek de seviyorduk birbirimizi. Kardeşlik işte. Annem ve o asla buraya gelmeme razı olmadı ama  babam beni hep destekledi. O da bir polis olarak halimden anlıyordu. "  dikkatle onu dinliyordum. Aile olmak, kardeşle kavga etmek bunlar bana uzak şeylerdi." Aile olmak nasıl bir şey? Yani biliyorsun işte. "gözlerimi ondan kaçırarak sorduğum soruyu derin bir nefes alıp cevapladı.

" Aile olmak çok güzel bir duygu. Annenin senin üstüne titremesi, babanın her zaman üzerinde hissettiğin güveni,kardeşin tatlı salaklıkları, kavgalar falan. Bunlar gerçekten çok güzel şeyler. Birinin bir derdi olduğunda hepimiz o dertle dertlenip çare arıyoruz mesela. Ya da bir çok mutlu olunca evdeki en mutsuz kişi onun mutluluğuyla mutlu oluyor. Akşam yemeği masasında konuşulan konular, yapılan şakalar bunlar cidden çok güzel şeyler Jackson. Daha anlatamadığım, sayamayacağım kadar güzel şeyler var. Aile olmak insana dünyada verilen en güzel hediyelerden biri. "dediğinde dolan gözlerimi ondan saklayıp yutkundum.

Ben babamın - sadece biyolojik olan- adını bile bilmiyordum. Annem eve o kadar az geliyordu ki onu sorsalar tarif bile edemezdim. Belki görünce tanırdım. Kardeşim de ailem olmadığı için yoktu haliyle. Benim bir tek anneannem vardı. Başka kimsem yoktu ki.

Jaebum birden bana iyice sokuldu. Boynumu öpüp bana sıkıca sarıldı."Jackson ailenin olmadığı için içten içe üzüldüğünü biliyorum. Biraz kendimi aşarak fazla anlattım. Özür dilerim." dediğinde "Özür dileme." dedim. Boynumu tekrar öpüp "Tamam, dilemiyorum. Ama bak ne diyeceğim. Senin ailen artık benim. Bu olaylar bittiğinde Taehyung bir abiye daha sahip olacak. Annem ve babamın bir oğlu daha olacak. Bu günleri sabırsızlıkla bekliyorum."dedi. Ben de içimde olan küçük mutlulukla gülümsedim.