Być z nim °Jimin

°22

(Ostrzegam...wyczuwam w tym raczka XD) Enjoy moi kochani!! (komentarze mile widziane)

(Macie pomysły na ciąg dalszy? bo u mnie pustka...)

🌹Chcę Ci pomóc!🌹

-Perełko...- usłyszałam stłumiony głos chłopaka przez zamknięte drzwi pokoju. -Nie płacz skarbie. Otwórz drzwi proszę...

Mówił czułym głosem, który przyprawiał mnie o gęsią skórkę.

-Widziałeś co o mnie pisali? Czuję się okropnie, bo mają rację...jak możesz być z kimś takim jak ja...- powiedziałam przez płacz. Usiadłam na podłodze i oparłam się o oparcie łóżka. Przede mną leżał laptop z otwartą stroną jakiegoś plotkarskiego portalu. Na głównej stronie znajdował się artykuł:

"Afera! Park Jimin przyłapany z dziewczyną!" i to nasze zdjęcie z parku...chyba nigdy w życiu nie przeczytałam na swój temat tyle niemiłych rzeczy...

-Nie mów tak skarbie...- usłyszałam dźwięk poruszającej się klamki. -Otwórz drzwi...porozmawiajmy. Mam ochotę cię przytulić. -szepnął.

Podniosłam swój wzrok na okno za, którym mogłam zobaczyć padający śnieg. Tak czysty i niewinny jak chłopak stojący za drzwiami. Ciągle nie wiem jak to się stało, że ktokolwiek zakochał się we mnie...w osobie tak bardzo niedoskonałej i pełnej wad. Nigdy nie zdawałam sobie sprawy z tego, że miłość mimo, że jest najpiękniejszym uczuciem na świecie ma swoje drugie oblicze. To oblicze jest jej ciemną stroną, wadą lub skazą, którą zdążył poznać już każdy z nas. Podniosłam trzęsącą się dłoń do policzka i starłam z niego kryształowe łzy.

-...proszę! daj mi się dotknąć! Nie odpychaj mnie od siebie...- usłyszałam rozpaczliwy krzyk chłopaka, a po chwili rytmiczne uderzanie pięścią w te niczemu winne drewniane drzwi.

🌹🌹🌹

-Jimin...chodź zejdź na dół...daj jej wszystko przemyśleć- najwidoczniej Jin miał już dość tej sytuacji i postanowił ingerować...

-Hyung...nie zostawię jej samej. Nie w tej sytuacji!- zaczęłam podsłuchiwać rozmowę między najstarszym, a moim ukochanym. Było mi przykro, że ranię wszystkich domowników, ale nie mam odwagi spojrzeć im w twarz po tym wszystkim...w końcu to przeze mnie do tego doszło.

-Seuta...Co mam robić?- powiedziałam do suczki siedzącej wytrwale przy moim boku. Nie ruszyła się na krok odkąd zamknęłam się w pokoju. Patrzyła na mnie i próbowała pocieszyć kładąc się na moich kolanach czy liżąc po dłoni. Kochana...tak się cieszę, że ją mamy. Dzięki niej moje życie jest jeszcze bardziej kolorowe...jeśli to w ogóle możliwe.

-(T.I)...- usłyszałam głos Jina. -Wiem, że jesteś teraz bardzo smutna i masz wątpliwości, ale pamiętaj...masz nas i Jimina. Wszyscy kochamy cię najbardziej na świecie i nie chcemy, żebyś czuła się źle. Wniosłaś w nasze życia radość i nie pozbędziemy się go, bo niektóre nasze fanki nie potrafią zaakceptować pewnych rzeczy. Pamiętaj masz w nas wsparcie. Jeśli będziesz gotowa zejdź na dół lub do któregoś z nas.