*Emma POV* «Ωπ πως και γύρισες τόσο νωρίς;»με ρώτησε ο Tyler μόλις μπήκε μέσα στο σπίτι «γαμωτο Tyler παραλίγο να πάθω καρδιά!»είπα στον αδελφο μου «εμ απλά δεν ένιωθα καλά κ έφυγα νωρίς σήμερα...εσυ πως και δεν είσαι σχολή;»τον ρώτησα ανοίγοντας το ψυγείο γιατί έχουμε και ένα κορμί να θρεψουμε «περιμένω τον Dylan,θα πάμε βόλτα στο εμπορικό και μετά θα συναντήσουμε την Melanie,θες να έρθεις» την ώρα που πήγα να απαντήσω χτύπησε το κινητό του «ναι ναι Melanie οκ» όταν το έκλεισε γύρισε να με κοιτάξει «μμ για δες σύμπτωση...και ο Brandon γύρισε νωρίς από το σχολείο επειδή δεν ένιωθε καλά,για πες μου Emma μήπως παίζει να κολλήσατε μαζί ηπατίτιδα;»με ρώτησε με ένα βλέμμα γεμάτο ειρωνία «τι;εννοείτε πως όχι!τι σχέση έχω εγώ με αυτόν τον..κρετίνο;»του απάντησα με το πιο πειστικό βλέμμα θύματος που μπορούσα να πάρω « Μην προσπαθείς να φλομώσεις εμένα με ψέματα μικρή,μην ξεχνάς ότι σε έπιασα ημίγυμνη πάνω του πάνω στο κρεβάτι του τις προάλλες»απάντησε με ένα πολύ αυστηρό βλέμμα «ναιιι...όχι δεν θέλω να έρθω στο εμπορικό»απάντησα γρήγορα προσπαθώντας να αλλάξω θέμα «τι τρέχει μαζί σου»ψυθίρισε στον εαυτό του καθώς έβγαινε από το δωμάτιο,εκείνη την στιγμή άφησα μια ανάσα που δεν ήξερα ότι κρατούσα.
*ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ* Καθόμουν στο κρεβάτι μου με το λαπτοπ μου αγκαλιά και κοιτούσα θάψε το σενάριο τρώγοντας ποπ κορν όταν χτύπησε η πόρτα του δωματίου μου,σηκώθηκα τινάχτηκα και άνοιξα την πόρτα «γεια σου μαμά..τι έγινε» «τίποτα αγάπη μου απλά μου είπε ο Tyler πως δεν ήσουν καλά σήμερα και έφυγες από το σχολείο,καθώς γυρνούσα από την δουλειά σταμάτησα στο φαρμακείο να σου πάρω κάτι για τον βήχα»μου απάντησε πηγαίνοντας με να ξαπλώσω προς το κρεβάτι «βήχα;»την ρώτησα όλο απορία «ναι..ο Tyler είπε πως έχεις βήχα και πυρετό...» «αα ναι όντως αλλά είμαι πολύ καλύτερα τώρα»απάντησα με ένα ψεύτικο χαμόγελο «εντάξει αγάπη μου αν χρειαστείς κάτι φώναξε με θα είμαι κάτω και θα ετοιμάζω βραδινό,ο μπαμπάς θα αργήσει έχει χειρουργείο σήμερα»μου είπε κλείνοντας την πόρτα και εγώ έγνεψα.Μπραβο στον Tyler πάντως,δεν του το είχα να με καλύψει.Αυτο το παιδί είναι γεμάτο εκπλήξεις.Την ώρα που είχα βυθιστεί στις σκέψεις μου άκουσα την φωνή του αδελφού μου από κάτω «έφαγα έξω!»