Hayat bir bisiklete binmek gibidir aslında,pedalı çevirmekten vazgeçtiğin o an düşersin.Yaşamın boyunca tanıştığın her insanın aslında bir amaca hizmet ettiğini anlayacaksın.Bazısı senin imtihanın olacak,bazısı seni kullanacak,bazısı ise öğretecek...Fakat en önemlisi bazısı'da içindeki en iyi yanlarını ortaya çıkarmanı sağlayacak.İşte onlar daima yanında olmaya değer olacak.
Bir gün daha bitti güzel insanların güzel arzu ve umutlarıyla.Bugün de olmadı diye,vazgeçmediler umutlarından.Çünkü,yarın güzel bir gün ve hayat hep demiştir ki:Kısa vadede kötüler,sonunda daima iyiler kazanır.Nasıl umut fakirin ekmeği ise,yarınlar ise bizim umudumuzdur.Her gece kafamı yastığa koyduğumda,yarın dünyanın daha güzel ve daha yaşanır bir yer olacağı umuduyla uyurken.Sabah aynı dünyaya açıyorum gözlerimi.Bir alan,bir mevki nasıl bu kadar sorumsuz ve kötü olabilirdi.?Hava hep soğuk mu olmalıydı?Ya da üşümelimiydim ben daima.?Alışmalımıydım yokluğuna,varlığınla mutlu mu olmalıydım.?Veyahut yanlış zamanda mı doğdum?Yoksa ben,yoksa ben doğmamalımıydım.?Hatayı kendimde arayıp sana hiç toz kondurmamalımı?Yoksa her zamanki gibi,yarınları'mamı bırakmalıydım seni?
Bazen hayat sadece elindekileri değil,içindekileri bile alır senden..!Ve ait olmadığın mekanları,insanları çekmek zorunda bırakır seni.Çekip gitmek,sessizce vazgeçmek istersin.Ama öyle düğümlenmiş kalındır ki bağların ''MECBURİYET''der,''HAYAT ŞARTLARI''der çekersin.Ve vazgeçtiklerin arasına önce,KENDİNİ EKLERSİN.Hayatta öğrendiğim her şeyi 3 kelime ile özetleyebilirim.''HEP AYNI HİKAYE''.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yaşam uzun peki ya mutluluklar?
Storie d'amoreBu kesinlikle bir kitap değildir.Bu derdini kimselere anlatamayan,içine kapanık,güneşle birlikte kaybolan bir çocuğun kendiyle verdiği sınavdır.Bu sessiz çığlılıkların birer harf şekline bürünmesidir.Başımdan geçen olayları ve mutlu olmanın sırrını...
