Küçük iken annesini kaybeden, babası'da yurt dışına çıkıp bir daha gelmeyen bir çocuk var. Adı Nathan. Babası yurt dışına çıktığı ve geri gelmediği için abisi onu yetimhaneye vermişti. Nathan da bu durumdan hoşnut olmasa da orada kalması gerekiyordu. Nathan da her gün bir sorun oluşturuyordu. Bugün de bir arkadaşıyla kavga etmişti. Gözü morarmıştı.Rahibe:
-Nathan;
Nathan cevap vermedi. Rahibe:
-Nathan !
Nathan yine cevap vermedi. Rahibe Nathan'nın çenesinden tuttu ve kendine çevirdi. Nathan kafasını çekti. Rahibe:
-Seninle ne yapacağız biz ? Bunları dinlemekten sıkıldın,ben de yapmaktan sıkıldım. Arkadaşlarınla geziye gitmek yerine hafta sonunu benimle burada geçireceksin.
-Çokta umurumda.
-Evet. Sorunun kaynağı da bu zaten.
-Anlamıyorum. Niye tek ben ceza alıyorum.
-Kavgayı sen başlattın.
-Kitabımı geri vermiyordu ama.
-Sana onları bırakmanı söylemiştim. Bir suçlu varsa o da sensin.
-Kitabıma el koyma hakkı yoktu. Değil mi ?
-Peki bu sana,arkadaşına yumruk atma hakkı verir mi ?
-Mesele sadece kitap değildi...
-Neydi o halde ?
-Hiçbir şey. Daha sonra anlatırım.
-Ne yaparsam yapıyım,kardeşinin gittiği o üzücü yoldan gitmekten vazgeçmeyeceksin. O kadar üzücü ki:
dedi rahibe ve odadan çıktı. Nathan otururken bir anda camdan yüzüne bir ışık vurdu.Ayağı kalktı ve cama baktı. Bu...bu abisi Sam'di. Ona gelmesini söyledi. Nate etrafı kolaçan etti. Kimse yoktu. Camı açtı ve çatıya çıktı. Yavaş yavaş yürüyordu ki içeridekiler onun çatıda olduğunu anlamasınlar. Bir çatıdan başka bir çatıya atlıyordu. Bazı dik çatılardan da kayıyordu. Yetimhanenin çatısına tekrardan indi ve revir'in camından içeri girdi. Kimse yoktu. Kapıdan koridora çıktı. Koridordan ilerlerken öndeki ikinci kapıdan müdür ve rahibe çıktı. Nate ana kapının arkasına saklandı. Müdür:
-Bu tip çocuklara el uzatmamız gerekmez mi ?
-Bu sırada sorumluluğumdaki diğer çocukları ihmal ediyorum.
-Peki ne yapmamı istersiniz ?
-Bence her şey ortada
-Ama ondan hala ümitliyim.
-Gerçeklerden kaçamazsınız.
-Bakın ah... Sabah onunla konuşacağım. Tamam mı ?
-İyi geceler Peder.
-İyi geceler Rahibe Cathrine.
dedi müdür. Sonra odasına girdi. Rahibe etrafına bakındı. Nate'i görmedi. Kütüphanenin kapısını açtı ve içeri girdi. Kapıyı açık bıraktı. Nate içeri girdi ve bir koltuğun arkasına saklandı. Bir cam açıktı. Kendi kendine "Oraya ulaşmam gerek" diye düşündü. Rahibe açık camın yanındaki cama yöneldi. Camı açtı ve sigarayı cebinden çıkardı. Sigaranın ucunu yaktı ve içmeye başladı. Camdan kafasını çekip arada da içeri bakıyordu. Bir kaç saniye içtikten sonra müdür:
-Rahibe Catherine!:
diye bağırdı. Rahibe:
-Hay aksi...:
dedi. Sigarasını söndürdü. Müdür:
-Ah! Rahibe Catherine yine anahtarlarımı unutmuşum. Kapıyı açabilir misin ?
-Geliyorum Peder:
dedi Rahibe ve kapıya yöneldi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Henry Avery'nin Hazinesi
AdventureNate ve Sam annelerinin yarım bıraktığı bir macerayı devam ettirmek isterler.Bu macera Henry Avery'nin 400 milyon değerindeki altın hazinesini bulmaktı. Avery'nin hazinesi bulmak düşündükleri gibi kolay olmayacaktı. Bu büyük macerada Nate ve Sam'e k...