Άλλη μία μέρα ξημέρωσε ακούγοντας την αγριοφωνάρα της γλυκιάς μου μητέρας για να ετοιμαστώ για το σχολείο.
Ααα ξέχασα να σας συστηθώ με λένε Μύριαμ Χατζή, είμαι 17 χρονών και πάω Τρίτη λυκείου. Φέτος είναι μια αρκετά δύσκολη χρονιά και χρειάζεται τεράστια επικέντρωση για να περάσω στις πανελλαδικές εξετάσεις και συγκεκριμένα εκεί που θέλω, ψυχολογία Θεσσαλονίκης.
Τέλος πάντων σηκώθηκα από το κρεβατάκι μου για να πάω να ετοιμαστώ για το σχολείο
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Φόρεσα αυτά μιας και ήταν αρχές Οκτώβρη οπότε είχε αρχίσει να κάνει ψύχρα.
Κατέβηκα κάτω στην κουζίνα και εκεί είδα τους γονείς μου να τρώνε πρωινό.
Εγω- Καλημέρα σας Μαμα- Καλημέρα αγάπη μου. Μπαμπάς- Ο μπαμπας δεν έχει φιλάκι;
Αχ ο μπαμπάς μου σαν μικρό παιδάκι κάνει ώρες ώρες.
Εγω- Βεβαίως μπαμπά μου. Ειπα και του έδωσα ένα φιλί στο μάγουλο. Μπαμπας- Ααα μη το ξεχάσω Μύριαμ θα φιλοξενήσουμε για κάποιο διάστημα στο σπίτι μας έναν πολύ καλό φίλο μου γιατί δεν έχει βρει κανένα σπίτι. Θα σε πείραζε αυτο;
Η αλήθεια είναι ότι θα αισθάνομαι παράξενα με έναν άγνωστο μέσα στο σπίτι, αλλά εφόσον είναι φίλος του μπαμπά μου δε θα με ενοχλήσει σωστά;
Εγω- Μπαμπά δε μου λες ο φίλος σου πόσο χρόνων είναι; Μπμπας- Στην ηλικία μου παιδί μου 38 .
Εε εντάξει δεν τον λες και νέο, ούτε και ηλικιωμένο.
Εγώ- Ας μείνει ρε μπαμπά. Δε με πειράζει. Μπαμπάς- Αα ξέχασα να σου πω θα τον έχεις και καθηγητή. Θα σου κάνει βιολογία στο σχολείο. Ο άλλος σας καθηγητής πήρε σύνταξη. Εγω- Εμ οκ.
Παραξενευτηκα μόλις το άκουσα αυτό καθότι ένας καθηγητής μου θα μένει στο ίδιο σπίτι με εμένα.
Πήγα να πάρω τη τσάντα μου από το δωμάτιο μου και όταν κατέβηκα κάτω είδα τους γονείς μου αγκαλιασμένους. Πραγματικά χαίρομαι όταν είναι αγαπημένοι.
