Би: Надаас холд. Яг одоо!!
..."Хар шөнө гудамжаар явсан тачмааны бүсгүйг ямар эр нь хараад зүгээр өнгөрөх билээ?" гээд түлхсээр хананд шахав
...2"Тэгж чадах эр нь энд байна" харанхуйгаас гарж ирэх "Сул дорой эмэгтэй хүнийг хүчирхийлэх нь зүгээр гэж үү? Арчаагүй амьтад л тэгдэг юм
...1"Чи бол илүү шүү!! Хэн бэ??" цохих гэж оролдох гэхэд нөгөө залуу шууд бултаад л байв.
Харин тэр залуу өөдгүй амьтныг хэд цохиход л худлаа ам гаргаад яваад өгөв.
...2"Зүгээр үү??" над руу харан мишээх
Би"З-зүгээр ээ. Танд үнэхээр их баярлалаа. Ачийг тань яаж хариулахаа мэдэхгүй нь
...2"Яагаад бага багаар төлж болохгүй гэж. Намайг Жон Жонгүг гэдэг" инээмсгэлэн гараа сунгах
Би"Кан Сүжин гэдэг. Үнэхээр их баярлалаа" гарыг нь атгах
Энэ зүгээр нэг эхлэл байгаагүй ээ. Бид хоёрын хувьд бяцхан хайрын цэцэг дэлбээлсэн байсан юм. Үргэлж өсөж том болдог, хэзээ ч ганддаггүй тийм төгс цэцэг.
Жонгүг"Хайр нь 3хан хоног л Франц руу томилолтоор явчихаад ирнэ. Гэрээ сайн харж байгаарай" 2 хацрыг мнь шахан нэг гартаа барьж татаад уруул дээр минь үнсэв
Би"Би жоохон хүүхэд бишээ. Санаа амар явчихаад ирдээ. Болгоомжтой яваарай" гээд том залуугаа тэврэв
Аз жаргал гэдгийг би ойлгосон. Бид 2 гэрлээгүй ч хамт амьдардаг. Эцэг эхчүүд маань их дотно харилцаатай мөн биднийг хүлээн зөвшөөрдөг. Тэгэхээр бараг л гэрлчихсэн гэсэн үг.
Бид 2 л өөрсдийн гэсэн тогтсон ажил төрөлтэй. Тогтмол цалинтай. Миний мөөрдлийн ирээдүй бүтэж байна л гэсэн үг.
Инээмсгэлэн суусаар байтал миний ажлыг цаг ч болов. Зохицсон хувцас өмсчихөөд ажилдаа гарлаа.
Өнөөдөр зүгээр л сайхан өдөр байна. Ажил ч таран гэртээ иртэл манай хажуу айлд шинэ хүн нүүж ирж байгаа бололтой нүүлгэлтийн машинаас хүмүүс эд хогшил зөөн гаргаж байв.
Нээх тоолгүй гэртээ ороод хувцасаа сольчихоод зурагт ширтэн сууж байтал, цаг нилээдгүй орой болсон хойно хаалганы хонх дуугарлаа. Хэн юм бол гэж бодсон зүйлгүй хаалгаа нээтэл царай зүс сайтай нэг залуу зогсож байв.
Би"Хэн бэ?"
..."Аан. Би танай хөрш болж байгаа юм аа. Цаашдаа эвтэй байцгаая. Намайг Ким Тэхён гэдэг" инээмсгэлэх