Vlindermeisje

Woendsdag 5 september

Mies, ik en haar vriendinnen zijn heel erg close geworden! Meestal spreken we na school af in het ijssalon. Ik kom niet altijd, want soms ga ik naar het park om vlinders te zoeken. Maar als ik ga is het altijd supergezellig! Ik vertel hen alles over Rachel en haar bende. Zij zijn de enige die ervan weten, ik heb nog niets aan mijn ouders verteld. En zij vertellen ook over hun school enz... Na onze ijsjes en gezellige babbel gaan Mies en ik samen naar huis.

Toen we vandaag naar huis gingen kwamen we iemand tegen. Raad een wie. JUIST! RACHEL!
Ik zei tegen Mies dat dat Rachel was, en we gingen er naartoe

- 'HE! BEN JIJ NIET BESCHAAMD?! JIJ VERPEST MILA'S LEVEN! EN MOET IK MISSCHIEN JOUW LEVEN OOK VERPESTEN?! HE?!', schreeuwde Mies.

- 'Oh! Is dat waar? Verpest ik jouw leven? Dat kan niet, je kan alleen iets verpesten wat bestaat. Jij hebt geen leven, of dan toch een heel zielig.', zei ze sarcastisch.

Daarna liep ze weg. Mies keek me geschokt aan. 'Wat een onbeschoft kind! Als ik ze nog eens tegen kom he!', zei Mies. 'Nee laat het, straks word het nog erger', zei ik. We liepen naar huis.

'Moet je het niet aan je ouders vertellen?', zei Mies.
'Nee, zo erg is het ook niet he', zei ik
'Je moet je in je locker verstoppen voor hen?!', zei ze.
'Pfff, laat het gewoon maar',

Ze schelden me uit voor : kabouter, lilliputter, maar dat gaat nu nog. En ik heb geen zin om het aan mijn ouders te vertellen. Ze gaan er het ergste van denken. Ik wil niet dat heel Nederland het weet.