KRAINA

§| Prolog |§

«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»

Ehhh ..... halo co się tu dzieję ? Emhh....
Podnosi głowę

??? : Karczowski ! Wstawaj natychmiast ! A wy przestańcie się śmiać !

Ja : Przepraszam pani Grabarczyk ale byłem strasznie zmęczony. Niech mi pani to wybaczy , bardzo proszę.

Pani Grabarczyk : Dobrze , ale jak jeszcze raz zobaczę, że śpisz na lekcji to wpisuje uwagę do rodziców !

Klasa się śmieje

Ja : Dobrze pani Grabarczyk...

A więc tak zaczyna się mój świetny dzień w szkole, jak zawsze nie wyspany, ahh... muszę zacząć chodzić wcześniej spać. A więc może zacznijmy i zapomnijmy o tej wpadce ? Nazywam się Wiktor Karczowski mam 15 lat i chodzę do 8 klasy szkoły podstawowej. Mam paru przyjaciół. Mieszkam w Lipnie wraz z rodzicami. Ivan, Andżelika i Maciej to moi najlepsi przyjaciele i mieszkają niedaleko mojego domu.
Dryn , dryn...
Nareszcie ! Dzwonek zadzwonił i mogę już wyjść z tej strasznej klasy. Podszedł do mnie Maciej :

Maciej : Ej, Wiktor, weź zasypiaj wcześniej, a nie pisz z tą Alicją po nocach !
Ja : Emm, no w sumie masz rację...
Maciej : No ! Ja zawsze mam rację !
Podeszła Andżelika
Andżelika : No siema chłopaki ! Co tam u was ? Aa, bym zapomniała, weź zasypia...
Ja : Wiem, wiem nie musisz tego powtarzać, wystarczy że mi o tym powie jedna osoba
Andżelika : No dobrze, dobrze, chciałam dobrze...

Po lekcjach spotkaliśmy się z Ivanem, ponieważ prosił o spotkanie.

Idąc drogą do miejsca spotkania znalazłem leżący w trawie naszyjnik. Był brudny, w sumie nie wiedziałem jak go nazwać więc schowałem go do kieszeni i ruszyłem dalej.

Gdy już przybyłem na miejsce spotkania

Ja : No siemka ! A gdzie Andżelika ?
Ivan : Noo, musi się "wymalować".
Ja : Ahh , no to sobie poczekamy

Amdżelika przyszła

Andżelika : No siemka ! Ładnie wyglądam ?
Maciej : Nie
Andżelika : A ty się zamknij ! Nie znasz się.
Maciej : Ja się na wszystk..
Ja : Dobra koniec tej kłótni !
Ivan : Ekhem... a więc tak. Znalazłem fajne miejsce żebyśmy się tam spotykali i jest naprawdę ciekawe ! To jest opuszczony i zrujnowany dom ! Ale będzie fajnie mówię wam !
Maciej : Em , no w sumie , nawet fajnie by było, alle cczyy tamm napewno nikkogo niee ma ?
Ivan : No nie ! Mówię wam !
Ja : Fajny pomysł !
Andżelika : No chyba żeście oszaleli !
Ivan : Weź nie cykaj Andżela.
Andżelika : Ughh no dobra, niech wam będzie.
Ivan : No to naprzód !

Byliśmy już pod domem

Na pierwszy rzut oka to nie wygląda źle lub co najmniej strasznie. Więc pomyślałem że będzie fajnie !

Weszliśmy do domu

Ivan : Widzicie jak tu fajnie !
Andżelika : Rzeczywiście, mieliście rację ! Jest tu fajnie !
Ja : Może pójdziemy na wyższe piętro ?
Maciej : Czemu nie ?

Wchodząc do góry wypadł mi naszyjnik, leżał na schodku, nie podniosłem go. Chciałem coś sprawdzić...

Maciej : Ej patrzcie ! Jest tu jakaś walizka !
Ivan : Dajesz ! Otwieraj, może to skarb !

Nagle stało się coś dziwnego...

«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»