τον άκουσα να φωνάζει ανεβαίνοντας την σκάλα,την ώρα που τον άκουσα να περνάει έξω από το δωμάτιο μου άνοιξα την πόρτα και τον τράβηξα μέσα με τόση δύναμη που έπεσε κάτω «παιδάκι μου είσαι βλαμένο;»με ρώτησε τρίβοντας το κεφάλι του,το οποίο χτύπησε κατά την πτώση του την οποία εγώ προκαλεσα «γιατί με κάλυψες στην μαμά; Τι χάρη θες;»του είπα και τον πλησίαζα με απειλητικό βλέμμα «ελεος μικρή,απλά,σε καταλαβαίνω κ εγώ αυτό έκανα στην ηλικία σου»απάντησε και σηκώθηκε από το πάτωμα «τι δηλαδή;»ξανά ρώτησα με σηκωμένο φρύδι αυτή την φορά «έλα τώρα,κοπάνες με τον dylan;»είπε και με κοίταξε με αυτό το αλαζονικό βλέμμα που τόσο σιχαίνομαι «αφού σου είπα βλήμα,δεν ήμουν μαζί του» «άρα δεν πήγατε στο σπίτι του για να κάνετε σεξ;» «Φυσικά και όχι! Τι λες;»είπα κατακόκκινη «αχαα,αρκετά καλό ψέμα,απλά μικρή,την επόμενη φορά που δεν θα κάνετε κοπάνα για να πάτε σπίτι του,σιγουρέψου πως δεν θα βογκάς τόσο δυνατά γιατί η Melanie σας άκουγε από το δίπλα δωμάτιο...ευτυχώς μπήκε η μάνα του μέσα και δεν προλάβατε να κάνετε και αλλά εκτός από τα πολύ 'ερωτικά'φιλία σας»απάντησε και βγήκε από το δωμάτιο μου αφήνοντας με πιο κόκκινη από παντζάρι το μόνο πράγμα που μπορούσα να κάνω αυτή την στιγμή ήταν να βρίσω τον Brandon από μέσα μου γιατί είναι αρκετά μαλακας που δεν σκέφτηκε πως η αδελφή του θα ήταν στο σπίτι.
*ΑΡΓΟΤΕΡΑ* Με ξύπνησε ένα χτύπημα στο παράθυρο μου σηκώθηκα τρίβοντας το μάτι μου και άνοιξα το παράθυρο για να δω τι κάνει τόσο θόρυβο «Brandon!; Τι κανείς τέτοια ώρα εδώ;»ψίθυρο φώναξα για να με ακούσει «δεν με έπαιρνε ο ύπνος και έλεγα δεν θα ήταν ωραία ιδέα να κάνω μια επίσκεψη στην γειτόνισσα μου;»απάντησε ειρωνικά,τον άγριο κοίταξα και εκείνος γύρισε τα μάτια του και μου είπε «δεν με έπαιρνε ο ύπνος και ο αδελφός σου κάνει την αδελφή μου πιο ανυπόφορη από ότι συνήθως» ώστε για αυτό είναι τόσο ήσυχα στο δωμάτιο του Tyler.. «άντε καλά,ανέβα αλλά ήσυχα,πήγαινε στην πόρτα»φώναξα και κατέβηκα την σκάλα για να του ανοίξω.
*ΠΟΛΥ ΜΕΤΑ*
Αφού μιλούσαμε μέχρι τις τεσσερις ο Brandonέφυγε και εγώ αποφάσισα να ξανά πέσω για ύπνο.Αλλα φυσικά δεν κράτησε πολύ γιατί εκεί που κοιμόμουν άρχισε να χτυπάει το τηλέφωνο μου «αμαν ρε Brandon πριν μισή ώρα εφυγεεες...τι ξέχασες;» Γκρίνιαξα μέσα στον ύπνο μου στο τηλέφωνο «Δεν θυμάμαι να με λένε Brandon γλυκά»ακουστικε μια φωνή που είχα να ακούσω παρα πολύ καιρό από την άλλη γραμμή.Αμεσως τινάχτηκα πάνω στο κρεβάτι με το μάτι γαρίδα «AVAN?»
———————————————— ΝΑΙΙΙ είναι ο Avan ο μοναδικός της φίλος ο οποίος ζει στον Καναδά! Λογικά τον ξεχάσατε γιατί δεν τον αναφέρει συχνά με τόσα προβλήματα που έχει...τεσπααααα περιμένετε μέχρι το επόμενο κεφάλαιο για να τον γνωρίσετε καλυτερααααα
Laters,babyyy ❤️
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.