SOĞUK KALPLER (Tamamlandı)

11. BÖLÜM / UNUT GİTSİN

Hayat bir oyunsa kurallar bizdendir,
Madem kurallar bizden onları saf dışı bırakıyoruz.

Gözlerimi hastanede açtım serumla ve bantlarla dolu kolumu kaldırmaya çalıştığımda annem durdurdu.

" kızım dün partide..."

Annemin lafını kestim " anne ne partisi?"

Hiç bir şey hatırlamıyordum.
Kapı tıklatıldı.

" Selam "
Bu da kim ?
Annem karşıladı.

" Selam Mert."

Mert mert  kim ki

Yanıma yaklaşan Mert gözlerini gözlerime dikt" Yaşıyorsun"

" Heyy !"
Dedim.
" Sen de kimsin ne ölmesi ?"

" hatırlamıyor musun?"

" nasıl ?"
Diye çıkışan annem oldu. Anneme baktım.

" Anne yeni okulumu belirledin mi?"

O sırada içeri doktor girdi elindeki rapora bakarak konuşmaya başladı.

" Şu an büyük bir zorluk içerisindesiniz Damla yarım yılı unuttu. "

O an gözlerime perde inmiş gibi hissettim. Neler oluyordu ??

MERT İN DİLİNDEN
Doktorun dediklerinden sonra kendime gelmem altı saniyemi aldı ve bu vampirler için çok bile.
Öksürdüm ve doktora döndüm 
" Biraz daha bilgi verebilir misiniz? "

" Tabi, normalde beyin travması falan yok ama boynunda küçük bir iz gördük amelliyata çok kan kaybettiği için ölüm olabilirdi ama iki ay kadar bir süreyle unutkanlık gerçekleşti. İki aydan az olma ihtimali yok ama çok olma ihtimali yüzde otuz beş veya kırk gibi son yarım yılı unuttu daha kötü şeyler olsaydı son üç yıl giderdi neredeyse ama Allah kurtarmış boynundaki iz soruşturuluyor çünkü değişik bir şekil bunun sonucu geldiğine size bildiririz ayrıca hastamızın bir hafta okula gitmemesi bide yakını tarafından son yarım yılın ikna edici bir şekilde anlatılması gerekiyor şimdiden kolay gelsin hasta çoğunlukla meyve tüketsin ha birde son olarak dikkat edin bir hafta içerisinde fazla baş ağrısı olmasın bayılma ihtimalin karşılık bir hafta ona yardımcı olun. "

Derin bir nefes çektim bunu iki haftadır yapmıyordum.

" Teşekkür ederiz"
Diyen annesinden sonra doktorun koluna girdim ve " biraz konuşabilir miyiz?" Dedim.
"Tamam "
Dışarı çıkarken Damla bana bakıyordu.

Gözlerinden önceki bakışı yakalayamıyordum önceden sevgi ve dostluk akan siyah gözler şimdi tanımıyor ve bilmiyor beni.

Doktor efendim dercesine baktı.
" Bu kızın durumunun daha kısa süre içerisinde düzelmesi gerekiyor "

" Yapacak bir şeyim yok."

" Eminim başka ülkelerde ilaç falan vardır değil mi?"

" Bence iki ay bekleseniz sorun olmaz nede olsa kızımızın bir canavara dönüşme riski var. "

Ne hayır anlamış olamaz değil mi ?

" Ne canavarı?"

" Bakın merakımı hoş görün ama boynundaki iz ıssırık izi ve bunu araştırdım sayfalarca yazı okudum tam on bir yıl önce yine böyle bir şeyle karşılaşmıştım ve o bir erkekti onu getiren kişinin gözleride sarıydı bir sonraki hafta geldiklerinde kırmızı olmuştu bunu da araştırdım ve sonuç vampir çıktı o zamanlar konuya pek ilgim yoktu ama bu artık büyüyor  Damla nın nasıl bu hale geldiğini biliyorum."

" siz delirmişsiniz nasıl böyle bir şeye inanıyorsunuz? "

Şimdi ki dediğimi söylerken boğazımdan bir taş geçiyor gibi hissetmiştim ve yutkundum.

" Vampir diye bir şey yoktur onlar sadece kitaplarda ve sare filmlerde olur ."

Gülümsedikten sonra doktora baktım ve gözlerinde ki inatı gördüm.

