"ฉัน สึรุ เป็นภูตินกกระเรียน"
"ส่วนฉันชิโระข้างๆนี่คือคุโระ เป็นภูติจิ้งจอกผู้ส่งสารของเทพอินาริ"
ชิโระเอ่ยด้วยท่าทางภูมิใจส่วนคนข้างๆกลับเอาแต่จ้องมองจองกุกด้วยสายตาที่ยากจะคาดเดานัก หรือบางทีอาจจะไม่ต้องคาดเดาอะไรเลยเพราะอีกฝ่ายอาจจะแค่ง่วงก็ได้จองกุกได้แต่คิดแง่บวกในใจแต่ก็ต้องสะดุ้งสุดตัวเมื่อสึรุตัดสินใจให้เขาพักที่นี่จนกว่าจะเช้าแล้วค่อยกลับบ้าน
"ไม่ได้!!"
สองเสียงประสานกันดังขึ้นโดยไม่ได้นัดหมายจองกุกหันไปมองชายสองคนที่ชื่อคุโระกับชิโระทั้งสองมีสีหน้าเคร่งเครียดอย่างปิดไม่มิดทั้งยังเหลือบมองมาทางเขาเป็นช่วงๆด้วยผิดกับคุณสึรุที่ดูจะมีทีท่าเฉยชามากกว่าทั้งยังทำสกับว่าไม่ได้ยินสิ่งที่ภูติจิ้งจอกพูดสักนิด
นี่มันอะไรกันเนี่ย
"เอาเป็นว่าให้เขาพักที่นี่แหละ มันดึกเกินกว่าจะออกไปด้านนอกแล้วหรือถ้าไม่อยากให้เขาอยู่ที่นี่พวกเจ้าก็ไปส่งเขาเอง" สึรุเอ่ยเสียงเรียบทำเอาภูติจิ้งจอกได้แต่มองหน้ากันสุดท้ายก็ไม่มีใครขัดหรือเถียงอะไรได้จนอดคิดไม่ได้เลยว่าสรุปแล้วที่นี่เป็นศาลเจ้าของเทพองค์ใดกันแน่ทำไมภูติรับใช้ของเทพจุโรจินถึงได้มีอำนาจเด็ดขาดขนาดนี้
"เอ่อ.. ถ้าผมกลับเองล่ะครับ" จองกุกเอ่ยถามทั้งสามแต่เมื่อสังเกตดีๆภูติจิ้งจอกขาวชิโระดูจะมีทีท่าหูตั้งหางกระดิกทันที
นี่ไม่อยากให้เขาอยู่ขนาดนี้เลยหรอเนี่ย
"ถ้านายไม่อยากโดยจับไปคว้านไส้กินก็ตามใจแต่จะไม่มีภูติตนไหนลงไปส่งเจ้าแน่นอน" สึรุตอบกลับทันควันก่อนจะลุกขึ้นยืน "ได้เวลามื้อค่ำแล้วข้าขอตัวไปห้องครัวก่อน" ว่าจบคนตัวเล็กก็เดินออกจากห้องรับรองทันที ส่วนภูติจิ้งจอกทั้งสองเองก็ได้แต่มองหน้าเขาอย่างไม่ไว้วางใจนัก จองกุกจึงตัดสินใจเดินตามสึรุไปมากกว่าจะอยู่ในห้องให้สองภูติจิ้งจอกนั่งจ้องหน้า
YOU ARE READING
{FIC BTS} Red Crowned Crane 丹頂鶴と椿 #รอคอยกุกมิน {KookMin}
Fantasiครั้งหนึ่งเราเคยรักกัน ครั้งหนึ่งสองเราลาจาก แต่สวรรค์ดันเล่นตลกที่ทำให้ทำให้เราสองมาพบกันอีกครั้ง
