Together Famous Ft. Jeon Jungkook (Dutch Fanfiction)

Deel 14

Austin pov.

De jongens van BTS zwaaien we uit op het vliegveld het voelt raar zonder Larissa. Hoe hebben we het niet kunnen zien. Ze had het gewoon tegen ons kunnen zeggen. Maar natuurlijk doet ze dat niet want ze wil ons niet met haar problemen belasten maar dat is nu juist wat ze dan uiteindelijk doet. We willen haar helpen. Ik en Justin gaan naar het ziekenhuis. Hopelijk knapt ze snel op. We komen bij haar kamer en zien dat alle draden zijn weggehaald behalve haar hartmonitor is er nog. Het is nog een wonder dat de pers het nog niet weet.

Jeon Jungkook pov.

Ik heb een raar gevoel als we opstijgen. De jongens hebben mij vertelt wat er gebeurd was toen ik huilend weg liep. Na een lange vlucht komen we weer in Korea aan. We gaan gelijk door naar de dans studio om te oefenen voor de tour.

*Twee jaar later*

Ik kijk naar buiten we zijn op tour. Het is twee jaar geleden dat we Larissa, Austin en Justin hebben gezien of gesproken. Ik mis Larissa heel erg. Ze had gelijk toen ze weg ging zei ze dat ik zou huilen en gebroken zal zijn. Het is waar ik huil mezelf nog altijd in slaap. Ze woont nog steeds in Amerika. We zijn nu ook in Amerika, De kans dat ik haar vind is super klein. Ik hoop dat ik haar ooit nog terug vind. Vandaag gaan we met onze ouders eten en ik heb gehoord dat de ouders van Larissa er ook bij zijn.

Maar Larissa zelf is er niet bij.

Voor de rest gaan we repeteren. Na de repetitie gaan we naar het restaurant waar onze ouders zullen wachten op ons. Ik loop naar mijn ouders toe en groet ze ik groet ook de rest en loop dan achter de rest aan. We gaan zitten en praten wat met elkaar. Ook de ouders van Larissa zitten erbij. "Jungkook, hoe gaat het, we hebben de laatste tijd niet echt afgesproken of gepraat?" Vraagt Mama. Ik kijk haar aan en haal mijn schouders op en zeg "Ja het gaat wel." "Ach jongen vergeet haar toch je kunt beter krijgen." Zegt mijn vader en mijn moeder en Larissa's ouders stemmen in mee. Jin die naast me zit en het ook heeft gehoord slaat een arm om me heen. Het is niet zo makkelijk ze is niet alleen mijn vriendinnetje geweest ze is en blijft voor mij mijn beste vriendin. Ik wil haar terug en zeggen dat ik een grote fout heb begaan en dat het me spijt, dat ik haar terug wil en haar het Gelukkigste meisje wil maken. Ik zucht en antwoordt niet meer op mijn ouders.

Larissa Pov.

Ik kijk naar buiten ik ga zo uit eten met de band en een paar celebraties. Om mijn 21ste verjaardag nog een beetje te vieren. Sinds ik BTS niet meer spreek of zie wil ik sommige dingen niet meer doen, zoals mijn verjaardag vieren. We lopen het restaurant binnen en we lopen achter de ober aan. We lopen langs een groep Koreanen. Ik kijk nog eens goed he, dat zijn Namjoon en Jin. Ik sta oprecht stil Austin die achter mij loopt heeft het ook gezien. "Ga maar kleintje" Zegt hij ik knik en loop hun kant op. "Geen foto's sorry."Zegt Namjoon al. Ik haal mijn zonnebril weg en Zeg "Hoef ik ook niet, ik kom mijn ouders gedag zeggen." Zeg ik. Ik zie Jin en Namjoon glimlachen als ze mijn gezicht zien. Ik zie ook dat mijn ouders er bij zitten. "En dat zijn niet jullie." zeg ik terwijl ik me naar mijn ouders draai. "Want een echte ouder heeft ook begrip voor Zijn of haar dochter." Zeg ik. Ik zie ook de ouders van Jungkook verschrikt opkijken. Namjin, Sope en Vmin staan op om mij te groeten. "Ga naar Jungkook, hij is in shock." Zegt Jin. Ik knik en zie hoe veel de breuk hem pijn doet. Ja... hij is niet de enige. Ik loop naar Jungkook en ga naast hem gehurkt zitten. "Hey weet jij waar ik een BTS concert ticket kan halen want ik wil mijn vrienden, mijn 'ouders' en Vriendje zien." Zeg ik. Sh*t waarom zei ik vriendje. Misschien wil ik gewoon dat het goed komt maar dat gaat het denk ik niet komen met onze ouders. Ik kijk Jungkook aan en voor ik het weet voel ik zijn lippen op de mijne. Ik schrik en val bijna achterover maar Jungkook houd me vast, ik kus daarna wel terug. Als we terug trekken zie twee paar ouders niet zo blij kijken, maar dan schiet me iets te binnen. "Ik hou echt heel veel van je maar ik denk dat ik weer terug moet." "Terug aan het werk moet je, zeker." Hoor ik mijn Vader spottend zeggen. "Wat! nee, ik ben hier met wat vrienden en de band om mijn 21ste verjaardag nog een beetje te vieren." "Is goed ga maar Jagia" zegt Jungkook. Ik knik en sta op en loop al blozend weg naar de jongens. "Oh IK HEB HET WEL GEZIEN" zegt Austin enthousiast "STT, niet heel Amerika hoeft het te horen." Zeg ik lachend. Ik vertel ze wat er is gebeurd.

Na het eten gaan we ook weer snel weg ik pak mijn telefoon erbij en vraag aan appa Namjoon of ze nog een planning hebben. Want ik zou ze graag vandaag bij het concert willen zien.