GÜNDÜZ AY'IM( devam ediyor..)

💥7💥

     Keyifli Okumalar..

Hayat..  Bazen öyle şeylerle karşımıza gelir ki ne yapacağımızı bilemez halde bir o yana bir bu yana koşuştururuz. İlk başta bizi düşürür. Sonra biri bizi düştüğümüz yerden kaldırır. Tam deriz bu sefer olacak diye. Ama bu sefer bizi kaldıran kişi ile düşürür. Iyice dibe batarız hatta. Bir daha kalkamayacak gibi... Ama hayata karşı yenilmeyeceğiz. Pes etmek yok bizde. Göğsümüzü gere gere ben sana karşı direneceğim hayat deriz. Ben ki Gece Soykan. Senin karşında bir kere yıkıldım hayat. Bir daha düştüğüm kuyulara geri gitmeyeceğim. Karşında dimdik duracağım. Bu sefer ben kazanacağım....

" Biz Gece ile zaten tanışıyoruz Gündüz"

"Ya. Nereden peki"

" Gece bizim sınıftaydı. Ama bugün gelmedi. Neden okulun ilk günü gelmedin ki?"

" Artık o okulda okumuyorum da ondan."

"Neden okuldan ayrıldın ki? Yoksa seni reddeddim diye mi? Gece bak-"

"İnan sende , o sokuk düşüncelerinde umurumda değil. Hayatımın en büyük hatası sen olduğun için elbette üzülüyorum. Hayat işte bazen karşına doğru insanlar çıkaramayabiliyor. Bizde o hataları kendimiz sileriz. Aynı seni sildiğim gibi."

Karşımda 3 adet şaşkınlıktan dilini yutacak Ecrin, Gündüz ve Efe vardı. Deniz ise bana hayran gözlerle bakıyorduk. Hemen konuşmaya başladı,

"Oha Gece abla. Sen harikasın. Bana da böyle şeyler öğret olur mu?"

" Yalnız Denizcim Gece abine laf soktu. Sinirlenmen gerekmez mi?"

Ecrin'in sözlerine karşılık Deniz omuz silkerek,

" Ya napıyım ben onu. Hakediyordu bu lafları kerata."

Deniz'in konuşmasını umursamadan Gündüz'e döndüm ve,

" Biz çıksak sorun olur mu?"

" Olur tabiki de. Anladım Efe ile aranızda iyi şeyler geçmemiş ama lütfen kal. Senin kalmanı cidden istiyorum"

Bakışlarına dayanamadım ve gülümseyip,

"Tamam kalalım bari"
dedim.
Neden benim kalmamı bu kadar istiyordu ki. Fazla düşünmdim. Yoksa farklı şeyler düşünebilirdim.
Mekanın en sessiz(!) bölümüne ilerleyip oturdum. Yanıma Ecrin ve Gündüz oturdu. Efe ise önceki masasına gidip oturdu. Sessizliği bozan Gündüz'ün sesiydi.

      " Dans edelim mi hep beraber?"

      "Şuan kafam pek yerinde değil Gündüz. Ama istersen Ecrin ile dans et"
 
     "Olur mu Ecrin?"

      "Olur"

  Onlar piste ilerleyip çalan şarkıya uyumlu dans etmeye başladı. Gözlerim Efe'ye kayınca yanında Deniz ile sohbet ettiğini gördüm. Yaptıkları aklıma geldi. Moralim iyice yerle bir olmuştu. Yanıma gelen Ecrin ve Gündüz'e bakıp gülümsedim. Yanımıza esmer bir kız geldi. Kızın gelmesiyle Gündüz'ün suratı düştü. Neden böyle olduğunu anlamamıştım. Çok geçmeden kız konuşmaya başladı,

     "Doğum günün kutlu olsun Gündüz"

     "Teşekkür ederim İrem. "

     "Bu kişiler kim?"

