True Story konting imagination.
---
Cheska's POV
"HOY CHESKA!" Napatingin ako sa tumawag.
There nakita ko yung bestfriend ko.
Napangiti ako.
"Bakit kaba palaging tulala?! Hoy gaga! umayos ka nga! Batukan kita eh!" Nakangiti nyang sabi.
Napatawa nlng ako.Sasagot sana ako ng biglang
"HOY!"
I came back to my sense.
"Anong ngiti ngiti mo dyan?" Janna,Classmate ko.
"Ay wala wala." Mahina kong sabi.
Tumulo yung luha ko pero agad kong pinunasan.
"CHESKA BALIW CHESKA BALIW!"
"PARANG KANINA ANG TAMIS NG NGITI MO NGAYON IYAK IYAK KA AHAHAHAHAHAHA"
"ANO TOPAK MO AHAHAHAHA PUNTA KA MENTAL HOSPITAL HAHAHA ARAW ARAW KA NG GANYAN EH."
Pagbubully nila sakin.
Napabuntong hinga nlng ako at pinatuloy ang pagtulo sa luha ko punas ako ng punas pero i just cant help it.
"Oh!? Bakit ka umiyak !? dahil inaway ka namin!? AHAHAHAHAHA DUWAG DUWAG"
"KALAKI MONG TAO 16 KANA PERO UMIYAK KA PAREN"
There's nothing wrong kung umiyak ang isang tao.Tao ako my nararamdaman kaso nga lang di nila alam kung ano ang nararadaman ko.
Ako si cheska,16 new student sa st john academy (not real sschool)
Napahinto nlng silang pambubully sakin ng dumating yung teacher.
Agad kong pinunasan yung luha ko.
"Good Morning maam" walang gana kong sabi.
"Binubully nyo na naman ba si cheska!?" Galit na tanong ni ms forteza.
