Merhaba benim adım Deniz. 17 yaşındayım.
Off yine bi sabah uykumun düşmanı saat.. keşke bide o olsa. kahvaltıdan sonra tam yeniden uyuyum dedim telefonum çaldı. arayan Eceydi. açtım:
- alo
- aloo deniz kanka nasılsın?
- iyi sen?
- çok iyiyim bomba gibiyim..
- bi nedeni varmı?
- ay var tabi yarın gezcez
- hmm iyi gezmeler..
- ay deniz ne diosun sende gelceksin..
- bendemi??
- evett
- aa tamam. Tek ikimizmi gidicez??
- hayır tabikiii. ya sence üçümüz bir olmadan gidermiyz?
- haa anladım deniz ece gülçin üçlüsü..
- bravo denizcim. ee kıyafet hazırladınmı?
- ya nasıl hazırlıyım ece yeni öğrendim.
- hıı dogru söylüyosun yaa. e tamam kapatalım ozamanda sen kıyafet bak.
- tamam. gülçine haber verdinmi?
- planı beraber yaptık zaten. sanada sürpriz olsun dedik
- hıı tamam yarın görüşürüz ece byy.
- by canım.
Off şimdi nasıl kıyafet hazırlıcam ben? neyse ya akşam hazırlarım çok uykum varr....
Akşam oldu. aa olamaz az kalsın unutuyordum.. kıyafet hazırlıcam. dogru odama koştum. kıyafetlerimi kurcalarken annem odama girdi:
- hayırdır kızım neden kıyafetlerini çıkarttın?
- yarın planımız varda annecim.
- ne planı?
- ben, ece ve gülçin. gezcez biraz..
- aa yarın olmaz kızım.
- sebep??
- çünkü yarın ailece pikniğe gidicez kızım.
- ya ben gelemem..
- nasıl gelemem? hem dayınlarda olucak.
- ya dayımlarla napıcam? gelmesem olurmu annelerin en güzeli??
- olmaz. ara arkadaşlarını, başka zaman gideriz de.
- ya olmaz söz verdim anne ya...
- ara gelmicem de.
- olmaaz..!
- kızım yarın bizimle olucaksın nokta..
Ne?? bu nasıl olurdu?? iyide söz verdim. napıcam şimdi??
