Ένοχοι

Κεφάλαιο 16

Μ:Ιάσωνα;!
Ι:Τι; Δε χαίρεσαι που με βλέπεις εδώ;
Μ:Αν θυμάσαι, είσαι πεθαμένος.
Ι:Ναι μόνο για τον Αντώνη.
Μ:Δε νομίζεις πως του οφείλεις έστω μια συγγνώμη;
Ι:Ώχου! Πέντε χρόνια τα ίδια λες. Δεν είναι σωστό που τον κορόιδεψα, θα έπρεπε να είμαι ειλικρινής μαζί του και άλλες τέτοιες μπούρδες!
Μ:Ναι, γιατί καταλάβαινα πόσο πολύ σε αγαπούσε. Εσύ δεν το κατάλαβες ποτέ! Δεν θα έπαυε ποτέ να σε αγαπάει σαν παιδί του, ακόμα κι αν μάθαινε τότε ότι δεν είσαι δικό του παιδί.
Ι:Πώς είσαι τόσο σίγουρη;
Μ:Εσύ γιατί φέρεσαι σαν κωλόπαιδο;
Ι:Έτσι γουστάρω!
Ο Αλέξανδρος κατέβηκε και τους διέκοψε.
Αλ:Για ηρεμήστε. Ιάσωνα, πώς και ήρθες στην Ελλάδα; Εσύ ανυπομονούσες να φύγεις.
Ι:Ήρθα για ένα μήνα σχεδόν. Λίγο πριν τα Χριστούγεννα θα έρθει και ο μπαμπάς. Μου λείψατε, εντάξει;
Μ:Αδυνατώ να το πιστέψω. Πάω να διαβάσω.
Αλ:Κι εγώ.

Η Μαρία διάβαζε Αρχαία, όταν της ήρθε ένα μήνυμα από Άγνωστο
ΠΗΓΑΙΝΕ ΣΤΟ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ ΚΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ, ΖΗΤΑ ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΤΟΥ ΔΩΜΑΤΙΟΥ 209 ΚΑΙ ΘΑ ΔΕΙΣ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΠΕΡΙΜΕΝΕΣ ΠΟΤΈ.
Η Μαρία κατάλαβε ότι ήταν ο Ορέστης, αυτός που έστειλε το μήνυμα, αλλά τι ήταν αυτό που έπρεπε οπωσδήποτε να δει;
Έβαλε παπούτσια και μπουφάν και ξεκίνησε για το ξενοδοχείο. Η ρεσεψιονίστ της έδωσε το κλειδί πρόθυμα και η Μαρία ανέβηκε με το ασανσέρ. Ξεκλείδωσε την πόρτα κι αυτό που είδε, τη σόκαρε.
Μ:Μαμά; Ιάσωνα; Πόσο καιρό μας κοροϊδεύετε όλους; Γι'αυτό Ιάσωνα συμφώνησες στο σχέδιο τους; Δε θέλω να σας ξαναδώ στα μάτια μου!"
Η Μαρία έφυγε κλαίγοντας. Ο Ιάσωνας έτρεχε από πίσω της για να της πει, να μην το πει σε κανέναν. Στο πάρκο έτυχε να περπατάει ο Αντώνης μαζί με τον Γιώργο και τη Μαρία.
Α:Μαρία, τι συνέβη;
Η Μαρία άρχισε πάλι να κλαίει. Ο Αντώνης την αγκάλιασε. Ο Ιάσωνας τους πλησίασε και άρχισε να φωνάζει.
Ι:Ποιος είσαι εσύ που τολμάς να αγκαλιάζεις την αδερφή μου;
Ο Αντώνης την απομάκρυνε από την αγκαλιά του και πλησίασε τον Ιάσωνα.
Α:Τώρα με βλέπεις καλύτερα;
Ο Ιάσωνας δε μίλησε.
Α:Γιατί Ιάσωνα; Γιατί με άφησες να πιστεύω ότι είσαι πεθαμένος; Μίλα!
Ι:Δεν με ένοιαζε ιδιαίτερα.
Α:Αυτό έχεις να πεις μόνο; Μετά τον υποτιθέμενο θάνατο σου, έγινα σκιά του εαυτού μου. Έψαχνα να βρω ποιοι ευθύνονται για τον θάνατο σου και εσύ λες ότι δεν σε ένοιαζε;
Ι:Όχι. Είχες και άλλον γιο, ο οποίος ήταν κιόλας ο πραγματικός. Ελπίζω τουλάχιστον. Μου την έσπαγες ρε. Σε είχα βαρεθεί. Είσαι ένας δήθεν, που στους άλλους το παίζει κάποιος, αλλά είσαι ένα τίποτα.
Η Μαρία τους πλησίασε.
Μ:Γιατί δεν του λες στα ίσα ότι συμφώνησες στο σχέδιο, μόνο και μόνο για να πηδάς τη μάνα μου; Στο ξενοδοχείο εδώ κοντά τους έπιασα στα πράσα. Γι'αυτό με είδατε να κλαίω.
Ι:Ναι και δε μετανιώνω για τίποτα.
Ο Αντώνης του έδωσε μπουνιά κοντά στο μάτι και ο Ιάσωνας απλώς τον κοιτούσε αποσβολωμένος. Δεν περίμενε ποτέ ότι θα είχε τόσο δυνατή γροθιά. Πάντα του έβγαζε την εικόνα ενός ήρεμου, ήσυχου ανθρώπου, ο οποίος ήταν έτσι ακριβώς από παιδί.
Α:Τώρα έχεις πεθάνει οριστικά για μένα. Φεύγω.
Μαρ:Μαράκι, θες να έρθεις μαζί μας;
Μ:Ναι φυσικά.

