Κεφάλαιο 11ο

228 15 0
                                    

⚠️Trigger  Warning: χρήση σκληρής γλώσσας⚠️

... Previously on Them & I...
Χρ: - Μα καλά τόσο μακρυά βρίσκεται το σπίτι σου;
Ali: - Αχ ναι καλέ. Εσύ δεν ξερεις που είναι; Έκπλήξη!
Χρ: - Με τρομάζεις...
Ali: - Χαχαχα...

...

Ali's bro: ...Λοιπόν αυτό ήταν κορίτσια, φτάσαμε.

Κοιτάζω από το παράθυρο του αυτοκινήτου και βλέπω μία επιβλητική διόροφη έπαυλη. Για λίγο αναρωτήθηκα αν όντως είχαμε φτάσει διότι δεν μπορούσα να συνειδητοποιήσω ότι αυτή η έπαυλη ανήκει στον Άρη. Μπορώ να ακούσω μουσική ενώ βρισκόμαστε ακόμη στο αμάξι παρόλο που δε φαίνεται κανένας να υπάρχει στην μπροστινή όψη της έπαυλης. Το πάρτι συμβαίνει στην πίσω πλευρά της έπαυλης για ευνόητους λόγους.

Με την Ali κατέβηκα από το αμάξι και προχωρήσαμε προς την είσοδο της έπαυλης, όπου περιμέναμε τον αδερφό της ο οποίος είχε παει να παρκάρει το αμάξι.

Ali: -Τεράστιο ε;

Χρι: - Δεν έχω λόγια. Είναι πανέμορφο!

Ali's bro: -Λοιπόν, δεν πίνετε πολύ αλκοόλ, δεν μεθάτε , δεν χαμουρεύεστε και οταν θέλετε να φύγετε έρχεστε και μου λέτε.

Ali: -Βρε άι τράβα παίξε παραπέρα... έμεις να μην πιούμε, για να πιείς εσύ τον κώλο σου! Σιγά να μην έρθουμε να σου πούμε. Να σε διακόψουμε και από τίποτα να ξεράσουμε κι όλας βραδιάτικα! Θα πάρουμε ταξί.

ΔΕν μπόρεσα να συγκρατηθώ και γέλασα λίγο.

Ali's bro: - Ali εγώ είμαι μεγαλύτερος.

Ali: -Καλά ότι πεις!Πάμε?

Χρι: -Και δεν πάμε? Μια ψυχή που είναι να βγει, ας βγει...
Πλέον η μόνη μου επιλογή ήταν να παραμείνω στο πάρτι καθώς βρισκόμουν αρκετά χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι.

Ali: -Είπες τίποτα Χριστινάκιι?

Χρι: -Έγω? Και βέβαια όχι! Μόνο ανυπομονώ για το αχαλίνωτο clubbing!

Ali: -Έτσι μπράβο!

Με την άλλη δεν πας στη Νεάπολη ήρθαμε αντιμέτωπες με ένα τεράστιο hall οποίος στην αριστερή του πλευρά είχε έναν τεράστιο καθρέφτη ενώ στην δεξιά του είχε μία μεγάλη μαρμάρινη σκάλα. Στη συνέχεια προς περνώντας το hall περάσαμε σε ένα μεγάλο σαλόνι με μεγάλους καναπέδες και πολυτελή χάλια ενώ Υπήρχε ένα τεράστιο τραπέζι από γυαλί το οποίο πάνω του φιλοξενούσε ένα πλούσιο μπουφέ με φαγητό και ποτά. Η ατμόσφαιρα είναι καλαίσθητη και πολυτελείς με λεπτομερή κατασκευαστικά στοιχεία και ένα άρωμα που θυμίζει απόλυτη πολυτέλεια. Τους τοίχους αναγνωρίζω τεράστιους διάσημους πίνακες και ένα μεγάλο ξύλινο ρολόι πάνω απο το μαρμάρινο τζάκι ενώ ένας εκθαμβωτικός πολυέλαιος με κρύσταλλα που κρεμότανε στο κέντρο φώτιζε επαρκώς το εσωτερικό της έπαυλης με την βοήθεια πολλών κρυφών φωτισμών.
Είχαμε περπατήσει ήδη αρκετά μα η έξοδος προς το πίσω μέρος της έπαυλης  έμοιαζε να είναι μακριά Καθώς διασχίζουμε ένα επιπλέον σαλόνι που είναι ακόμα πιο πολυτελές από το προηγούμενο με μεγάλες τηλεοράσεις και ακόμα πιο μαλακούς  καναπέδες Ενώ στο βάθος βρισκόταν ένα τεράστιο λευκό πιάνο. Ύστερα από λίγη ώρα και πολλές εικόνες οι οποίες απέπνεαν απόλυτη αίσθηση πολυτελείας και πλούτου βρήκαμε την έξοδο για το πίσω μέρος της αυλής. Πλέον ακούω την μουσική τόσο δυνατά που μπορούσα να αισθανθώ τα μπάσα να διαταράσσουν το κέντρο βάρος μου. Στο πίσω μέρος υπήρχε μία τεράστια πισίνα με ενσωματωμένο τζακούζι ενώ γύρω από αυτή υπήρχαν τραπέζια με φαγητά και ποτά στολισμένα με πολύχρωμες γιρλάντες και φωτάκια. Το πλήθος των ανθρώπων που είχε ήδη μαζευτεί χόρευαν έπιναν και γελούσαν. Πίσω από το πλήθος το άλλο άκρο της αυλής μπορούσα να διακρίνω ένα γήπεδο τένις και ένα γήπεδο μπάσκετ.
Η αλήθεια είναι πως όλος αυτός ο πλούτος που απλωνόταν μπροστά μου με έκανε να νιώθω μία μίξη από εντυπωσιασμού και να ανασφάλεια.
Αισθάνομαι λίγο απογοητευμένη καθώς διαπιστώνω ότι από την ώρα που μπορούσα να διακρίνω τους στίχους της μουσικής παίζει ασταμάτητα ελληνική Τραπ. Ήταν ενήμεροι αναμενόμενο αλλά ήλπιζα όταν είδα αυτή την πλουσιοπάροχη έπαυλη πως θα έπαιζε ένα διαφορετικό είδος μουσικής.

THEM & IWhere stories live. Discover now