Familie strijd in de 61ste Hongerspelen

Hoofdstuk 8 - De trainingen

'Hoe gingen de trainingen?' Vroeg Jordan aan mij. 'Slecht eigenlijk, ik heb heel de tijd de theorie gevolgd. Daarna probeerde ik katapult te gaan schieten, maar het lukte me niet.' Zei ik met een teleurstelling. 'Dat is ook logisch dat het niet lukte, je deed het voor de eerste keer. Oefen morgen maar weer, of een ander obstakel.' Ik knikte, ik moest er alles voor geven. ' Rodge, ik heb trouwens theorie lessen gevolgd. Misschien vind je het handig als ik er wat over vertel, er zit veel handige informatie bij. Ga jij anders morgen erbij, en vergeet niet om alles op te schrijven.' Zei ik snel. Rodge keek me verward aan, misschien iets te snel...

Hij knikte dan, als ieder nou 1 dag ging wisten we allebei genoeg. 'Je maakt veel kans Rodge, maar als een of ander plant dat gaat verpesten, is het echt erg jammer. Daarom die theorie lessen, Hayley heeft gelijk. Ze kunnen het verschil tussen leven en dood betekenen.' Jordan keek Rodge en mij afwisselend aan. 'Hoe heb jij eigenlijk de Hongerspelen overleefd?' Vroeg ik nieuwsgierig aan Jordan. 'Hmmm, ik deed vooral alles erg rustig. Niet haasten, dat geeft alleen maar stress. Ik was iedereen een slim af. Vallen zetten lukte me ook goed, daardoor had ik vaak gewoon een avondmaal. Alleen vuurstoken overdag, en vooral niet de positieve aandacht trekken onder de traingen.' Jordan zuchtte, het was voor hem ook moeilijk om terug te denken aan die tijden. Opeens kraaide Trina erdoorheen. 'Kinderen, kinderen! Ga nu aar naar bed. Morgen is er weer volop training!' Ze duwde Rodge en ik richting onze kamers.

Ik liep mijn kamer en pakte het apparaatje waarmee je de muur video kan veranderen. Ik drukte en ik drukte, totdat ik bij een groot, tropisch eiland aankwam. De zee hoorde je razen, hiermee kon ik de nacht wel doorbrengen. Ik ging in mijn bed liggen en trok de warme deken over mij heen. Het was een lange dag geweest. Wat zal ik morgen eens gaan proberen, speerwerpen? Obstakelrennen? Ik heb echt geen flauw idee wat er allemaal is. Ik sloot mijn ogen, ik moest goed wakker zijn voor morgen. Allerlei enge beelden spookten door mijn hoofd, wat als het mis gaat bij de trainingen? Ik niks onder de knie krijg, en dan in de arena wordt gezet zonder enig talent? Zo ontving ik nooit sponsers. . Hoe zou het eigenlijk met mijn ouders gaan? Vergaat ze het goed? Ik zette al die gedachtes uit mijn hoofd. Uiteindelijk viel ik in een lange, diepe slaap.