     "Sınıf arkadaşlarım Gece ve Ecrin. Bu da İrem. Eski bir arkadaşım"

     "Ben senin eski arkadaşın değilim Gündüz neden yalan söylüyorsun"

Içime iyice kurt düşmüştü. Nedense kendimi garip hissediyordum.

        ' bu kız bize iyi gelmeyecek'

          umarım öyle değildir.

          ' umarız..'

 
      Dikkatlice Gündüz ve İrem'in konuşmalarını dinlemeye başladım. Ecrin'in bende bir farkı yoktu.

   
     " İrem sana söylemiştim. Ben sana o gözle bakamazdım."

      " Ya neden ya neden? Benim bu kızdan farkım ne. NEDEN BENI ISTEMEDIN"

   İrem'in bağırmasıyla herkes bize döndü. Gündüz de onu sakinleştirmeye çalıştı

     "İrem bağırma şuan kendinde değilsin biliyorum. Lütfen olay çıkarmadan git"

     "Senden bunun hesabını sorucam Gündüz."

   Ve İrem arkasına bile bakmadan gitmeye başladı. Herkes şaşkın şaşkın bize bakıyordu. Biz de Gündüz'e

      "Herkes geri işine dönsün. Ufak bir şeydi eğlence devam ediyor"

Insanların onu dinleyip eğlenceye geri döndü.

     "Gündüz bu kız da kim?"

      "Ya çok karışık ya."

      "Anladım."

Saat iyice geç olunca gitmeye karar verdik.

      "Gündüz biz çıkalım geç oldu."

      "Sizi bırakmamı ister misiniz?

      "Gerek yok biz taksi ile gideriz."

      "Aynen hem sen git misafirlerine bak doğum günü çocuğu"

   Gündüz Ecrin'in söylediği espri ile karışık sözüne güldü. Ah gülünce kısılan gözleri... Bana yaklaşıp yanağımdan öptü. Aynen Ecrin'i de öpünce gülümseyip yola koyulduk.
Kendimi kötü hissetmiştim. Içimde garip bir his vardı. Biz yolda otobüs beklerken arkamdan bir el omuzuma değdi. Ürperdim. Arkamı döndüm bu kişinin Efe olduğunu gördüm.

      "Gece konuşabilir miyiz?"

      " Ne konuşmak istiyorsun"

      " Sana dediklerim seni üzdü sanırım. Ama ben sana bakmam. Onca kız varken olmaz yani"

  Sinirle güldüm ve cevap verdim,

      " Ya sen kimsin ben senin söylediklerine üzüliyeyim. Seni sevdim evet ama o bir anlık bir şeydi yani bir heves. Kendini fazla bir şey sanma bence. Hani münasip yerlerin fazla kalkmış. Daha fazla devam edersen indirmesini de bilirim."

   Şaşırmış ve sinirden morarmış bir Efe nasıl itici görünürse öyle görünüyordu.

     "Pekala görüşmek üzere"

     "Umarım öyle birşey olmaz"

  Daha fazla uzatmadan gitti. Ecrin yanıma gelip,

     " Çok iyiydin Gece. Artık sana bir daha konuşmak için gelmez."

      " İnşallah."

  Otobüs gelince binip akbilimizi bastık. Ecrin otobüsten benden önce indi. Çünkü evi benden önceydi.
Bendeevimin biraz ilerisindeki durakta indim ve yürümeye başladım. Arkamdan tanımadığım bir ses gelince oraya döndüm,

       "Bu saatte böyle güzellikler dışarı çıkarmıydı yaa"

    Ahh. Lanet olsun. Kitaplarda okuyup bıktığım sahne şuan başıma gelmişti. Tek fark adam sarhoş değildi. Ki bu işimi daha zor yapacak gibi görünüyordu.

 

      Herkese merhabaaaa.
Evet en heyecanlı yerinde bitirdim. Ama bana kızmayın. Uzun zamandır bölüm atamıyorum. Özür dilerim bu yüzden. Ama sınav haftası olduğu için di. Yeni bölüm kısa sürede gelecek

Sizi seviyorum🖤🌈🌈

  Instagram: @diilaraa_tr_56