The Curious Case of Dylan Wang ∆

CCODW : Part 6

Venus

" HAHAHAHA. Ambaduy ng mga jokes mo Ian. " Hanggang ngayon ay diko mapigilan makornihan pero at the same time ay matawa sa kalokohan niya.

" Aish. Diba nakakatawa yung mga banat ko? " Kamot ulo niyang tanong,  he looks cute on how he do that, para siyang batang hiyang hiya.

I opened the door of my condo unit, and to my surprise, Dylan was there, leaning on the wall pero napaayos ito ng tayo ng makita ako, Kami.

" Sup. " Ian says at nakipag fist bomb sa kanya, Dylan smiled and do their weird handshake.

" Ginagawa mo dito? " Nakaramdam ako ng kagalakan sa iner side of me knowing that Dylan still have a care for me.

" Oh. Ahm. I'm courting Venus from now on. " Cool na sabi ni Ian, I watched Dylan reaction, kung magbabago ba, o magagalit kaya o kahit selos man lang ba, pero bigo ako.

Ngumiti pa ito na tila sobrang saya ng balitang narinig niya.

" Really?  Well. Goodluck then! " He congratulated us as if he's really a fan of us.

Umirap ako at nawalan ng gana na lalong makita ang pagmumukha niya.

How dare him.

" Hey!  Venus! Saglit! " Ian called me but I didn't bother myself to look back.

Not now. Dahil Ayokong makita ni Dylan na naiiyak ako sa kagaguhan niya.

Sana man lang nagpanggap siya.

Kahit konti, diba?

" Venus. " Napaharap ako sa kanya ng hilahin niya ang braso ko, pero hindi ko mapigilang hindi maiyak sa harap ni Ian,  bakas sa mukha ni Ian ang pagkagulat na makita akong umiiyak, pero imbes na magtanong siya ay niyakap niya ko.

I buried my face on his chest at umiyak lang ako sa dibdib niya.

" Sshh. Tahan na. You don't need to cry for him. He doesn't deserve you. " Ian whispered kaya naman niyakap ko na sya.

" I'm always here, from now on you can cry on my shoulders whenever you need me. " Ian patted my back, that moment naramdaman ko na safe ako sa kanya.

****

Dylan

Tahimik akong naupo sa dulo ng bus habang nakikinig sa ipad ko.

She cried.

And she run on other shoulders.

Hindi na sakin.

I smiled bitterly as I watch the road, on the way nadaanan namin yung mahogany tree na nanlalagas na last time, and guess what?

Nabuhay yung puno, even if last time halos matuyot na ang punong iyon.

" Dylan you should learn to appreciate such things,  kaya walang
permenente sa buhay mo, you only focus on one side. "

Napailing ako ng tila maalala ko ang sinabi niya sakin ng araw na magkasabay kami sa bus.

Hindi ko na sya hinabol kanina, para san pa? Hindi ko rin naman mapapangako na hindi ko na sya papaiyakin.

Hanggat gusto niya ko, masasaktan ko lang sya.

Hindi ko sya pedeng mahalin.

Mas okay na ngayon pa lang dumistansya na ko sa kanya.

Kahit mahirap,

Mas bagay naman sila ng kaibigan ko.

Ian is a well, good looking decent guy. She deserves a man na hindi siya papaiyakin gaya ng ginagawa ko.