Yetimin Aşkı

Bir can gelir bir can gider

Sabah uykumda uyurken annemin çıgrısıyla yatağından zıpladım. Çok korktuğum için kalbim hızlı hızlı atiyodu ablamla beraber annemin yanına koşturduk annem yine karnını  tutmuş çığlık atiyodu. Ablam bana hemen ambulansi aramamı söyledi.  Annem hamileydi ama çocuğun sıkıntılı doğabilme ihtimali vardi. Anneme arada sırada çok fazla şancı çaktırıyordu ama bu sefer çocuk gelcek gibiydi. Ambulansı arayıp titreyen ve dolu gözlerimle adresi tarif ettim annemi böyle görünce bende kötü oluyordum. Annemin gözlerinin altı uyuyamamakta torba gibi gözlerinin ici kıpkırmızıydı. Annemin acı acı çığlıklarını duyan komşularımızın hepsi gelmişti. AMA ŞU KAHROLASI AMBULANS gelmemişti. Annemin kapanmak üzere olan gözlerine bakıp

"Anneeeeğğ" diye bağırdım. Keşke o çocuk hiç olmasaydı, anneme bu acıyı hissetirmeseydi ,doktorun sıkıntılı doğum olacağını söylediğinde keşke çocuğu aldırsaydık.  Annem gözlerini kapatınca bir an dilimi yutuyorum.
Komşular annemin etrafını sarıp bağırmaya başladı. Korktuğum için yaklaşamıyordum gözlerimden yaşlar boşanırken saçlarımı çekip

"Anneeegggggg" diye bağırıyordum .
Dizlerim üzerine düşünce yerimde tepinerek ağlayıp  annemi kurtarmaları için bagiriylrdum. Kulağıma ablamın
"Annemmm bırakma bizi
Nolursunn , sensiz yapamayız biz,nolursun ".
Ağlarken nefes alamadım ben panik atak birisiydim, aslım ilacımı almak için
Kıpırdayamiyordum "hihggg higg"
Diye sesler çıkarıyordum. Annemle beraber bende gitmek istiyordum kıpırdamadım.  Ciğerlerimdeki hava azaldı. Gözlerim kararırken son sözüm"
Annee gitme"
Oldu ve nefezsizlikten gözlerim yavaşça kapandi. Ama neden bilincim  acıktı. Kalbim çok aciyordu,nefes alamıyordum,konuşamıyorum ,
Kıpırdayamiyordum sadece aklımdan
"Anne bırakma bizi  "lafları geçiyordu.
Acılarım arttık nefes alamıyordum,dayanamıyordum artik ağzımı açıp çığlık atamıyordum bilincimde kapanınca hiç bir şey hissetmedim.

Oy verirseniz sevinirim😊😊