We used to be best friends!.

HELLO HELLO..

*Emma POV*
"AVAN?"(ο avan όπως ξέρετε είναι ο κολλητός μου τον οποίο έχω να δω κάτι χρόνια εξαιτίας της επιλογής των γονιών του να μετακομίσουν στον Καναδά λόγω δουλειάς. Πράγμα που ακούγεται αρκετά λογικό αν είσαι 17 μόνο που όταν έφυγε εγώ ήμουν 13. Αυτό σημαίνει ότι δεν το πήρα αρκετά καλά και γκρίνιαζα πως οι γονείς του τον παίρνουν μακριά επειδή δεν με συμπαθούν που τώρα που το σκέφτομαι είναι αρκετά ηλιθιο.) «Πως είσαι;»με ρώτησε ο χαμένος κολλητός μου από την άλλη γράμμη κ Μπορούσα να ακούσω το χαμόγελο του «μια χαρά είμαι εγώ εσυ πως είσαι» «καλααα...έρχομαι για μια βδομάδα και σκέφτηκα να σε ενημερώσω μικρηηη..κανονικά θα σου έκανα έκπληξη αλλά κάποιος πρέπει να μου ανοίξει»όταν άκουσα αυτή την πρόταση ήμουν αρκετά μπερδεμένη γιατί ας μην ξεχνάμε πως με ξύπνησε κι όλας «οπα οπα κάτσε..θα μείνεις σε μένα;» «Εμ νταααα αν δεν μείνω στην κολλητή μου σε ποιον θα μείνω μικρή;» Είπε κ άρχισε να γελάει από την άλλη γραμμή για ακόμη μια φορά «αααα ναιιιι τέλεια ΑΝΥΠΟΜΩΝΩ!!»φώναξα,ανυπομωνω στα αλήθεια όμως;Εννοώ ναι φυσικά τον λατρεύω κ έχω να τον δω παρά πολύ καιρό αλλά πως θα αντιδράσει ο Brandon όταν τον δει,δεν νομίζω καν να τον θυμάται..όχι δεν έχει τέτοια μια χαρά θα αντιδράσει σωστά; «Εμ Emma με ακούς;»ρώτησε ο Avan από το τηλέφωνο «ε ναι σορι απλά καταλαβαίνεις ενθουσιάστηκα και μόλις ξύπνησα»προσπάθησα να τον πείσω «ναι,τέλος πάντων σε κλείνω έτσι και αλλιώς είμαι από κάτω κατέβα να μου ανοίξεις»του έκλεισα το τηλέφωνο και έτρεξα την σκάλα για να του ανοίξω «γεια»είπε μόλις άνοιξα αλλά αντί να του απαντήσω απλά τον έβαλα στην αγκαλιά μου.Μου έχει λείψει τόσο πολύ.

*ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΠΡΩΙ*
Χτύπησε το ξυπνητήρι και σηκώθηκα να το κλείσω αλλά κατάλαβα πως ο Avan  με είχε αγκαλιά και δεν μπορούσα να κουνηθώ. «Εντάξει πάω να την ξυπνήσω τότε,ευχαριστω πολύ» άκουσα από κάτω και ξανά βολεύτηκα.ΟΠΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΑΥΤΟΣ ΗΤΑΝ Ο BRANDON!! Πως θα αντιδράσει όταν με δει αγκαλιά με τον Avan σκέφτηκα και εκείνη την στιγμή άνοιξε διάπλατα η πόρτα «ένας τρόπος υπάρχει για να το μάθουμε»μουρμούρισα στον εαυτό μου και γύρισα να τον δω στα μάτια. Είχε γουρλώσει το βλέμμα του στην κοιμισμένη φιγούρα του Avan. «Emma..» ξεκίνησε να λέει με την μάτια του ακόμα καρφωμένη στο κοιμισμένο αγόρι δίπλα μου «όχι δεν είναι αυτό..» ξεκίνησα να λέω όμως αυτός κούνησε το κεφάλι του και βγήκε έξω από το δωμάτιο. Αμέσως τον κυνήγησα από πίσω κ του έπιασα το χέρι πριν προλάβει να κατέβει την σκάλα «άσε με μονάχα να σου εξηγήσω δεν είναι αυτό που φένεται»προσπάθησα να απολογηθώ στον Brandon  αλλά εκείνος με κοίταξε απορημένος και μου είπε «δηλαδή θες να μου πεις,πως,με ενήμερωσες για την άφιξη του Avan από τον Καναδά;» Εγώ τον κοίταξα με το πιο αγελάδισιο βλέμμα που θα μπορούσα να πάρω εκείνη την στιγμή «τι;» Ρώτησα και ο Brandon ξέσπασε σε δυνατά γέλια αμέσως «ωωω έλα κουκλααα σε πειράζω,εννοείτε πως θυμάμαι τον Avan απλά μου ήρθε λίγο ξαφνικό όταν άνοιξα την πόρτα και είδα έναν μισό γυμνό άντρα να αγκαλιάζει την κοπέλα μου» χαμογελάσα στον εαυτό μου με το άκουσμα της λέξης κοπέλας μου και τον τράβηξα στην αγκαλιά μου για ένα φιλί «έλα έλα κόψτε το,κάτω τα χέρια σου από την αδελφή μου Parker»μουρμούρισε ο αγουροξυπνημένος μου αδελφός και εμείς χαμογέλασαμε και τραβήχτηκαμε ο ένας από τον άλλο «εντάξει μεγάλε το έπιασα»είπε ο Brandon με ένα χαμόγελο και σήκωσε τα χέρια ψηλά για να δείξει πως παραδίνεται «σοβαρολογώ μικρέ»είπε ο Tyler καθώς κατέβαινε την σκάλα «ίσως πρέπει να πας να αλλάξεις πριν αργήσουμε για το σχολείο»μου είπε ο Brandon και εγώ γύρισα να τον κοιτάξω απορημένη. ΓΑΜΩΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ. Μόλις το θυμήθηκα γουρλωσα τα μάτια κι έτρεξα μέσα στο δωμάτιο για να αλλάξω αμέσως πέταξα το πάνω μέρος της μπιτζαμας μου και άρχισα να ψάχνω για μια αρκετά εμφανίσιμη μπλούζα για το σχολείο «ουοου ουουο όταν σου είπα πως θα μείνω σπίτι σου δεν εννοούσα και πρωινό στριπτιζ»είπε έντρομος ο Avan  από το κρεβάτι μου. Γύρισα να τον δω και είχε ήδη σηκωθεί και γουρλωσει τα μάτια κοιτώντας προς το στήθος μου εκείνη την στιγμή κοίταξα κάτω και για καλή μου τύχη φορούσα σουτιέν.  ΜΑ ΤΙ ΛΕΩ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΣΧΕΔΟΝ ΓΥΜΝΗ!! Το μόνο που έκανα έπειτα από αυτόν τον μικρό μονόλογο μέσα στο μυαλό μου ξταν να τσιριξω και να δω τον Avan να τρέχει τρομοκρατημένος έξω από το δωμάτιο. Παναγία μου τι τρέχει με μένα..άντε να το εξηγήσω αυτό στον Brandon τώρα...

————————————————
Καλησπεραααα άργησα να ανεβάσω σήμερα το ξερωωωω αλλά δεν είχα χρονοοοοο ελπίζω το επόμενο να βγει μεγαλύτερο!!