Naniniwala ba kayo sa FOREVER?
Naniniwala ba kayo sa isang
Pangako at yung Taong nangako sayo ay wala na sa tabi mo?
Kasi ako Oo.
A/n : Hai po sa inyo kung binabasa niyo po sa itong story na to sana po suportahan niyo po hanggang sa huli 😊 Marami po tong mga Mali kasi first time ko pong gumawa ng story . Sana maintindihan niyo .Thank you ! And don't forget to vote and comments guys 💖 God Bless You😇
( Zai's POV )
Maaga akong gumising dahil first day of school ngayon . By the way I'm Zia Castallon 3rd year collage and 17 yrs. Of age. So Pagkatapos kung mag ayos ng sarili pababa na ako ng hagdan ng may narinig akong pagsarado ng pinto at tinignan ko kung sino ang lumabas dun and then I saw my handsome twin brother .
" Hey, Good Morning " malambing niyang bati sakin.
" Morning din " alinlangan kung response sa kanya . Di pa rin ako nasanay na ganyan na ang trato niya sakin . Noon kasi napaka harsh niya sakin walang araw na Hindi niya ako inaaway . Hindi ko Alam kung bakit na LNG siya nagbago agad nung time na nahospital ako . Nag collapse LNG naman ako nun eh . Pati na din sina Mommy at Daddy nagging overprotective na din. Pero OK LNG ansarap nga sa feeling ehh . HEHEHE
Ayy! Pangalan nga pala niya Zion Castallon . Same year LNG kami and mas matanda siya sakin ng 3min.
" Sabay na Tayong kumain " Aniya.
" OK " maiksi Kung sagot.
Papunta na kami sa dining area para kumain at na abutan namin si Lola doon na mukhang hinihintay kaming dalawa ni Zion .
" Good Morning Grandma " bati ni Zion Kay Lola at hinalikan ito sa pisngi . Pagkatapos niyang halikan si Lola ako naman ang humalik at bumati sakanya.
" Hai Lola . Good Morning " bati ko din sakanya . At umupo na din ako sa tabi ni Zion.
" Morning din mga Apo . Sinadya ko talagang hintayin kayo dito dahil ipinasabi sa inyo ng Mommy at Daddy niyo na may biglaang business trip sila . Kaya maaga silang umalis kanina . At pinasabi ng Daddy mo Zion na bantayan mo daw ng mabuti itong kapatid mo ." mahabang sabi ni Lola.
" I will ." sagot ni Zion habang umiinom na ng kape . At kumunot ang noo Niya ng tignan na niya ako nagtaka siguro siya kung bakit natagalan akong matapos kumain.
" Oh maiwan ko muna kayo Jan mga apo . Kumain ka ng mabuti Zia ahh. " sabi ni Lola .Tumango LNG ako Kay Lola at ngumiti .
" Zia sumabay kana sakin papuntang school . And bilisan mong kumain we have 5 minutes left para makarating sa school . May kukunin LNG ako saglit dun sa taas antayin moko sa kotse . " tugon niya.
Ayyyst! Mukhang malelate na kami nito ni Zion . Ang layo kasi ng school namin . Pwera na LNG kung ipapalipad na naman niya yung kotse. Wag naman po sana. Papunta na ako sa kotse ni Zion at naghintay na ako dun sa front seat . After 242553673 years nakita kung papunta na si Zion dito sa kotse. Pumasok na siya sa kotse at tinignan ang kanyang relo.
" Wear your seatbelt Zia ." Aniya at inistart na ang engine ng kotse.
Akala ko madali lng kaming makapunta sa school kaso mukhang maingat na nagmaneho si Zion . At tumingin ako sa kanya na may pagtataka.
" What's with that look ?" Tanong niya.
" Never mind " sagot ko sakanya . Hindi ko pa rin naintindihan kung bakit ganun na lng ang kanilang pakikitungo sakin ng pamilya ko.
" Zia from now on . Call me KUya " sabi niya habang Naka tingin pa rin siya sa daan . At agad naman akong napanga nga dahil sa sinabi niya.
" What ?! " kunot noo kung tanong.
