Stuck Forever With You

Kabanata 5

Kabanata 5

Lola

I woke up as soon as the sun ray hit me.

I yawned. Gusto ko pang matulog ngunit hindi din padadaig ang pagkulo ng tiyan ko.

"Morning Ma,"as I kissed her cheek.

Siya agad ang una kong nakita pagkapasok na pagkapasok ko sa kusina.

Naka pajama pa ito habang nagluluto ng agahan namin. May hawak hawak na plato ng bacons at spatula naman sa kabilang kamay.

"Pa," atsaka humalik din sa pisngi nito.

Tahimik itong nagkakape habang pinagmamasdan si mama habang nagluluto.

Napailing naman ako.

"Ginabi ka na yata kagabi Lynnea. Sinong naghatid sayo?" taas kilay na tanong ni mama habang nilalantakan ko ang bacons niya.

I looked at her and bit my lower lip bago muling nagbaba ng tingin sa kinakain.

Hindi ko na hinintay pang matapos ang tawag ni Aly at Sandro. Mabilis na akong naglakad paalis di alintana ang kalamigan ng semento sa kadahilanan na di na ako nag abala pang isuot ang heels kong muli.

Agad naman niya akong sinundan. I heard his footsteps behind me.

"Wait, Lyrae!" his baritone echoed on the rooftoop.

Isang mabigat na buntong hininga ang pinakawalan ko bago tumigil at pagod na hinarap siya.

"What do you want?" my face remained stoic. Siniguro ko ring mararamdaman niya ang kalamigan sa bawat letra ng mga sinasabi ko

Honestly? I'm just so done with this.

For the first time, I just want to get over this.

Nakakasawa din pala maging tanga.

"Let's talk," malamig niyang wika. Muntik na akong matawa sa sinabi niya.

"Ano pa ba ang ginagawa natin? Naglolokohan ba tayo dito?" kunot noong saad ko.

Ano pa ba ang dapat pagusapan naming dalawa? Ang nangyari noon? Hindi ba't tapos na 'yon? Hindi na kailangan balikan pa.

"How are you?" sinserong tanong niya. Mas lalong naningkit ang chinita kong mata sa narinig.

Gago ba siya?

Sarkastiko akong ngumisi bago sinagot ang kagaguhan niya. "I'm perfectly fine. Ikaw kamusta ka pagkatapos mo akong pagmukhaing tanga?"

His jaw clenched as I flash my most sarcastic smile.

"Ngayon, magkakamustahan lang ba tayo dito? Kasi sa totoo lang I don't have time for your shits," naiinip kong dagdag ng lumipas ang ilang minuto ay hindi pa din siya nagsalita.

Naiiling nalang akong tumalikod at maglalakad na sana ng... "I fucking missed you." natunugan ko ang pangungulila sa sinabi niya.

I smiled bitterly.

Kung hindi pa ako nauuntog ay malamang naglupasay at nangisay na ako sa kilig.

Kung hindi pa ay baka lumuhod na ako sa harap niya.

Kung hindi pa.

"What is this? An episode of addition to your lies?" ngising sabi ko.

"What happened to us was-" I cut him off. It felt like I needed to. "Over, Sandro."

My forehead creased in annoyance. "Tapos na eh. Nakaraan na. Bakit binabalikan mo pa?"

"Sabi mo noon pag mahal mo babalikan mo."