" Tamam siz nasıl derseniz. "

Bir şey demedim doktor koridorda ilerlerken Damla nın yanına gittim. Annesine baktım ve şöyle dedim.

" İsterseniz ben konuşabilirim en azından okulda olanları anlatırım kendimi ve kardeşlerimi tanıtırım."

" Tamam ben kapının önündeyim."

Annesi kalkarken o gidene kadar konuşmadım Damla annesi çıkınca dediki " Kimsin?"
Bu kelime ateşte yanmam kadar zor ve ağırdı. ' kimsin ?'

DAMLA NIN DİLİNDEN

" Kimsin " Dedim soran gözlerle .

Önce düşündü sonra cevap verdi.

" Beni hatırlamadın mı ? Gerçekten"

" Hayır. "

Nefes alıp verişim  bu sessizlikte gürültü gibi geliyordu.

" sana yaşadığımız bir hafta iki günü anlatacağım çok kısa değil mi?"

" Bu kadar kısa bir zamanda ne yaşamış olabiliriz ki ?"

" Çok şey. Sen okulumuza yeni geldiğinde kötü bi karşılaşmamız oldu sonra aynı sınıfta olduğumuz ortaya çıktı ve birlikte oturuyoruz artık aramız çok iyi dört tane kardeşim var benim Açelya Fırat Yiğit ve Duru onlarıda tanıyorsun."

" hiç bir şey hatırlamıyorum."

Yüzü asılmıştı.

Ama tekrar gözleri güldü.

" Damla sana belki şimdi anlatırsam hiç bir şey hatırlamazsın ama iki ay süremiz var ve bu iki ayının çok hızlı geçmesini sağlayacağım seni İsveç e götüreceğim. "

O bunları derken aklıma en sevdiğim şarkıcı geldi Zara Larsson oda İsveçliydi.

" Oleyy! " diye bağırdım ama bunun nasıl gerçekleşeceği aklıma gelince bütün hayallerim yıkıldı.

" Tamam bir hafta sonra her şey tamam olacak ve sen gözlerini isveçte açacaksın."

Yüzünde gülümseme vardı. Bu da benim istemsizce içimde bir huzur yaratıyordu.  Çaktırmayın ama adı Mert miydi neydi bu çocuk gerçekten hem iyi kalpli hemde çok yakışıklı yiaa...

BİR HAFTA BİR GÜN SONRA

'Gözlerini İsveç te açacaksın '

Gözlerimi açtığımda ormanlık bir alandaydık sanki.
Etrafta ağaçlar,çimenlik,masvami bir gökyüzü vardı.
Bende çimenlerde yatıyordum. Hiç Güneş yoktu ve rahatça gökyüzüne bakabiliyordum.
Bir anda göz kadrajıma biri girdi.
Bu benim yakın arkadaşım olduğunu söyleyen Mert ti.
" Selam" dedim. Yavaşça kalkarken.
" Selam"
" Burası bizim ev değil veya neresi bilmiyorum aklımdan geçen yer olduğunu söyleme bana"
" Tam aklından geçen yer"
" İsveç ?"
Soran gözlerle baktım.
" Ta kendisi"
Şu an hissettiklerim konusunda pek bi fikrim yok Mert i tanımıyorum annem yanımda yok ve hiç bilmediğim bir şehirdeyim hass! Hatta ülkedeyim.

" E biz şimdi ne yapacağız? "
" Ne istersen?"
"Annem nerede hani bilmediğim bir ülkede bilmediğim bir insanla takılıyorum ya?"
" Annen?"
" Of anlamıyon mu?  Annem nerede seni tanımıyom neetmiyom "
" Şu an bana yüz kere ateş ediyon yanlız"
" Annem diyoduk nerde?"
" Türkiye de"
" Ne nasıl ya beni geri götür delircem rüya mı bu ne noluyo ya!!"
Haykırıyordum resmen ama annem olmadan tanımadığım biriyle nasıl nasıl?
Belki sapık belki organ mafyası anneme inanmıyorum rüyadayım biri beni cimciklesin aq.

" Sakin ol artık sana her şeyi anlatacağım her şeyi "

Kendi kendine konuşmuş gibi durdu ve şöyle dedi. " Sana her şeyi anlatacağım."
Kelimeleri kendinden emin ve cesaretli çıkmıştı ama her şey bu kadar abartılır mıydı sanki çok önemli şeyler oldu vay aq.

" Hazır mısın ?"