[OS/SF] It's you (HopeGa/Gahope)

Library [HopeGa]

ใกล้สอบปลายภาคของมหาวิทยาลัยแล้ว เด็กเรียนอย่าง มินยุนกิ จึงต้องหาที่สงบเพื่ออ่านหนังสือเตรียมสอบ ประจวบกับที่ห้องสมุดในมหาวิทยาลัยเขาเพิ่งเปลี่ยนระบบใหม่ หันมาให้ความสนใจการสอบของนักศึกษามากขึ้น จึงเปิดบริการห้องสมุด 24 ชั่วโมงเป็นเวลาสองอาทิตย์

แต่สาเหตุที่ทำให้เขาต้องหาที่อ่านหนังสือช่วงใกล้สอบ ทั้งที่หอพักเขาก็อ่านได้ เพราะห้องข้าง ๆ ชอบทำเสียงดัง ไม่เล่นเกมก็ดูหนัง เขาไม่เข้าใจสักนิดว่าจะเปิดเสียงดังเพื่ออะไร ไม่ใช่ว่ายุนกิไม่เคยไปบอก แต่ไอ้หมอนั่นเกินเยียวยาที่จะฟังคำพูดคนอื่น สุดท้ายเขาเลยได้แต่ปลงแทน

รองเท้าผ้าใบสีดำเดินมาหยุดหน้าห้องสมุดมหาวิทยาลัยสูงสี่ชั้น ตัวอาคารด้านนอกออกแบบไสต์โมเดิร์นให้ดูทันสมัย มือเล็กผลักประตูกระจกบานใหญ่เข้าไปก็เจอกับบรรณนารักษ์หนุ่มยืนต้อนรับที่หน้าเคาน์เตอร์ ร่างเล็กแอบชะงักกับใบหน้าดูดีของชายหนุ่ม ผมสีดำทรงอันเดอร์คัต นัยน์ตาสีน้ำตาลส่องประกาย สันจมูกโด่งเข้ากับเรียวปากบางที่คลี่ยิ้มจนปรากฏลักยิ้มบุ๋มทั้งสองข้างแก้ม ชวนให้อยากจิ้มเล่น

"สวัสดีครับ"

"คะ ครับ"

เขามาใช้บริการห้องสมุดบ่อย จนสามารถจำบรรณารักษ์ที่ทำงานได้ครบทุกคน แต่ผู้ชายท่าทางเหมือนมีความสุขตลอดเวลาคนนี้กลับไม่คุ้นหน้าสักนิด

บรรณารักษ์คนใหม่ล่ะมั้ง

รอยยิ้มตรงหน้าทำให้ยุนกิรู้สึกร้อน ๆ หน้า เขารีบก้มหัวให้ก่อนรีบจ้ำไปหาที่นั่งอ่านหนังสือ

"ไม่ต้องรีบเดินนะครับ แม่บ้านเพิ่งถูพื้นไป เดี๋ยวจะลื่นเอาได้"

พรืดดด

โดนเตือนยังไม่ทันจบดี พื้นรองเท้าผ้าใบแสนรักก็ลื่นทันที แม้การทรงตัวจะบิดเบี้ยวดูผิดรูปไปบ้าง แต่ไม่ถึงกับล้มลงพื้น พอกลับมายืนตัวตรงได้ยุนกิก็ก้าวสั้นขึ้น
แต่ก็ยังคงถี่อยู่ดี จากที่ร้อนหน้าอยู่แล้ว กลับร้อนมากขึ้น ทำไมคนที่เห็นนิสัยป้ำ ๆ เป๋อ ๆ ของเขาต้องเป็นบรรณนารักษ์คนนั้นด้วย