3.9

6.5K 541 148
                                    

🐴Las:  Nasılsın?

Sıpa: iyi gibiyim.

🐴Las: Babanla aranız hala kötü mü?

Sıpa: Bir haftada biraz daha iyi olmaya başladı. Annem zamanla alışacağını söyledi.

Sıpa: Bu sabah sınavımın nasıl geçtiğini sordu.

🐴Las: Sahi, sınavın nasıl geçti.  

Sıpa: Fena değildi.

🐴Las: Nasıl fena değildi :d doğru düzgün çalışmadın bile  

Sıpa: Nereden biliyorsun ki?

🐴Las: :/ bilemem gerçi haklısın.

Sıpa:  Matematik iyi geçti

Sıpa: teşekkür ederim.

🐴Las: Rica ederim.  

Odamın kapısı çalınınca telefonumu elimden bırakıp kapıya baktım. Kapı açıldığında babamı görmemle şaşkınca o tarafa baktım. 

Yine gözlerim dolmaya başlamıştı. Bir haftadır yüzüme bakmıyor, bana karışmıyor 'o telefonu elinden bırak' demiyordu. Başta bu durum güzel gibi gelse de bir süre sonra üzmeye başlamıştı. 

O benim babamdı. Beni sevmesini istiyordum. Bu benim oğlum diyerek gururlanmasını istiyordum. Gözlerimin ne ara dolduğunu bilmiyordum ama hemen tavana bakıp göz yaşlarımın gelmesini engelledim.

Bana bakıp yatağıma oturdu.

"Oğlum."

yere bakmaya devam ediyordum. Beni evlatlıktan reddetmeyi düşünmüştü şimdi de oğlum mu diyordu?

"Ben biraz düşündüm ve..."

Beni evden mi atacaktı acaba? 

"hata ettim. Ne olursa olsun benim oğlumsun. Annenle konuştum. Ona seninle konuşmayacağımı söylemiştim ancak bugün telefonumuun galerisini temizlerken bebeklik resmini gördüm. Sonra albümleri inceledim. Normalde ortanca çocuk sevilmez derler ama sen benim hep en değerli hazinemdin. İlknur'u da seviyorduk tabi ama sen çok özeldin benim için. Baksana bana benziyorsun. Ben seni kaybetmek istemiyorum oğlum. Evet bu hala bana tuhaf geliyor. Ama ne olursan ol yine de benim İlter'imsin. Şimdi iş için şehir dışına çıkacağım. Yaklaşık 2 hafta dönmeyeceğim ve aklımda kalmanı istemedim. Seni seviyorum oğlum."

Bu sefer gözlerimden gelen yaşlara engel olamamıştım. Kollarımı açıp ona baktım. Burnumu çektiğimde gülümseyerek kollarını bana sardı.

"Bir daha mahallede öyle gezme ama tamam mı? Mahalledekiler bunu anlayışla karşılamaz. Zarar görürsün. Şimdiye kadar zarar görmediysen benim oğlum olduğun için."

Kafamı sallayıp gözlerimdeki yaşları sildim. Sert bir şekilde sırtıma vurdu.

"Yokluğumda ev sana emanet hadi görüşürüz."

Gülümseyip kafamı salladım. 

"Gerçi İlker'e emanet etsem senden iyi bakar"

Kaşlarımı çattığımda çoktan odadan çıkmıştı. Bunu hemen Atlas'a anlatmalıydım. Çok mutlu hissediyordum.

------------------------------------------

Ya ben bu adamı kötü yapıcaktım niye böyle oldu dgkllkdjldkfdfj

neyse :d sonraki bölüm final ağağağağağa

zaten uzun bile oldu bana kalırsa 

fikirlerinizz<3<3

Düğün(Gay)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin