CHALLENGE ME, BABY ❤

Part 62

Α: Θέλω απλά να δω τι σκατοχαρακτηρας είναι. Και πως είναι η φιλία σας 
, να ξέρω σε τι χέρια σε αφήνω αυτούς τους μήνες.
Γελάω
-Σε στιβαρά.
Με κοιτάει κάπως.
Δεν κατάλαβε μάλλον.
-Λεω με αφήνεις σε στιβαρά χεριά, είναι πολύ γυμνασμένος.
Α:Αχ μωρό μου είναι πιο γυμνασμένος από οτι νομίζεις. Θα το δεις ομως όταν βρεθούμε οι δυο νας τυχαίο στη κρεβατοκάμαρα του σπιτιού μας.

Αωωωωω αυτό ήταν γλυκό.
Θυμάται ακόμα τα σχέδια μας.
Ο μοναδικός μουυυ.

-Μωρό μου  .
Λεω αφού τον φιλάω .
Θυμάσαι τα πάντα εε?

Α:Γινεται να ξεχάσω την πιο γκρινιάρα εγώ?

....
Μεσημέρι.

Ο Άρης έφυγε μετά από πολλές αγκαλιές και φιλιά.
Ξαπλώνω αφού φάω μεσημεριανό.
Και στέλνω μήνυμα στην Εύα.
~Είμαστε ξανά μαζιιιιιι. Ευχαριστώ για όλα Εύα. Είσαι από πάντα δίπλα μου . Δεν ξέρω τι θα έκανα χωρίς εσένα.

Δεν είναι μέσα οπότε καλύτερα να καλέσω τον Πάνο.

Π:Μπα μπα.
-Σκάσε ρε .
Π:Τί έγινε πες.
-Είμαστε μαζί καλύτερα από ποτέ. Το απόγευμα θα βγούμε όλοι μαζί για καφέ. Και μην αρχίζεις να με φιλάς ή κάτι. Τώρα φίλε μου μόνο αγκαλιές.
Π: Μμμμ. Να πάμε ωραία θα είναι.
Φιλενάδα μου. Νιώθω σαν πουστης. Πρέπει να μου βρείτε μια γκόμενα επείγοντος.
-Βρε παιδί μου θα ψάξουμε από τον επόμενο χρόνο. Άσε απλά να περάσουμε καλά τις διακοπές μας με ηρεμία κακ πιστεύω όλα καλά.
Π:Δικαιο . Σε κλείνω να μπω για μπάνιο. Θα τα πούμε το απόγευμα ψιψίνα.

Κλείνει το τηλέφωνο και με περνει ένας χαλαρωτικός ύπνος.
Νιώθω κάτι να με γαργαλάει στον λαιμό. Αουυ. Χωρίς να ανοίξω τα μάτια ξύνω το σημείο με τα μακριά μου νύχια.
Α:Αουυυ τι κάνεις ρε μωρό μου θα μου βγάλεις κάνα μάτι.
Λέει αφού πιάνει το μάγουλο του. Πετάγομαι πάνω.
Τον σφίγγω.
-Συγγνώμη συγγνώμη συγγνώμη που σε γρατζούνισα.
Α:Ολα καλά. Απλά ντύσου να πάμε στα παιδιά.
Βάζω ένα μακρύ φούτερ του και ενα μαύρο τζιν.
Αυτός κάθεται στον καναπέ και μιλάει στο τηλέφωνο.
Τον πλησιάζω
Α:Μα σου είπα βρε Ηλιανα. Πόσο χαζή μπορεί να είσαι βρε κοπέλα μου ?! Χωρίσαμε εδώ και ένα μήνα περίπου και μην μου σπας άλλο τα νεύρα. Ναι δεν σε ερωτεύτηκα ποτέ. Ναι είμαι με άλλη  τι θες τώρα γαμώ.?

Είναι φανερά νευριασμένος.
Κλείνει το κινητό του και πάω κοντά του.

-Είναι η κοπέλα που ήσασταν μαζί?
Α:Αχ Έμμα δεν μπορείς να φανταστείς πόσο ηλίθια μπορεί να είναι. Με βγάζει έξω φρενών.
Νομίζει πως θα επιστρέψω σε αυτή. Είναι πολύ γελασμένη.

-Μην ασχολείσαι μωρό μου. Δεν αξίζει.. Πάμε μας περιμένουν τα παιδιά.

Μπαίνουμε στο αμάξι.
Βάζω την ζώνη από συνήθεια και αυτός χαμογελά. Του αρέσει να τον υπακούν.

Χαμηλά στο ράδιο ακούγεται το 'Solo' της Ντεμουλας της Λοβατο .
Φτάνουμε στην καφετέρια.
Και μου πιάνει το χέρι. Σφικτά.
Μου ειχε λείψει τόσο αυτό..

-Αα Άρη.
Γυρνάει να με δει
-Να πάμε μια μέρα την Ζωή καμιά βόλτα θέλω να την δω.
Α:Σας χαλάω εγώ χατήρια ποτέ?

Φτάνουμε και αγκαλιάζω τον Αχιλλέα.
Μετά η Εύα με φιλάει και μου λέει για πλάκα.
'Αντε και στα δικά μου τώρα '
Ο Άρης χαιρετάει τα παιδιά και τωρα μένει να γνωρίσω τον Άρη στον Πανο.
Αγκαλιάζω σφικτά τον Πάνο.
-Πάνο από εδώ ο Άρης. Ελπίζω να είστε λίγο πιο ειρηνικοί αυτή την φορά.
Δίνουν τα χέρια  και βλέπω πως τα σφίγγουν αφού ασπρίζουν για λίγο απτην πίεση. Κατά πόσο αυτό είναι καλό δεν ξέρω.
Α: Χάρηκα Πάνο για την γνωριμία μας 
Π:Καιγω Καιγω.
Κάθονται ενώ έχουν ένα βλέμμα καπως αδιάφορα και λίγο μίσους.
Αχ:Για πες μας φίλε πότε θα μας έρθεις για μόνιμα?
Εμείς καθόμαστε σε δύο καρέκλες απέναντι από τα παιδιά που είναι σε έναν κόκκινο  καναπέ.
Ο Άρης χαϊδεύει το χέρι μου  ..
Α: 10-12 Απρίλη θα είμαι πίσω. Και άμα μπορείς μίλα λίγο με το coach να σου δώσει το πρόγραμμα. Και να κάνω την μεταγραφή πάλι ρε.

Αχ:Ναιρε θα του πω εγώ μην αγχώνεσαι.

Έρχεται η σερβιτόρα και γλυκοκοιτάζει τον Πάνο.

Π:Γεια σου Αλεξάνδρα μου.

Οοοοαοααοοα η γκομενιτσαααααα που λεγαμεεε.
Παίξε μπάλα αγόρι μου την έχεις του χεριού σου.
Αλ:Γειαα . Λοιπόν τι να σας φέρω.?
-Εμείς θέλουμε δυο σοκολάτες ζέστες με marshmallows.

Πάντα αυτό περνούμε από εδώ.
Ο Άρης μου γελάει πονηρά.

Φαίνεται χαρούμενος πλέον.

Παραγγέλνουν και οι υπόλοιποι και η Αλεξάνδρα φεύγει.

Ε:Πιασαμε γκομενακι βρε Πανούκο?

Λέει πειρακτικα.

Vote and comment ♥️