Τον κοιταζα περιμενοντας να πει κατι.Οτιδηποτε.Αλλα δεν μιλουσε.Οποτε αποφασισα να κανω το ιδιο.Την πιστευε αραγε?Δεν μπορουσα άλλο την σιωπη.
-Λοιπον…Ειπα
-Λεει αληθεια ετσι?Με ρωτησε.Δεν μπορουσα να απαντησω ετσι κοιταξα κατω.
-Κοιτα με.Ειπε απαιτιτηκα.Τον κοιταξα διστακτικα.
-Γιατι?Ρωτησε.Γιατι δεν χτυπαγε το ηλιθιο κουδουνι.
-Ααρων εγω….Αλλα σταματησα.Δεν υπηρχαν πολλα που μπορουσα να πω.
-Λορεν ανεξαρτητα από εμας…είναι επιυνδυνος.Με σκοτωσε.Μουρμουρισε
-Το ξερω.Αλλα εχει…αλλαξει.Ε οκ ουτε εγω το ηξερα αυτό στα σιγουρα μιας ηταν μια κρυο μια ζεστη.
-Λορεν..ειναι βρικολακας.Μου ειπε
-Το ξερω.
-Και τοτε γιατι το κανεις αυτό?Και αν τσακωθειτε και νευριασει και σε σκοτωσει λεω εγω τωρα.Η σκηνη με τον Κολ να με κραταει δυνατα από τα χερια μου και να μην με αφηνει περασε από το μυαλο μου.
-Συγγνωμη.Του ειπα τελικα.
-Επειδη με παρατησες λεγοντας μου ψεματα ώστε να μπορεις να εισαι με τον παραλιγο δολοφονο μου?Φυσικα σε συγχωρω Λορεν κανενα προβλημα.Ειπε ειρωνικα.Οχι ότι δεν το αξιζα δηλαδη.Ειχε δικιο.
-Ααρων..
-Όχι αστο.Αλλα προσεχε και προσπαθησε να καταλαβεις τι σου γινεται πριν να είναι αργα.Εισαι σημαντικη για την αδερφη μου.Ειπε και εφυγε.Και τοτε το καταραμενο κουδουνι θυμηθηκε να χτυπησει.
Μολις τα κοριτσια με ειδαν ηρθαν προς το μερος μου.
-Εισαι καλα?Με ρωτησε η Λουνα
-Καλυτερα.Ειπα αποφασιζοντας να μην τους πω την ολη σκηνη που εξελιχθηκε πριν λιγο.
-Μου ειπε τι εγινε με τον Κολ.Μου ειπε η Λουνα.Κοιταξα την Κρισταλ
-Όλα?Ρωτησα
-Ναι Λορεν της ειπα ότι είναι ο σωτηρας μου.Ειπε ειρωνικα.
-Αυτό σημαινει ότι νοιαζεται τελικα για σενα ξερεις.Μου ειπε η Λουνα
-Και αυτό που πεταξε μετα?Ρωτησα
-Ποιο?Ρωτησε η Λουνα
-Βασικα φιλιομασταν και βασικα ηθελε να ξερεις τωρα και εγω του ειπα ότι η σχεση μας δεν βασιζεται στο σεξ και ειπε ένα ‘’όχι?’’.Και νευριασα!Ειπα τελικα