Οι μέρες πέρασαν, τα Χριστούγεννα πλησίαζαν. Η Μαρία άρχισε να έχει τα πρώτα συμπτώματα της εγκυμοσύνης.
Η Δανάη έφυγε για κάποιες μέρες. Πολύ πιθανό να ήταν μαζί με τον Ιάσωνα.
Η Μαρία πήρε τηλέφωνο τον Ορέστη να συναντηθούν για να του πει κάτι πολύ σημαντικό.
Ο:Με ανησύχησες, τι έγινε;
Μ:Είμαι έγκυος.
Ο Ορέστης τα 'χασε. Έπιασε το κεφάλι του και πήγαινε πέρα-δώθε.
Ο:Σίγουρα είναι δίκο μου;
Μ:Πώς τολμάς;
Η Μαρία τον χαστούκισε.
Μ:Αφού πιστεύεις κάτι τέτοιο για μένα, τελειώσαμε. Το παιδί δεν πρόκειται να το γεννήσω, θα κάνω έκτρωση.
Ο:Όχι, δεν θα το κάνεις. Συγγνώμη, που σου μίλησα έτσι. Μα πώς; Αφού φορούσαμε κάθε φορά προφυλακτικό! Εκτός κι αν συνέβη την ημέρα που μεθύσαμε. Το πιο πιθανό είναι να συνέβη τότε. Μη ρίξεις το παιδί μας. Θέλεις να με παντρευτείς;
Μ:Εσύ θέλεις να με παντρευτείς ή το κάνεις μόνο και μόνο λόγω της εγκυμοσύνης;
Ο:Θέλω. Όλα θα είναι στα πόδια σας. Παράτα το σχολείο και έλα ως δεξί μου χέρι στην εταιρεία.
Μ:Δεν πρόκειται να παρατήσω το σχολείο. Ξέχνα το!
Ο:Καλά. Τελικά, θα με παντρευτείς;
Μ:Ναι.
Ο:Πόσο ευτυχισμένο με κάνεις! Εγώ, εσύ και το μωρό μας.
Μ:Ναι.

Ο Αλέξανδρος και ο Δημήτρης βγήκαν βόλτα.
Αλ:Για πόσο καιρό θα τους το κρύβουμε ακόμη;
Δ:Ξέρεις πως μου είναι δύσκολο να τους το πω.
Αλ:Αν δεν υπερασπιστείς αυτό που πραγματικά είσαι, μη νομίζεις ότι θα το κάνει κάποιος άλλος για σένα!
Δ:Μπορεί να συνειδητοποιήσω κάποια στιγμή ότι δεν είμαι ομοφυλόφιλος τελικά. Ούτως ή άλλως μια φάση είναι αυτή που περνάω.
Αλ:Ωραία. Εύχομαι να το ανακαλύψεις τώρα που θα είσαι ελεύθερος, γιατί εμείς οι δύο τελειώσαμε.
Δ:Τι εννοείς τελειώσαμε;
Αλ:Κάνε σαν να μην υπάρχω. Ήμουν μια φάση σου, που πέρασε. Μην σε ξαναενοχλήσεις. Άντε γεια τώρα. Καραγκιόζη.
Ο Αλέξανδρος επέστρεψε σπίτι με κατακόκκινα μάτια. Η Μαρία υποψιάστηκε τι συνέβη και τον αγκάλιασε σφιχτά. Αφότου της είπε όλα όσα συνέβησαν και πλάνταξε στο κλάμα, έπεσε για ύπνο. Η Μαρία πήγε για περπάτημα. Εκεί ήταν ήδη ο Αντώνης.
Μ:Γεια σας κύριε Αντώνη, τι κάνετε;
Α:Καλά Μαρία, εσύ;
Μ:Και εγώ πολύ καλά.
Α:Σου έκανε την πρόταση γάμου;
Μ:Ναι. Τώρα δική σου σειρά. Μέχρι λίγες μέρες πριν την Πρωτοχρονιά θα πρέπει να νομίζει η Άννα πως θέλεις να είστε πάλι μαζί.
Α:Αχ Μαρία. Πώς μπλέχτηκα εγώ σε όλο αυτό;
Μ:Ξέρεις γιατί.
Α:Ελπίζω να πετύχει. Θέλω όσο τίποτα στον κόσμο, στο τέλος να είμαστε μαζί, ελεύθεροι.
Μ:Και εγώ. Πρέπει να φύγω, τα λέμε αύριο στο σχολείο.
Α:Αα! Αύριο θα είμαστε οι δυο μας, για να με βοηθήσεις στη Χριστουγεννιάτικη γιορτή. Το συνεννοήθηκα ήδη με τους καθηγητές σου.
Μ:Μμμ... Ανυπομονώ.
Α:Αχ πόσο θέλω να σε φιλήσω αυτή τη στιγμή, αλλά δεν πρέπει.
Μ:Αύριο, κύριε καθηγητά.
Α:Αύριο.