Against the Waves (Acosta Sisters Series #1)

Kabanata 39

Kabanata 39

Reunion

I'm here at the seashore. I brought Marcus here so we could have a lovely peaceful night together. I know he needed to go home but I just want to brought him here because he's very special to me. Gusto kong malaman niya ang lahat ng tungkol sa akin na noon ay hindi ko nagawa. Kaya ngayong malaya na kaming dalawa, I will tell him everything about me.

"Is this your secret paradise?" Tanong niya.

Nilatag ko ang tela sa ibabaw ng puting buhangin. Sumenyas naman akong maupo na siya na agad niyang ginawa.

"You really love the sea, aren't you?" Natatawang untag niya.

I inhaled and exhaled nonchalantly... feeling the cold breeze tonight.

"Yes. I love them. And I can proudly say that I am a huge fan of it." Natatawang sagot ko. "Well, isn't it lovely?" Kapagkuwan ay tanong ko.

"Yes, baby..." Namamaos niyang tugon. "...you look very lovely."

I glanced at him. I saw how the way he looked at me. It was between of happiness and contentment.

Gosh, Marcus. You made my heart thumped like crazy as hell. Hindi ko alam kung maiinis ba ako sa kanya o hindi pero... talagang nakakainis siya! Nakakainis na ganito ang epekto niya sakin. Tumitig lang naman siya sakin pero sobrang tindi na ng nararamdaman ko.

I wonder if he's like this too? Just like my feelings... did he also feel this kind of intense feelings towards me?

"Marcus naman, e!" Saway ko sabay hinampas siya sa kanyang braso pero humalakhak lang siya.

I averted my gaze because I think I'm flushed. And gosh, I feel like I looked like a tomato right now.

"What? I'm just stating the fact." Pahayag niya habang tumatawa pa rin.

I groaned inwardly at that. Sinamaan ko rin siya ng tingin dahil sa kalokohan niya.

"Baby." Namamaos niyang sambit sabay umayos ng pagkakaupo at humarap sa akin. 

Tinitigan ko siya. I can't believe it he's mine again. Dati rati I'm kept on dreaming myself with him... sa mga lugar kung nasaan ako. I can't believe it's happening right now. Napagtanto ko ring may tamang oras pala talaga para sa inyong dalawa dahil kung kayo sa huli, kayo talaga. Sapagkat ang Diyos na mismo ang gagawa ng paraan para magkalapit kayong muli at heto nga kaming dalawa ni Marcus, sinusulit ang bawat oras na magkasama.

"But I'm not joking about you being so lovely. You're just too breathtakingly beautiful. Ikaw lang ang pinakamaganda sa akin, Laine."

Hinawakan niya ang magkabilang pisngi ko at unti-unti naman niyang nilapit ang mukha niya sa akin. Pumikit naman ako habang hinihintay ang paglapat ng mga labi namin. At parang kiniliti ako nang tuluyang maglapat ang mga iyon.

Gosh, my heart is fluttering so much because of the gentleness of his kisses. This is the most romantic and the most gentle kiss he ever gave to me. Napakasaya ko.

Nang bumitaw siya sa labi ko, pinagdikit niya ang mga noo namin. Matamis siyang ngumiti sabay dinala ako sa kanyang dibdib.

"Damn, I'm so fucking drown inlove with you, baby." Bulong niya habang nakahilig pa rin ako sa dibdib niya.

We stayed here the rest of the night. We enjoyed gazing the stars up in the sky, staring at the beautiful full moon together, hearing the loud sound of waves crashing on the shore, the sound of crickets and everything.

Nang mamataan ko ang pagsinag ng araw, ginising ko si Marcus na natutulog sa ibabaw ng telang nakalatag.

"Baby, wake up!" Paggising ko sa kanya.