Gizemli Takipçim Bir MELEK¡¡¡

gizemli günler

Duyduğum konuşma  sesleri uyanmamı sağlamıştı "gerekli bütün ilaçları teemmin edin. Uyandıktan birkaç saat sonra derslerine kaldığı yerden devam edebilir. Sağlıklı beslenmesine dikkat etmesi gerek ona yardımcı olun, eğer dediklerimi ugularsa birkaç güne kendini toparlayacaktır" Bu sese çok yabancıydım ama konuşmalarına bakılırsa bu kişinin doktor olduğu her halinden belli oluyordu. Acıyan gözlerimi zorlukla açtığımda iki çift göz beni izliyordu. Üzerinde beyaz önlük olan adamın bana gülümsemesiyle kalbim hızlanmaya  başladı. O kadar hızlı atıyorduki kalbimin seslerini duymamaları için dua ettim"nasılsın kendini daha iyi hissediyormusun?"
Bu soru ondan gelmişti
Ahh nooluyor bana kendine gel azra
Adam okadar yakışıklıydıki kendimi o mükkemnel hatları olan yüzüne bakmaktan alamıyordum. Sarı saçları hafif anlına dökülmüş güneş gibi parlarken siyah gözleri yüreğimi yakıyordu. "Keşke bu yakışıklı adam benim sevgilim olsaydı" diye geçirdim içimden. Kafamı hafif sağa sola sallayarak düşüncelerimden kurtulup sorduğu sorulara vakit kaybetmeden cevap verdim. 

"İyiyim teşekkür ederim"

"Güzeelll,şimdi kalk hazırlan ve seni yemek haneye götüreyim. Bi bakalım ne tür yemekler seviyosun, yağlımı yağsızmı?"

Kafamı tamam anlamında salladığımda tebessüm etti ve odadan çıktı.
Yataktan kalktıktan sonra banyoya gidip duş aldım. Banyodan çıktığımda saat 11:48 idi.Aklıma gelenlerle  yere çivilendim. Dün geceki olaylarda neydi öyle beni o vampirden kurtaran kimdi? Ve şimdi o nerde? Haa bide bu adam bir vampirle dövüşücek kadar kafayımı yemiş? Ama yinede ona minnettarım
Onu bulup herşey için teşekkür etmem lazım.
Düşüncelerimden sıyrılıp dolabıma doğru ilerledim. Dolaptan pembe omuzlardan dirseğime kadar inen çapraz iplikleri olan kazağımı giydim pantolon olarakta mavi kot pantolonumu giydikten sonra koyu renkteki bukleli uzun saçlarımı açık bıraktım

Hazır olduğum zaman telefonumu alarak dışarıda beni bekleyen doktorun yanına gittim."geldinmi. Tamam hadi bakalım aşağı yemek haneye inelim"
Kafamla onayladıktan sonra koridor boyunca ilerledik. Merdivenlerin başına geldiğimizde bana kısa bir bakış attı ve "koluna girmemi istermisin?" diye sordu
Hayır anlamında başımı salladım.

"Ben hallederim teşekkür ederim "

"Tamaamm, hadi kurt gibi açım hemen yemek haneye gidelim"

Sarfettiği sözler karşısında aklıma gelen şeylerle durdum. Doğru yaa burası karma okuluydu vampirler,kurtlar ve melezler okuyordu. Peki ama bu adam hangisiydi? Ve ben yemek haneye indiğimde başıma kötü bir olay gelemesi ne malumdu?
"Korkma, yada endişelenme düşüncelerinin seni esir almasına izin verme. Benbir kurdum sana zarar vermem ve yemek hanedekilerinde sana zarar vermesine izin vermem.

N..n düşüncelerimi okuya biliyomuydu?ashhh kahretsin odada onun hakkında düşündüklerim pekii, rezil oldum valla rezil oldum yaa

"Aahh kendine haksızlık etme küçük hanım odadaki düşüncelerin beni biraz şımarttı doğrusu ve ayrıca benim kadar ultra yakışıklı bir adam için senin düşüncelerin bana biraz az geldi

Duyduklarım karşısında utanmıştım o yine düşüncelerimi okumuştu. Bu adam gerçekten komikti söylediklerine gülmemek için kendimi tutmaya çalıştım ama olmadı. Büyük bir kahkaha patlattım, ve "azmı geldi? Gerçektenmi? Tabii yaa sana diğer kızlar daha çok iltifat ediyolardır değilmi?  Sorularımı duyunca oda büyük bir kahkaha patlattı
" Evet ama kızların düşüncelerinden en saf ve en içten seninkiyi.Onlar daha başka şeyler düşünüyolar çook başka şeyler"

Söylemeye çalıştığı şeyi anlamıştım. Birazda utanmıştım doğrusu
Onunla sohbet ederken yemek haneye varmıştık bile. Yemek hanenin kapısında dikildiğimizde bütün gözler benim üzerimdeydi. Bu durum hoşuma gitmemişti bana yiyicekmiş gibi bakıyorlardı bu durum beni korkutmuyor değildi ama korkumu dışa yansıtırsam benim zayıf olduğumu duşünebilirlerdi
"Korkmaa ben yanındayım ve korkunu dışa vurmamakla iyi yapıyosun. Şimdi sana gurupları tanıtıyım." koca yemek hane 3 guruba ayrılmıştı. Onun gözlerine baktım anlatmasını beklediğimi anlayınca konuya girdi
"İlk gurup siyah masada oturanlar vampirler. Sakın onlara yaklaşma yada masalarına oturma onların ne yapcağını kestirmek çok zor!
Kafamı siyah masaya çevirdiğimde bir çift siyah göz dikkatimi çekmişti. Simsiyah parlak gür saçları, siyah gözleri ve siyah kaşlarıyla mükkemmel bir yüz hattına sahip olan bu çocuk accayipp yakışıklıydı.
Gözlerimiz tekrar buluştuğunda muzipçe dudaklarını yukarı kıvırdı. Bu hareketini görmezden gelicek bir şekilde gözlerimi devirerek tekrar yakışıklı doktoruma baktım
"Ne kadar yakışıklı olsada ondan uzak durmalısın!"
Kulağıma eğilip söylediği şeylerle tebesüm ettim
"Sen yine aklımımı okudun? Herneyse ben ondan uzak dururum durmasına ama..
Onu göstererek devam ettim
"O benden uzak dururmu bilemiyorum."
Bana ters bakışlar attıktan sonra konuşmaya devam etti
"Kırmızı masada oturan gurup ise kurtlar. Kurtlar insanlara zarar vermez bu yüzden bizde kurtların masasına oturucaaz. Kırmızı siyah masada oturan gurup ise melezler onların ne yapıcakları belli olmadığı için onlardanda uzak durmalısın. Anlaşıldımı küçük hanım."
Küçük hanım demesini sevmiyordum ama gülümsemesi çok tatlıydı.