{ ZG ver}
တစ္ေရးႏိုးလာသျဖင့္ နာရီကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ မနက္၂နာရီ
"ျပန္အိပ္လိုက္ပါမယ္ေလ....ဟင္..ဒါနဲ႔Babeေရာ.."
ကုတင္ေသးေသးေလးေပၚတြင္Babeကိုမေတြ႕သျဖင့္ စိုးရိမ္တႀကီးလိုက္႐ွာေတာ့ ျပတင္းေပါက္ေဘးမွာငုတ္တုပ္ေလးထိုင္ၿပီး ေကာင္းကင္ကိုေမာ့ၾကည့္ေနသည္ကိုေတြ႕သည္။
အေကာင္ေပါက္ေလးဘာေတြစိတ္ကူးယဥ္ေနပါလိမ့္~~~~
စခ်င္စိတ္ျဖင့္ အသံတိတ္သြားကာ အေနာက္ကေနလွမ္းတို႔လိုက္ေတာ့ မ်က္ရည္မ်ားဝဲေနသည့္Babe..
"Babe ဘာျဖစ္လို႔လဲ...ဗိုက္ဆာလို႔လား?Niကိုေျပာေလ.."
အေကာင္ေပါက္ေလးက ကြၽန္ေတာ္ေျပာတာကို မေျဖပဲစြတ္ငိုေနသျဖင့္ ေက်ာေလးကိုသာခပ္ဖြဖြပုပ္ေလးလိုက္သည္။
"Ni!!!!အီးဟီး...."
"တိတ္!! babeတိတ္ေတာ့ေနာ့္..ေမာေနလိမ့္မယ္.."
မ်က္ဝန္းလွလွေလးေတြမွာ ရစ္ဝိုင္းေနတဲ့ မ်က္ရည္ဥေလးေတြကို
သုတ္ေပးရင္း....ေခ်ာ့ေပးလိုက္ေတာ့..
ေျပာလာခဲ့တဲ့ စကားသံတိုးတုိးေလး...
"Babeအိမ္ကိုလြမ္းတယ္Ni!"
အိမ္....ဟုတ္တာေပါ့...
Babeမွာအိမ္ရိွတာပဲ....သူအိမ္ေလးကိုလြမ္းေနမွာေပါ့.
"Babeေလအိမ္ကိုျပန္ခ်င္တယ္.."
Babeအိမ္ျပန္ခ်င္တယ္လို႔ေျပာတာကို ကြၽန္ေတာ္ဘာလို႔ဝမ္းနည္းေနတာလဲ?
ကြၽန္ေတာ္Babeကိုမ်ားခ်စ္.....
"Ni!!!"
အေတြးေတြေတာင္မဆံုးလိုက္ စူးခနဲေအာ္သံေၾကာင့္ လက္ရိွကမာၻသို႔ျပန္ေရာက္လာသည္။
Babeကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့လဲ ခုနကလိုမဟုတ္ မ်က္ႏွာကစပ္ၿဖီးၿဖီးနဲ႔..
"ကဲ...ဘာေတြလုပ္ထားျပန္ၿပီလဲ..အဆိုးေလး "
"ဟီး....ဘာမွမလုပ္ပါဘူးNiရဲ႕.."
