Chapter 4
His Nice?

~Tara's POV~

"Gisingin na kaya natin?"

"Shh! Ang ingay mo. Kita mong natutulog siya eh."

"Kaya nga gigisingin kasi natutulog, diba?"

"Wag ka sabing maingay eh. Tsk!"

Nakarinig ako ng ingay na sa tingin ko ay nasa malapit lang sila saakin. Dumilat ako nang dahan dahan. Ang sakit parin ng katawan ko including my wrist.

"Omo! Labs! Gising ka na. Anong masakit sayo? Anong kailangan mo? Tubig? Oh, heto." Napa-iling nalang ako sa sobrang pag-aalala niya.

"Say what you need." Napatingin ako sa mysteryosong nagsalita. I remember him. Siya yung lalaking sumigaw kay cold ah. "I'm sorry for Cold did this to you."

Kahit hirap ay ngumiti ako kaya ngumiti rin siya. Ang cute niya with his dimples! Waahh!

Ang landeee!

Tss. Tumahimik ka. Panira ka ng moment eh.

"Are you okay now, Tara?" Sabi naman ni Rap—Urgh! I don't remember his name!

Tumango ako. "W-where am i?" Tanong ko.

"You're in our hospital." Nakangiting sabi ni—I don't know his name nga pala. Hahah!

"A-ah. What's your name?" Tanong ko sa kanya na ikinareact ng dalawa. Si Mina sinisiko ako then yung isa ay nakakunot ang noo at kunwari nag-ubo-ubuhan. Tch.

Ngumiti ito ng matamis saakin. Ih! Enebenemenkeshengngeteyen.

"Prince. Prince Valve Mendez at your service." Kumindat pa siya at nagbow. Wak ka aman anyan. Eenlab eko eh. Ahihihi.

"Tsk!" Sabi ng isang Rapper.

Maya maya ay dumating na ang aming mudra. Tumakbo itong papalapit sa'kin at niyakap ako. "How are you, sweetheart? What did that bastard do to you? We're going home. I can't take to see you lying in that hospital bed." Sabi niya sabay lumabas para tumawag ng doctor. Nakangiting umiling nalang ako sa akto ni mom.

Mom is a worried woman that I love for more.

"If you're not feeling well don't forget to call Butler Drake, okay?" Ilang ulit na ba akong napairap sa hangin dahil sa paulit-ulit na bilin ni mom? Grr!

"Understand me, Tarako?" I face her frowned.

"Mom, this is not the first time I blacked out, you know!"

"Yes, I know but you have to be careful. Baka magkasakit ka nyan, sige ka." Malambing ko siyang niyakap. She always worried about us.

"Hindi ako magkakaroon ng sakit as long as nanjan kayo sa tabi ko, mom." Nakangiti kong sabi.

She pinches my nose. "Ikaw talagang bata ka, oo." Nakita ko si Mina at hinila siya. Nakangiti kaming tatlo ng wagas.

Sana hindi na matapos ang oras na ito.

"Omo! Nakalimutan ko ang folder ko sa kwarto." Nagulat ako kay mina nang bigla siyang magsalita habang pa byahe papunta sa school. "Kuya Jerico, pakihinto po." Ihihinto naman ni Kuya jerico ang sasakyan. Pababa na sana siya ng kotse pero pinigilan ko siya.

"No need. Ako ang magcocommute. Kailangan mong makabalik ng maayos." Sabi ko na ikinunot ng noo niya. Magsasalita na sana siya ng pinigilan ko ulit siya. "Don't you dare to protest. Sundin mo nalang ako." She have no choice but to nod.

Bumaba ako at agad naman silang umalis. Naghintay ako ng masasakyang taxi pero puro may pasahero.

Shit. I'm going to be late!

Nagulat na lamang ako ng may tumapat saaking magarang kotse. It was a Lamborghini Sports Car. Infairness, ang ganda ha. For sure mayaman ang may-ari nito.

Binaba nito ang salamin. Sa una hindi ko pa makilala dahil nakashades pero nang tanggalin niya ito ay halos mahulog ang pagkamangha ko nang makilala ko kung sino ito. "Ride in."

"At bakit naman ako sasakay sa pangit mong kotse?" Sa dinami dami ng pwedeng makita ngayong araw bakit siya pa lord! Pinaparusahan mo ba ako, lord! Huehue. T^T

"Come on. We were going to be late. As so you know." Sabi niya at tinuro ang kanyang relo.

"Mauna ka mag-isa mo! Che!" Dinilaan ko siya at umalis sa pwesto na iyon. Kainis! Panira ng araw ang pagmumukha niya. Grrr!

Kahit nangangalay na ako sa kakatawag ng taxi ay wala paring humihinto na taxi. Ano ba naman ito!

"Sumakay ka na kasi." Pagngungulit niya.

"No! Ayoko! Whatever you say No is my answer!"

"Oh-kay, bahala ka. Ikaw din..baka malate ka." Nakangisi niyang pangongonsensiya. Sa ngisi niya parang sigurado talaga siyang sasakay ako sa walang kwenta niyang kotse. Hell, no!

"Ayaw mo talaga? Sige, bye." Papaandarin na sana niya ng pigilan ko siya.

I heave a sigh. "Fine. Pero promise mo, you won't drag me to another place, sa school lang talaga."

"Whatever just ride in!" Hindi na ako nagdalawang isip na sumakay. Sana lang hindi niya ako dalhin sa ibang lugar.

Lord, ingatan niyo po ako dito sa monster na ito. Wag niyo pong hayaang ma---

"Don't think too much. You are not my type." Grrr! Nakakabanas itong lalaking ito. Kung hindi ko lang crush. Hmp!

I cross my arms and legs. Aba baka pagsamantalahan ako nyan.

Gaga! Hindi ka nga type diba? So anong silbi niyan?

Che! Manahimik ka!

Mabilis kami nakarating sa school kaya nang mai-park niya ay agad akong bumaba ng kotse at naglakad papalayo pero bago pa ako makalayo ay nahablot na niya kaagad ang braso ko.

"You're late. I know your teacher would yell at you." Well, sa totoo lang hindi pa ako nalate. Ngayon lang talaga. Ngayong kasama ko ang budoy na ito.

"Sorr—" Hindi ko natapos ang sasabihin ko ng hilain niya ako sa tabi ni Mina at kaagad na umalis.

Pero bago siya umalis ay iwinagayway niya ang cellphone niya na para bang ipinahihiwatig niya na tingnan ko ang cellphone ko.

From: Unknown Number
I'll be there later, wait for me.

Crush Ko Siya [On going]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon