အပိုင္း ၅
" ဟ့ဲ စားလို႔ေကာင္းခ်က္ဟာ ပ်ားရည္ေလးကိုခ်ိဳေနတာပဲဟဟီဟီ"
" ေဒၚခ်ိဳတို႔ကေလ အစားခ်ည္းတစ္လိုင္းပဲ ပ်ားရည္က အမူးေျပေဖ်ာ္ေသာက္ဖို႔ဟ "
" အမယ္ေလး ေဒၚယမင္းရယ္ က်မကျမည္းၾကည့္႐ုံေလးပါေေနာ္ အမ်ားႀကီးရိွေသးတယ္"
" ႐ႈး ယမင္း န႔ဲ ခ်ိဳ တိတ္တ္ိတ္ေန မမဝင္းသန္႔ဖုန္းေျပာေနတာ က်မ ၾကားခ့ဲတယ္ေတာ့"
ကားေနာက္ဖုံးက္ုိဖြင့္ထိုင္ကာ ပ်ားရည္လုေနၾကေသာ ယမင္းႏွင့္ ခ်ိဳ တို႔ႏွစ္ေယာက္ နာနာ့စကားေၾကာင့္တိတ္သြားၾကသည္။
" အင္းပါ ျပန္လာမွာ ဟိုလူရီးေတြကေတြ႕ဖို႔မဝယ္လို႔ပါကြာ ဒီက သူ႔ကိုသာအခ်စ္ဆုံးပဲဟာပဲကို "
"^~^ဟ့ဲ ပလုတ္တုပ္ ယမင္းရ ေျခေထာက္တက္မနင္းန႔ဲဟ နာထွာ "
" ႐ွဴး ယမင္းန႔ဲခ်ိဳ တိတ္တိတ္ေနပါဆို"
ဝင္းသန္႔မြန္စကားေျပာေနသည္ကို နားေထာင္ေနသည့္ ခ်ိဳ၊ နာနာ ႏွင့္ ယမင္းတို႔သုံးဦးကေတာ့ၾကားမွာလဲစိုးရသည္။ ခ်ိဳ႕မွာယမင္းေျခေထာက္တက္နင္းမိသည္ကိုပင္ ဂ႐ုမစိုက္အား နားေထာင္ခ်င္လွသျဖင့္ က်ိတ္မွိတ္ေနရသည္။
"ဟယ္ ဟယ္ ဟိုမွာ ဖက္တီးေတာ့ ဖက္တီး ဒီကိုလာေနတာေတာ့"
ကားေဘးမွထြက္လာကာ ေျပာလိုက္ေသာ အိျႏၵာ၏ စကားေၾကာင့္ သုံးေယာက္သားနားေထာင္ရင္းရင္ထဲပင္ဒိန္းကနဲ ျမည္သြားၾကသည္။
' ကေတာင္´
ဖက္တီးဆိုသည့္ အသံေၾကာင့္ဝင္းသန္႔မြန္တစ္ေယာက္ ခ်စ္ခ်စ္ႏွင့္ စကားေျပာေနသည္ ဖုန္းကို ကေတာင္ ခနဲ ျမည္ေအာင္ ပိတ္ပစ္လိုက္သည္။
" ဘယ္မွာလဲ ဖက္တီး ဘယ္မွာလဲဟင္"
ဖုန္းကိုေတြ႕ရာေနရာပစ္ခ်ကာ လာေမးေနေသာ ဝင္းသန္႔မြန္မွာ ေျပးလာကာ လာေမးေတာ့သည္။
" ခီြး::::::"
ေလးေယာက္သား မမဝင္းသန္႔မြန္ကို ၾကည့္ကာရယ္မိၾကေတာ့သည္။
