Efforts for our ROMANCE. [Slow Update]

Chapter 22: Mine Alone

A/S: Wala man lang 5 votes yung previous chapter. juju T ~ T ) pero sige, eto na po update. Wag niyo na ko pagdamutan ng votes. :((

--------------------------------------------

Chapter 22: Mine Alone

[Anjenette]

"Anjenette, mahal kita." - Johann

Totoo ba yung narinig ko? Hindi ba ako nagkakamali ng rinig? Ako? Mahal niya? HAH. Anong akala niya? Na maniniwala ako agad sa kanya?

MAHIRAP MANIWALA.

Para bang naging 50/50 ako. Hindi ko alam kung ano ang irereact ko. Part of me wants to believe him, pero a part of me doesn't. =_____=

"Mahal mo ako Johann? Tss. Sino sa tingin mo maniniwala sayo, hah? Sinong tanga ang bibili ng sinasabi mo? Sige nga Johann, sabihin mo sakin!"

Ako Johann. Ako ang tanga na naniniwala sa sinasabi mo. Ako yung tanga na bibili ng sinasabi mo.

"Anjenette, please.. please maniwala kasi sakin. Mahal kita.Kahit ilang beses ko pang ulit-ulitin na sabihin 'to sa iyo, hindi ako magsasawa hangga't di ka naniniwala sakin."

Hindi ako umimik. Tila hinihintay ko ang mga sasabihin niya.

'JOHANN, kung mahal mo ako, ano yung nakita ko? Bakit ka masaya nung magkayakap kayo ni Shane?'

Gustong-gusto ko itanong sa kanya yan, pero parang umurong ang dila ko. Hindi ako makapagsalita.

"Anjenette, pakinggan mo ako. Malamang pinagdududahan mo yung sinabi ko na mahal kita dahil sa nakita mo. Anj, walang namagitan samin ni Shane. Yung nakita mo, wala yun, walang ibig sabihin yun. Si Shane ang yumakap sa akin. Hindi ko alam na siya yun, kasi ikaw ang nasa isip ko nung oras na yun. Pareho kayo ng amoy, ng aura. Huli na nang malaman ko na di ikaw yun."

Hinayaan ko lang siyang magpaliwanag.

I'm at loss for words. =_______=.

"Anj, alam ko na masyado akong naging tanga. Hindi kita binigyan ng pansin, gayong nandiyan ka lang naman palagi. Ang tanga ko kasi ibinaling ko sa iba yung atensyon ko, samantalang ikaw, na nasa harap ko na, di ko man lang mabigyan ng pansin."

"Anj, sana bigyan mo ako ng chance. Bigyan mo ako ng chance na maiparamdam ko sa'yo na totoo yung sinasabi ko, na mahal kita."

Mahal din kita Johann. Mahal na mahal.

Pero hindi ko alam. Hindi ko alam kung kaya ko pa.

Masakit, sobra.

Anjenette! Nandyan na sa yung gusto mo oh. Ayan na! Aayaw ka pa ba?

Alam mo na yung totoo, tatanga-tanga ka pa din ba para umayaw?

"Johann, hindi ko alam. Di ko alam kung... kung kaya ko ba. Natatakot ako. Natatakot ako na baka masktan ako. :(" 

Hindi siya sumagot. Ayaw niya na ba? Suko na ba? Nasaan na yung papatunayan niyang sinasabi?

Naiiyak ako. Kasalanan ko din eh!! Ako ang nagsabi na hindi ko alam. Napangunahan ako ng takot.

Takot na masktan. Takot na baka sa susunod, hindi ko na kayanin at tuluyan na akong bumigay.

"Anjenette." he finally spoke.

"B-bakit?" ako

"Remember the time when we.accidentally bumped into each other? The time when I kissed you on your cheeks?"

I blushed. Yeah, he kissed me, on the cheeks.

"You accused me of stealing your first kiss, kahit sa cheeks lang naman kita na-kiss. And you even slapped me." pagpapatuloy niya.

"Tapos?" I asked him in a bored tone.

"Sabi mo, gagawin mo lahat para mapatawad kita."

"That was before, yhabs."

Asa! Quits lang naman kami ah? Sinaktan ko siya phyiscally, samantalang ako, nasaktan, emotionally. ._____.

And WTF did he just call me? YHABS?! >_<)/

"Para sabihin ko sa'yo Mr. Johann Alejandrino, quits lang po tayo! At anong tawag mo sakin?!" tanong ko.

"Yhabs." diretso niyang sagot.

"Aba ayos ka ha! Sinong nagsabi na pwede mo ako tawagin ng ganyan?!"

"Ako. Bakit? Ano bang gusto ng girlfriend ko na itawag ko sa kanya? Babe? Honey? Sweetypie? Labidabs?" pang-asar niyang tanong.

O_________O

Did he just say GIRLFRIEND KO?!

"Anong girlfriend?! At kelan pa?" ako

"Since wala akong ibang maisip na ipagagawa sayo, at ayaw mo akong bigyan ng chance, umayon sa akin ang sitwasyon. You're my girl now."

"H-ha?"

Masyadong mabilis ang mga pangyayari. Di maabsorb ng utak ko!! =______=.

"Sabi ko, girlfriend na kita." I can tell you he's smirking. "So paano ba yan, goodnight Mrs. Anjenette Alejandrino --- I mean, Leviste. I love you more than you'll ever know."

Sasagot na sana ako kaso, he hunged up. Ang galeeeeeeeng! >_<)/

"I love you, too, Yhabs." sambit ko kahit alam kong di niya maririnig.

**

Two days have passed, at Monday na ngayon. Maaga akong pumasok dahil sinabay ako ni Tito Arthur.

Pagkadating ko sa room, naabutan ko sina Tanny, Zheai at Chrishie na nagbabasa sa wattpad. GREEN ALERT!

Napansin naman nila ako kaya humarap sila sakin at sinalubong ako ng mga ngiting aso nila.

"Beeeeeeeeeeyb~!!" -E. 

"Kapikeyyyyyyk~!!" -Z. 

"Umaaaaaaaaah~!! - C.

>______________< Masakit sa tenga!!!

"Ikaw Anj ha. Meron kang di nishe-share. :p" - Chrishie.

"Ako??? Anong meron?!" takang taka ako. .____.

Imbis na sagutin ang tanong ko, inabot saakin ni Eastanny ang cellphone niya.

Pakshet na malupit! -/////-

From: Johann ni Amjenette :p

Good morning yhabs ko! Mrs. Anjenette Alejandrino, tandaan mo na mahal na mahal kita. :*

NAWRONGSEND SI JOHANN! >\\\<

"Mind explaining?" silang tatlo.

I just smiled at them and said.

"He's now mine. Mine alone."