Bu kitap ne dünde geçiyor ne bu günde..
Bu bambaşka hayatlarını hikâyesi..
..
Kitaba şans verdiğiniz için çok teşekkür ederim
Her insana bir şans verir yaradan
Kimi kullanır kimisi yok sayar.
Bu bana gönderilmiş bir şanstı,
İntikam için gönderilmiş...
Basit ama heyecanla bekleriz ya saatleri Belki biz bile bilemeyiz neden heyecanlı olduğumuzu. Sadece bekleriz ve izleriz ya. İşte benim ve eminim bütün Türk vatandaşlarında bulunan karşı daireye kim taşındı sorusu kaplar ya vücüdümuzu işte o anlardan birindeyim.
O SATILIK yazısının kalkıp yerine perde ve türlerin asılması tüm mahalleye saniyeler içinde yayılır ya işte bu sıradan perşembe günümü sıradanlıktan kurtaran, bu kutsal derece önemli olay.
Bende bu haber uğruna evimi temizlemeye başladım . Etraf toparlandı, yerler süpürüldü. Cam silindi. Toz alındı. Banyolar yıkandı. Halilar halıcıya verildi. Tüller yıkandı , asıldı Ve tam olarak 5 saat geçti şu an saat 8.5 bir tek çöp atılıp gelinicek ve ekmek alınıcak tabana kuvvet Roza.
Odama girdiğimde bir anda arkamda biri var gibi bir his olur ya işte o anlardan birindeydim...
***********
Karanlık... Düşünmek için bize zaman veren en iyi dost belki de düşünmemizi sağlayan bizi deli etmek için uğraşan bir düşman! Belki bu karanlıktan kurtulsa kalabalığın çılgınca daldığı İstiklal Caddesi'ne ulaşsam Belki bu renkler ,ışıklar , sesler ,insanlar kurtarıcak şu düşüncelerin keskin pencelerinden. Ama yapamıyorum kaçıp geldiğim o karalıktan korkuyorum. Küçük yaşta öğrendiğim o aile kavramının acısını hissediyorum sanki!!
Karanlıkta geçmişisi anıyorum sanki yine kaçıp gitsem biticek bu nefret bu ruhumu ele geçiren boşluk sanki nemli yaz meltemi alıp götürecek hepsini?
O an duyuyorum sesi . Arnavutluk kaldırınlarından yankılanan adım seslerini. Ama emin olamıyorum bu kadar düşünceler arasında.Yoksa kendi adımlarım mı? Hızımı düşürmeden kulak kesiyorum. Sokağın karanlığını dinliyorum. Evet eminim biri var arkanda. Adımlarını adımlarıma uydurmuş biri var!?
Koşmaya başlıyorum yine(!) Ama yine o uzun yol beliriyor önüme. Yine o aşına olduğum toprak kokusuna karışmış kan kokusu doluyor papatya dolu o patikaya!?
Bu sefer durduruyorum adımlarımı. Son kez nefes alıyormuş gibi bir nefes alıp dönmek istiyorum arkama ama bir el uzanıyor önüme bir maskeyi takıyor yüzüme!
Nefesini şah damarımda hissediyorum. Kalp atışlarını hissediyorum . dudaklarından ... Yavaşça bastırdığı dudakları tam şah damarımda. Ben onu ilk defa hissediyorum...
Eli boynuma yaklaşıyor kolyeye dokunuyor. Dudaklarının gerilmesi ile güldüğünü anlıyorum...
Bana bir şeyler fısıldıyor rüzgar anlanıyorum. Belki de katilim kolları arasında huzuru arıyorum ne yapıyorum ben(!) arkama dönmeye çalısam bana zarar dursam yine bana zarar...
Yine tıkılı kalıyorum. Ama yineden huzuru ilk defa bu kadar hissediyorum.
(Zamanın beni bıraktığı o anlardan sonra)
Benden yavaşca uzaklaştı elini maskeme uzattı maskeyi benden aldı yüzüne yerleştirdi. Son kez boynuma nefesini üfledi. O an anladım bir bağ vardı ve ben bundan kaçamazdım....
~~~~~~~~~~~~~~~~~ Bu hikaye öyle mafya falan değil. Dediğim gibi bambaşka hayatlarda geçen bir hikaye...
Yıldıza ne oldu acaba.
Bastın mı?
Ya yorum.
Hadi ama.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
