Part's Siar
.
.
.
แสงแดดยามเช้าส่องประกายวิบวับ
ส่องหน้าทำให้ผมได้ตื่นขึ้นจากนิทรา....
แม่คุณสิ!!
เมื่อเหลือบมองนาฬิกานี้มันก็ปาไปจวนจะ
8โมงอยู่ร่อมรอ แล้วยังจะให้ผมสบายใจอยู่ได้งั้นเหรอ
ให้ตายเถอะ!
ไอ้เพื่อนชั่ว(?)ก็ไม่คิดจะปลุกผมเลย
วันนี้มีเรียนวิชาอาจารย์โหดซะด้วย
ต้องรีบไปแล้ว!!
ผ่านไปราวๆ10นาทีกว่าผมจะแต่งตัวเสร็จ
หึ่ย!
แบบนี้ ต่อให้รีบยังไงก็คงไม่ทันแน่
เอาวะ..เป็นไงเป็นกัน!
สุดท้าย ผมก็ตัดสินใจหยิบกระเป๋าเป้ใบเก่ง
สีน้ำตาลไปด้วย โดยไม่ลืมที่จะหยิบกุญแจรถมอเตอร์-ไซต์ ที่มีพวงกุญแจรูปแมวน้ำสีฟ้าห้อยอยู่
อืมม...
ดูมุ้งมิ้งไปนิด..แต่ก็โอเค..
//ดีกว่าสีชมพู..
ผมคิดพลางเดินไปหามอเตอร์ไซต์ที่จอดอยู่หน้าบ้าน ก่อนจะขับ(ซิ่ง)ไปมหาลัย
เมื่อมาถึงผมก็ยังเห็นนักศึกษาเดินกันอยู่
ประปราย
เมื่อมาถึงหน้าประตูห้อง ผมยังแอบลังเล
ว่าจะเปิดเข้าไปดีมั้ย?
หรือจะหันหลังกลับดี?
//หรือจะไปซื้อชาเขียวดี?
ในขณะที่ผมยังตัดสินใจไม่ได้ก็มีบุคคลที่สองเปิดประตูออกมาชนผมอย่างจัง
จนผมล้มก้นจำเบ้า
"โอ๊ย!"
ผมลูบก้นเบาๆ เจ็บชิบหาย
เมื่อเงยหน้าขึ้นมองไอ้บ้าที่บังอาจเดินมา
ชนผมจนเซล้มขนาดนี้
ผมสีน้ำตาลเข้มเหมือนสีช็อคโกแล็ต
อัลมอนด์ นัยต์ตาสีน้ำตาลอ่อนประกาย
ทองเป็นเอกลักษณ์ และ
ริมฝีปากบางกำลังสบถคำบางคำที่ไม่
สมควรพูดออกมา...
"เกะกะวะ.. ไอ้เตี้ย"
//จุก!!
ผมยังไม่ทันได้เอ่ยคำ(ด่า)ใดๆ ออกมา
ไอ้สูง(?)ที่มันมาชนผมก่อนก็ดันพูดตัด
หน้าเสียอย่างนั้น..
ทำเอาคิ้วทั้งสองข้างของผมขมวดชิดติดกันเป็นปม
ดูพูดเข้า...อย่าคิดว่าตัวเองหล่อ(?)
VOCÊ ESTÁ LENDO
ชาเขียวพรหมลิขิต(Yaoi,BL)
Diversosชีวิตผมควรจะมีความสุขมากกว่านี้... ถ้าไม่เจอกับไอ้บ้านั่น! 'พลราม'ผู้ชายที่ทำให้ชีวิตอันสดใส(?) ของผมหมองหม่นลงทันตา เจอกันเพียงครั้งแรกก็ดันมาด่าผม ความประทับใจแรกพบนั้นไม่มีเลย! แล้วหลังจากนั้น ก็ดันมาตามราวีผมไม่เลิก! 'นายต้องการอะไรกันแน่!?' ...
