gülümse

sevgili?

baranın bana attığı mesajı kafama takmamaya çalıssam da elimde deildi hemen "sanada iyi geceler" dedim ama pislik hiç bir şey yazmadı .

----

güneş ışınları göz kapağımı delip geçiyordu adeta tabi bende bundan rahatsız oluyordum. ama daha sonra yataktan kalkmadan saate baktığımda bir hışımla yataktan kalktım . hemen banyoya yöneldim . günlük rutinlerimi yapıp mutfağa indim annem hala uyuyordu herhalde dün akşam biraz fazla mesai yapmıştı ben iç sesimle böle konuşurken kapı çaldı hemen açmak için kapıya doğru yöneldim . karşımda aysenur duruyordu " günaydın ebru seninle acılen bi şey konuşmam lazım " diye söze girişti ." evet ne oldu aysenur" diye sordum.

hemen " dün baran ın sana attığı mesaj dolasıyla heveslenmedin dimi " diye sordu

alaylı bir ses tonuyla " ahh canım ne heveslencem sadece iyi geceler dedi

dimi " diye üsteledim ama aysenurun bu sorusu karsısında şaşırmıştım tek nefesle " ahh evet sadece iyi geceler dedi ama onu sevgilisine atıcakmış numaralarınız benzediği için yanlışlakla sana atmış " dedi NE BARAN IN SEVGILISİ Mİ VAR

BARANIN

SEVGİLİSİ

VAR

tabi canım taş gibi çocuk neden olmasın kapa çeneni iç ses

tereddütlü ve tek kaşı kalkmış bi yüz ifadesiyle ona bakarak.

" sevgili ?"

evet sevgili bizim sınıftaki gülle sevgililer "

neeeee ah ölmem için bi sebep daha kesin intihar edip bu hayattan kurtulmam lazıp diye düşünüp duryrken aysenur benim kolumdan çekiştirip neşeli bi sesle " hadi hazır gözüküyorsun hemen okula gidelim " dedi hemen çantamı alıp evden çıktım soğuk rüzgar suratıma çarpıyordu bir kaç sokak ötesindeki okuluma gelmiştim ki gülün orda bir kaç kızla konuştuğunu gördüm hemen suratım daki koca gülümsemenin yerini iğrenç ve üzgün bir ifade almıstı . hemen sınıfa girerek kafamı sıraya yasladım ve uyumaya çalıştım ama bu gürültüde asla asla uyuyamam off neseki ebruda çareler tükenmez diye piç smile yaparak çantamdan kulaklığımı ve telefonumu çıkarıp müzik dinlemeye başladım BTS IN müziklerinden dinlerken göz kapaklarımı kapattım ve baran ı düşünmeye başladım ne!!

BEN

BARANIMI

DÜŞÜNÜYORUM

tabi kızım ne zannettin bence sen ondan hoşlanıyorsun ebru kapa çeneni iç ses diye cırladım içimden belkide doğrudur ama sadece küçük bi hoşlanma hem ayrıca benim ezeli düşmanım gülle çıkıyirdu ama baran bizim okulun serserisidur ve bu nddenle ondan biraz tırsmam gerek ama nedense korkmuyorum belkide beni hiç korkutmadıgı için korkmuyorumdyr evet bencede bu yüzden korkmuyorum ayrıca barandan korksam bile ona korkumu belli et- offf çokmu fazla korkmuyorum dedim heyy bir dakika sanırım korkuyorum çünkü bazı teneffüs aralrında piç smile yapması ve sürekli başkalrını dovmesi korkunç . ve ahh olamaz yine aklımdakileri unuttum özür dilerim iç ses o şey aklıma gelene kadar beklemek zorundasın dedim ve gözlerimi daha da sıkarak uyumaya çalıtım ama bir parmak sertçe ve kabaca omuzumu dürtüklüyordu .başta aldırmadım ama bu el gerçekten beni tahatsız etmişti kulaklığı çıkartmadan omuzlarımın ardından kafamı çevirdim ve karşımdaki kişi karşısında bakakaldım . Bu bu baran dı endişemi ona belli etmiyerek kaşlarımı kaldırıp ne var bakışı attım baranın suratı ifadesiz di bana bakarap kulağımdaki kulaklığı koparırcasına çekti. eğer o kulklığa bi şey olsaydı seni öldürürdüm piç kurusuu !!..

daha sonra tüm vücudumu ona dönüp" ne var dağ kaçkınımısın sen yaa ? bu ne kabalık ver kulaklığımı !" diye cırladım baran ateş saçan gözlerle bana bakarak " kapat o lanet çeneni yoksa seni de bu aptal kulaklığınıda koparırım " diye bağırdığında yemin edrim korkudan altıma siçiyidum lağn ister istez bi kaç adım geriledim ve bu lanet olasıca sınıftan gitmek istedim allahtan baran eskiden bizim sınıfta olmasına rağmen disiplin suçuyla başka bi sınıfa gitmişti ders zilimiz çalmasıyla bana tenefüste görùşcez der gibi bi bakış attı ve kulaklığımıda sertçe masama bırakarak sınıftan çekip gitti derin bi nefes çekerek sırama oturmuştum kendime not :asla baranı kızdırma yoksa benide dahi öldürecisiye döver ve mezarımı kazar .

tabikide geri kaln derslere girmiycektim okulu asıp eve gidecektim yoksa beni kimse barandan ve onun o güclü ellerinden kimse kurtaramazdı çantamıda hazırlayıp hemen boş koridorda ilerlemeye başladım korkudan bacaklarım titriyordu hemen gizlice rehberlik odasına gittim ve oraya dalı sarkan bi ağaçtan tutunarak aşa indim artık sokakta sadece ben vardım saat daha erkendi çünkü birinci derste asmıştım okulu rahatlamış bi şekilde sokakta yürürken arkamdan kaba saba bir ses " HEY OKUL KAÇKINI NAPIYORSUN BURDA ?! "

HEHEHEEHEH YENİ BÖLÜMÜ NASIL BULDUNUZ BEBEKLEĞĞİM HİKAYEM HAKKINDA DÜŞÜNCELERINIZI ÇOK MERAK EDİYORUM PLEASEE YORUM BURAKMAYI UNUTMAYIN VOTELERINIZDE BENİĞ BEQLERRR :D SEVİLİYORSUNUZZZ MUCK <3