Kampa gitmek için evde bavuluma koymadığım şey kalmadı.Son anda evden çıkarken bilekliklerimi unuttuğumu hatırladım.Eeee nede olsa bileklik bi kızın en önemli takılarından biridir :) Okulun önüne geldiğimde otobüs tam kalkacakken ,son anda yetişmiştim.Aylin'de sabah beni beklemeden gitmişti ben ona bunun hesabını soracağım zaten.Otobüse bindiğimde Aylin Defne ile oturmuştu. sadece boş olan yer Ekin'in yanıydı. Tabi ki Ekin'in yanına oturmayacaktı.Ayakta dikilirken dekanımız Hilal:'Nehir niye ayaktasın? boş bi yer bul otur..." dedi... Bende boş bi yer yok dedim. Hoca bana Ekin'in yanını gösterince ilk önce omuz falan çektim,ama sonra hocanın yüz ifadesi birden değişti.Bende bişey diyemeden oturmak zorunda kaldım.Yol boyunca Ekin bana bakıp bakıp çaktırmadan gülüyordu.Son kez baktığımda ona bana yine bakıp güldü bende ona bakınca kendimi tutamadım ve kahkaha attık, çok sesli güldük sanırım...Sonrasında ise herkes bize bakarak konuşmaya başladılar.Daha sonra bende Ekin'e bakıp yavaşça güldüm ve sonrasında kulaklığımı takıp müziğimi dinledim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TASARIM VE AŞK
Novela JuvenilNormal bir sabaha uyanmıştım.Kalktıgımda saate baktım.Saat 12.00 olmuştu ve günlerden Pazar'dı. Uyanmıştım ama hala yatakta yatiyordum.İşte bu da uyanmakla kalmak arasında ki farktı:) İLK HİKAYEM LUTFEN PUAN VERİN VE YORUM BIRAKIN ........
